Συνεχίζει να σηκώνει την ελληνική σημαία ψηλά ο Παυλάκης (pics+videos)

Απαραίτητη προυπόθεση για τη σύσταση του πρωταθλητή μας, είναι η γνωριμία μας το άθλημά του:

Το βασικό χαρακτηριστικό του Βραζιλιάνικου Ζίου Ζίτσου είναι οι εξαιρετικά επιτηδευμένες τεχνικές εδάφους (κλειδώματα, ακινητοποιήσεις, εξαρθρώσεις, πνιγμοί κ.λπ.). Αν και είναι εμφανής η καταγωγή του από το Τζούντο, οι τεχνικές ρίψεων σε αυτό έχουν μειωθεί και το πραγματικό ενδιαφέρον αρχίζει όταν και οι δύο αθλητές βρεθούν στο έδαφος, καθώς εκεί η ποικιλία των τεχνικών είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που θα δει κανείς στο Τζούντο –το πιο προφανές παράδειγμα είναι οι τεχνικές κλειδωμάτων και εξαρθρώσεων στα πόδια. Κατά τα λοιπά, πρόκειται για μια πάλη (η οποία ενίοτε γίνεται και χωρίς τζουντόγκι, στους αγώνες «no-gi»), πράγμα που σημαίνει ότι περιλαμβάνει και το παιχνίδι της ανατροπής του αντιπάλου με διάφορους τρόπους.

H ιστορία του Ηλία Παυλάκη (Gracie Barra Greece - Draculino Team)

Σε ένα παράλληλο σύμπαν που το bjj στην Ελλάδα, θα είχε παρόμοια αναγνώριση με άλλα αθλήματα, ο Ηλίας θα είχε επιτυχίες ανάλογες με αυτές του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο και του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Με πιο απλά λόγια, στην Ελλάδα είναι αήττητος και τα τρία τελευταία χρόνια (που ασχολείται) μόνιμος πρωταθλητής. Η αρχή έγινε το 2012 στις λευκές ζώνες και συνεχίστηκε με χαρακτηριστική ευκολία τα δύο επόμενα στις μπλε ζώνες.

Στην Ευρώπη, σε τρεις συμμετοχές έχει καταφέρει να ανέβει και τις τρεις φορές στο βάθρο, με σημαντικότερη επιτυχία την πρώτη θέση στο Πανευρωπαϊκό της Ρώμης την περσινή χρονιά. Φέτος το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα διεξήχθη στη Λισαβόνα, εκεί που ο Έλληνας πρωταθλητής πήρε την δεύτερη και την τρίτη θέση στις κατηγορίες οpen και heavyweight.

Hθικό δίδαγμα

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που τα δυναμικά αθλήματα έχουν ιστορία χιλιάδων ετών, άνθρωποι σαν τον Παυλάκη πρέπει να έχουν την απαραίτητη βοήθεια από την ελληνική κοινωνία, ειδικά σε εποχές όπως η σημερινή, που οι επιτυχίες των αθλητών μας συρρικνώνονται μέρα με τη μέρα. Ο Ηλίας είναι παράδειγμα προς μίμηση και αποδεικνύει πως με σκληρή δουλειά και επιμονή, ακόμα και σε δυόμισι χρόνια μπορείς να γίνεις σπουδαίος πρωταθλητής και πρότυπο για χιλιάδες μικρότερους αθλητές.

Φωτογραφίες: Demy Karatzaferi