Συγκινημένος ο Χρήστος Ιακώβου για Σουλεϊμάνογλου: «Τον έφαγε το κεφάλι του»
Ο «Ηρακλής Τσέπης» αγωνιζόταν στην ίδια κατηγορία σωματικού βάρους με τον Βαλέριο Λεωνίδη (64 κ.) και, στην Ατλάντα, ο Χρήστος Ιακώβου ήταν ο ένας εκ των δύο προπονητών του ιστορικότερου αγώνα της παγκόσμιας άρσης βαρών.
«Τον έφαγε το κεφάλι του. Αποτελούσε κοινό μυστικό ότι έπινε πολύ. Ξεκίνησε από μικρός με κρασί και συνέχισε. Κάποια στιγμή προσπάθησε να σταματήσει. Το κατάφερε για μικρό χρονικό διάστημα», δήλωσε συγκινημένος στην «Καθημερινή» ο Χρήστος Ιακώβου.
Η φωνή του Έλληνα προπονητή «σπάει» στην ερώτηση για τον αγώνα της Ατλάντας: «Ήταν πολύ καλός αντίπαλος. Αυτός ο αγώνας έμεινε στην ιστορία. Ηταν ο αγώνας που η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή τον χρησιμοποιούσε για διαφήμιση του αθλήματος. Δύο ισάξιοι αθλητές αγωνίστηκαν για το ολυμπιακό μετάλλιο. Από τις ωραιότερες στιγμές της καριέρας μου ως προπονητής», λέει και προσθέτει: «Τον Ναΐμ, τον ήξερα από μικρό. Εκανε προπόνηση με τον Αμπατζίεφ. Μεγάλο ταλέντο. Μίλαγα μαζί του και όταν έφυγε από τον χώρο. Πριν από λίγες εβδομάδες είχα μιλήσει με συγγενείς του και μου είπαν ότι είναι καλύτερα. Δυστυχώς, όμως, δεν τα κατάφερε. Του εύχομαι να κάνει άρση βαρών στον Παράδεισο».
Στο ίδιο μήκος κύματος και Λεωνίδης για Σουλεϊμάνογλου: «Πέθανε ένα μεγάλο κομμάτι της αθλητικής μου ζωής»
Η είδηση του θανάτου του Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, του μεγαλύτερου αντίπαλου και καλύτερου φίλου του, βρήκε τον Βαλέριο Λεωνίδη στο προπονητήριο. «Τι είναι αυτά που μου λες; Η ψυχή μου έγινε συντρίμμια. Ένα μεγάλο κομμάτι της αθλητικής μου ζωής, μόλις πέθανε», ήταν τα πρώτα λόγια που είπε ο ασημένιος Ολυμπιονίκης.
Οι δύο βρέθηκαν αντιμέτωποι σε έναν αγώνα που έχει χαρακτηριστεί από τους ειδικούς ως η «μεγαλύτερη μάχη της παγκόσμιας άρσης βαρών». Αυτό έγινε το 1996, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Ατλάντα. Ο Σουλεϊμάνογλου κατάφερε να σηκώσει 187,5 κιλά και ο Έλληνας αρσιβαρίστας, που είχε μεγαλύτερο σωματικό βάρος, απέτυχε να σηκώσει τα 190 κιλά, ξέσπασε σε κλάματα και αυτός που τον παρηγόρησε ήταν ο Τούρκος αρσιβαρίστας. Σε αυτόν τον αγώνα οι δύο αθλητές κατέρριψαν πέντε φορές παγκόσμια ρεκόρ. «Στην Ατλάντα ήταν ο πιο δυνατός αγώνας μας. Ήταν το πρόσωπο της παγκόσμιας άρσης βαρών. Τι να πω; Δεν κατάφερε να «σηκώσει» τις ανθρώπινες αδυναμίες. Μπήκε στη ζωή σαν μωρό και δε μπόρεσε να αντεπεξέλθει. Ήταν σαν ένα παιδί που το πέταξαν στη θάλασσα χωρίς να ξέρει κολύμπι. Τόσα χρόνια προσπαθούσε να παλέψει τις ανθρώπινες αδυναμίες. Δεν τα κατάφερε», δήλωσε στην «Καθημερινή» ο Βαλέριος Λεωνίδης.
Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου νοσηλευόταν, τις τελευταίες εβδομάδες, σε κρίσιμη κατάσταση, στο νοσοκομείο «Bakırköy Sadi Konuk» της Κωνσταντινούπολης με ηπατική ανεπάρκεια. Όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, η υγεία του θρυλικού αθλητή επιδεινώθηκε τα τελευταία 24ωρα, βρισκόταν σε τεχνητό κώμα και τα ξημερώματα ανακοινώθηκε ο θάνατος του, σε ηλικία, μόλις 50 ετών. Ο γεννημένος στη Βουλγαρία αρσιβαρίστας, γνωστός και ως «Ηρακλής τσέπης» (λόγω του ύψους του 1.47μ), εκπροσωπώντας την Τουρκία κατέκτησε τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια (1988, 1992 και 1996) και πέντε χρυσά σε παγκόσμια πρωταθλήματα.
Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, γεννημένος ως Ναΐμ Σουλειμάνοβ, γεννήθηκε στο Πτιχάρ στις 23 Ιανουαρίου του 1967. Στους θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του 1988 έσπασε το ρεκόρ σηκώνοντας 190 κιλά. Το 2000 και το 2004 εξελέγη μέλος της παγκόσμιας ομοσπονδίας άρσης βαρών. Γεννήθηκε στη Βουλγαρία και είχε τούρκικη καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν Τούρκος μετανάστης που δούλευε ως ανθρακωρύχος στη Βουλγαρία.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1996 ήταν το κύκνειο άσμα του και συνταξιοδοτήθηκε οριστικά αφού πρώτα κέρδισε ένα τρίτο χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα το 1996.