Ο Μύρωνας Στρατής είναι «παιδί των 70s» και άνθρωπος ρε ματζόρε

Ο Μύρωνας Στρατής, όταν δεν πιάνει την κιθάρα και το μικρόφωνο, παίρνει την κουτάλα και μαγεύει με τις μαγειρικές του ικανότητες. Μια ματιά στο προσωπικό του πρότζεκτ στο YouTube με τίτλο «Fagaki», αρκεί για να πάρετε μία γεύση. Παράλληλα, αυτό τον καιρό μπορούμε να τον ακούσουμε live στον Σταυρό του Νότου Plus, μαζί με τη Μιρέλα Πάχου σε ένα κεφάτο και νεανικό πρόγραμμα με πολλές εκπλήξεις.

Τι μάς έχετε φτιάξει με τη Μιρέλα Πάχου στον ακούσουμε στον Σταυρό Σταυρό του Νότου Plus;

«Με τη Μιρέλα έχουμε μπλέξει τα τραγούδια μας, τη δισκογραφία μας, αγαπημένα μας κομμάτια, με έχει πάει στα λημέρια της, την έχω τραβήξει εγώ στα δικά μου. Έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα πολύ εξωστρεφές, με όμορφες χορευτικές στιγμές αλλά και συγκινητικές στιγμές και είμαι πολύ χαρούμενος. Θα έχει λοιπόν πράγματα που περιμένει να ακούσει ο κόσμος από εμάς αλλά και πάρα πολλές εκπλήξεις».

Αυτή είναι η πρώτη συνεργασία με τη Μιρέλα επί σκηνής;

«Με τη Μιρέλλα έχουμε κάνει το καλοκαίρι κάποια ακουστικά σετ παρέα, επίσης έχω υπάρξει ως guest σε ένα live της αλλά είναι η πρώτη φορά που συνυπάρχουμε σε ένα πρόγραμμα με full μπάντα.

Η Μιρέλα είναι ένα πολύ γλυκό και λαμπερό πρόσωπο και αυτό που της έλεγα και στις πρόβες είναι ότι η φωνή της και ο τρόπος που εκφράζεται και τραγουδάει, οποιοδήποτε κομμάτι το κάνει δικό της. Πάμε λοιπόν για κάτι πολύ ανεβαστικό και χορευτικό που όλοι το έχουμε ανάγκη. Κι εμείς περισσότερο από το κοινό ίσως. Αλλά έχουμε όλη την καλή διάθεση να επανέλθουμε σιγά σιγά».

Πώς είναι η διάθεση και τα vibes του κόσμου τώρα που τα μαγαζιά ανοίγουν και οι καλλιτέχνες παίζουν ξανά;

«Όπου υπάρχει περιορισμός, η διάθεση του κόσμου μετά είναι στο 102%. Ο κόσμος είναι διψασμένος, έχει ταλαιπωρηθεί, θέλει να περάσει καλά. Βέβαια ακόμα προσέχουμε, δεν έχουμε ξεμπερδέψει όπως βλέπουμε και είναι ξεκάθαρο. Αλλά δεν είμαστε και όπως πριν. Όποιος μπορεί να έρθει και να περάσει όμορφα, θα το κάνει στον υπέρτατο βαθμό. Και εμείς προσέχουμε, κάνουμε τα live μας προστατευμένα και με πολλή αγάπη για να βγει κάτι όμορφο».

Θέλω να σας πάω πίσω, στο «Πάνω απ' όλα», για να ρωτήσω αν είχε κόστος στον Μύρωνα αυτή η τεράστια επιτυχία του τραγουδιού.

«Σίγουρα, γιατί εγώ είμαι ένας άνθρωπος συνεσταλμένος, μαζεμένος, δηλαδή από μικρός δεν ήθελα να τραβάω την προσοχή. Οπότε όταν ήρθε αυτή η μεγάλη επιτυχία ήμουν σε μια συνεχόμενη άμυνα γενικά. Βέβαια, είμαι ο τελευταίος που θα πω ότι δεν χαίρεται με την επιτυχία του. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που ένα κομμάτι μου παίχτηκε τόσο πολύ και με έβαλε μέσα στον "χάρτη".

Καθότι θεωρώ τον εαυτό μου μουσικό και κυρίως κιθαρίστα μου αρέσει να πειραματίζομαι και να κάνω πολλά πράγματα. Τώρα, ας πούμε, ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική περισσότερο. Οπότε η επιτυχία μου έκανε πολύ μεγάλο καλό και ναι, μου στοίχισε και λίγο, όπως όλα τα μεγάλα πράγματα στη ζωή».

Στην καλλιτεχνική διαδρομή σάς δημιούργησε το άγχος να ξεπεράσετε εκείνη την επιτυχία σας με ένα άλλο τραγούδι;

«Ήξερα από την πρώτη στιγμή πως επειδή ήταν το πρώτο κομμάτι και έγινε νούμερο ένα κλπ., θα ήταν πολύ δύσκολο να το επαναλάβω. Όμως συνέχισα τη σκληρή δουλειά, έκανα πολλά live και ακόμα και τώρα μετά από 12 χρόνια μπορώ και συνεχίζω, να υπάρχω και να παίζω μουσική. Σίγουρα υπήρχε ένας μεγάλος καλλιτεχνικός κίνδυνος αλλά πιστεύω ότι πλέον τον έχω ξεπεράσει».

Ως μουσικός, έχετε παίξει με τους Πυξ Λαξ, με τους Όναρ και άλλους γνωστούς καλλιτέχνες.

Ναι, έχω παίξει και με τα δύο συγκροτήματα, επίσης έχω παίξει μεμονωμένα και με τον Μάνος Ξυδούς και με τον Φίλιππο Πλιάτσικα, έχω παίξει με τον Δημήτρη Κοργιαλά και την Ευρυδίκη, δηλαδή έχω μια πορεία ως κιθαρίστας για κάποια χρόνια. Ακόμα και τώρα, η μεγάλη μου αγάπη και ο μεγάλος μου έρωτας είναι η κιθάρα. Αυτό αγαπάω περισσότερο».

Μεγάλες συνεργασίες για έναν μουσικό.

«Ναι, ήταν "σχολεία", γιατί ο καθένας τους έχει τις ιδιοτροπίες και τις διαφορές του. Καλλιτεχνικά εννοώ. Και εγώ επειδή ξεκίνησα να παίζω κιθάρα μικρός, στα 19 μου, κολύμπησα με τη μία σε πολύ βαθιά νερά και αυτό θεωρώ με βοήθησε πάρα πολύ καλλιτεχνικά».

Για ποιες συνεργασίες νιώθετε τυχερός;

«Οι συνεργασίες είναι σαν σχέσεις. Δηλαδή πρέπει να τιμάς και είσαι καλός σε όλες. Δυσκολεύομαι πραγματικά πάρα πολύ να σκεφτώ. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά στη ζωή μου που ήμουν 19 ετών και ανέβηκα πάνω στη σκηνή με τους Όναρ, σε ένα μαγαζί στη Λάρισα και ήταν από κάτω ο Φίλιππος Πλιάτσικας. Εκεί ένιωσα τη μεγαλύτερη πίεση που έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου. Γιατί ήμουν πολύ μικρός, ήθελα να παίξω πράγματα, ήταν μια εμπειρία που με ωρίμασε μέσα σε ένα δίωρο. Έχω συνεργαστεί με πολύ αξιόλογους καλλιτέχνες. Με τον Γιάννη Κότσιρα, με τους Onirama, που τους εκτιμώ πολύ και σε ανθρώπινο επίπεδο και αισθάνομαι πραγματικά πολύ τυχερός για όλους».

Αισθάνεται ροκ ο Μύρωνας Στρατής; Από μικρός είχατε ροκ ακούσματα, όπως Guns N’ Roses, Nirvana, Τζίμι Χέντριξ.

«Ισχύει, με αυτά μεγάλωσα. Βιωματικά είμαι περισσότερο παιδί των 70s και των 90s, τα 80s ήταν μια τρύπα, δεν μου πολυάρεσαν ποτέ, μεγαλώνοντας τα εκτιμώ λίγο περισσότερο. Μου άρεσε ο ήχος του Τζιμι Χέντριξ και των Led Zeppelin και μετά ο ήχος των Nirvana και των Guns N’ Roses. Δηλαδή μεγάλωσα με ροκ. Απλά μεγαλώνοντας προσπαθώ να είμαι ανοιχτός και σε νέες μουσικές και σε νέες συγκινήσεις. Για αυτό όπως είπα, τελευταία έχω μια σχέση με την ηλεκτρονική μουσική, τη house, την techno. Aγαπάω πλέον και αυτή τη σκηνή. Και πειραματίζομαι πάνω σε αυτό, απλά όχι ως ο ελληνόφωνος καλλιτέχνης Μύρωνας Στρατής. Κάνω πολλά πράγματα, σε ένα άλλο πρότζεκτ και το αγαπάω. Ξέρετε, στην Ελλάδα δεν μπορούμε να έχουμε δύο-τρία πράγματα όπως στο εξωτερικό που οι καλλιτέχνες έχουν 10 μπάντες και παίζουν διαφορετικά με την καθεμία. Εδώ οι περισσότεροι έχουν ένα brand name και πορεύονται κάτω από αυτό. Το σέβομαι κι αυτό, απλώς νιώθω την ανάγκη να κάνω και άλλα πράγματα».

Ποια συναυλία ξένου καλλιτέχνη θα θέλατε να ανοίξετε ή να βρεθείτε μαζί του επί σκηνής;

«Λατρεύω τους U2. Πάντα σκεφτόμουν ότι θα ήθελα πολύ να ανοίξω ένα live τους. Το έχω στο μυαλό μου σαν όνειρο».

Πώς βγήκατε μέσα από αυτή τη συνθήκη της καραντίνας ως μουσικός και ως άνθρωπος που αγαπάει πολύ τη μαγειρική;

«Ήταν δύσκολη η καραντίνα γιατί δεν είχε να κάνει μόνο με ότι δεν δουλεύαμε, δεν πληρωνόμασταν και είχαμε πρόβλημα βιοποριστικό, αλλά είχε να κάνει ότι το επάγγελμά μας, μας ορίζει και ως ανθρώπους. Δηλαδή εγώ είμαι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος που κάθε Παρασκευή και Σάββατο έχω αυτή τη χαρά και το πάρτι που έχει το live, την εξωστρέφεια και μετά περνάω ένα υπόλοιπο ήρεμο πενθήμερο. Τότε αυτό σταμάτησε να υπάρχει οπότε χάλασαν οι ισορροπίες. Από την άλλη περάσαμε μια καραντίνα κλεισμένοι σπίτια μας, με ίντερνετ, με τηλεόραση, με ταινίες, με σειρές, με ωραία μαγειρέματα. Εντέλει δεν ήταν τόσο μεγάλο το κακό. Για εμένα, γιατί εγώ είχα και την οικογένειά μου, το παιδάκι μου, είχα πράγματα, δεν την πέρασα μοναχικά».

Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση με τη μαγειρική;

«Η μαγειρική ξεκίνησε σαν ένα αστείο site project, γιατί αγαπώ πολύ τη γαστρονομία. Δηλαδή η πολυτέλειά μου ήταν ότι ταξίδευα στο εξωτερικό και έτρωγα σε ωραία εστιατόρια, σε ωραίες καντίνες, έτρωγα παντού. Μου αρέσει ο γαστρονομικός τουρισμός πάρα πολύ. Και επειδή είμαι και λίγο σπασίκλας, άρχισα να μαγειρεύω και τότε λέω, δεν το κάνω και βιντεάκι; Ως άνθρωπος λατρεύω πολύ το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό και δεν μπορώ καθόλου τη σοβαροφάνεια. Οπότε το fagaki έχει πολύ αυτοσαρκασμό, μαγειρική, αυθορμητισμό και πλάκα, άλλωστε για πλάκα ξεκίνησε αυτό το πρότζεκτ. Μια εκπομπή στο YouTube μπορεί να έχει μια ευχάριστη "αναρχία" όπως τη λέω εγώ, μπορείς να κάνεις ό,τι φανταστείς. Ενώ στην τηλεόραση υπάρχουν κάποιοι κανόνες που δεν μπορώ».

Σας έχει γίνει πρόταση να συμμετέχετε σε κάποιο ριάλιτι μαγειρικής;

«Από την τηλεόραση κατά καιρούς έχω δεχτεί πολλές και διάφορες προσκλήσεις για πολλά και διάφορα προγράμματα και μουσικά. Αλλά η τηλεόραση έχει μια μεγάλη έκθεση που μέχρι στιγμής με αγχώνει. Στην τηλεόραση θα προχωρούσα με κάτι που θα αισθανόμουν 100% σίγουρος. Δηλαδή όπως κάνω το fagaki στην κουζίνα μου και έχω την ασφάλεια και ορίζω εγώ τι θα κάνω. Τηλεόραση θα το τολμούσα μόνο αν οι συνθήκες μού δημιουργούσαν την αίσθηση της άνεσης. Και το fagaki το βλέπει χιλιάδες κόσμος αλλά έχω την αίσθηση ότι το κάνω για δύο τρεις φίλους μου. Στην τηλεόραση πας αλλού, με πολλές κάμερες, με πολλούς συνεργάτες και με πολλά άλλα πράγματα και κανόνες.

Πρόταση από ριάλιτι μαγειρικής δεν είχα τα τελευταία χρόνια, είχα πριν την καραντίνα. Είχα περάσει από ένα κάστινγκ για ριάλιτι μαγειρικής για παιδάκια. Αλλά δεν έκατσε αυτό. Κυρίως μου κάνουν πρόταση από ριάλιτι για χορό και τραγούδι. Αλλά για εμένα είναι λίγο τρομακτικό όλο αυτό. Μπορεί να σου βγει σε καλό αλλά μπορεί να βγει και σε πολύ κακό. Είμαι της σταθερότητας εγώ, με αγχώνουν αυτά. Η τηλεόραση έχει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που θέλει λίγο φιλτράρισμα. Δεν είμαι αρνητικός, δεν έχω κάτι να φοβηθώ, απλά κάνω πράγματα που με κάνουν να νιώθουν άνετα, αυτό προσπαθώ».

Θέλω να μου πείτε τη σπεσιαλιτέ σας και ποια συνταγή δεν σας πετυχαίνει με τίποτα.

«Δεν νομίζω ότι υπάρχει συνταγή που δεν πετυχαίνει. Και αν δεν πετύχει, η επανάληψη σε κάνει να τελειοποιήσεις τις συνταγές. Μπορεί τη μια φορά να γίνουν κάποια λάθη, αλλά με τη δεύτερη ή την τρίτη φορά πετυχαίνουν όλες οι συνταγές. Τώρα η σπεσιαλιτέ έχει να κάνει με την παρέα και τον άνθρωπο. Επειδή είμαι τελειομανής, ό,τι πιάνω θέλω να το κάνω σε ένα υψηλό επίπεδο. Οπότε αν ξέρω ότι στην παρέα μου αρέσει το μεξικάνικο, θα το τερματίσω! Θα διαβάζω μήνες, θα παραγγείλω από το διαδίκτυο γνωστές, καυτερές μεξικάνικες συνταγές κλπ.».

Έχει υπάρξει άβολη στιγμή πάνω στη σκηνή ή στην κουζίνα;

«Δεκάδες αμήχανες στιγμές υπάρχουν απλά είναι θέμα διαχείρισης. Είτε σαν μάγειρας είτε σαν τραγουδιστής πρέπει το κοινό σου να το κάνεις να νιώσει άνετα. Όλα έχουν να κάνουν με τη δική σου διαχείριση. Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που είναι αμήχανοι πάνω στη σκηνή και υπάρχουν και άλλοι που είναι πάρα πολύ άνετοι. Εγώ αυτό προσπαθώ με τα χρόνια. Όταν ξεκινήσει η παράσταση είναι σαν να φιλοξενείς τον άλλον στο σπίτι σου. Πρέπει να τον κάνεις να περάσει καλά. Έτσι το βλέπω. Αν είσαι λοιπόν άνετος όλοι περνάνε όμορφα. Κάθε επιτυχημένος καλλιτέχνης και καλός περφόρμερ, είναι σίγουρα άνετος».

Επειδή πλέον είστε και πατέρας και τα τελευταία δύο χρόνια η πανδημία έχει αλλάξει τη ζωή μας. Νιώθετε ότι έχουν αλλάξει οι φόβοι σας και οι ανασφάλειές σας;

«Οι φόβοι είναι ατελείωτοι γενικά, γιατί αυτή είναι και η ανθρώπινη φύση αλλά σίγουρα οι πατρότητα σού δείχνει και έξτρα points σε αυτό γιατί έχεις να προστατεύσεις έναν ακόμη άνθρωπο. Ανασφάλειες και φόβοι λοιπόν δεκάδες. Όσον αφορά το επάγγελμά μας, το μέλλον μας, τι μπορεί να συμβεί, την πορεία της ανθρωπότητας. Δεν τελειώνει. Απλά και αυτό πάλι είναι μια επιλογή. Δηλαδή μπορείς να κάτσεις και να φοβάσαι ή μπορείς να ζεις τη ζωή σου και να μην περνάνε τσάμπα οι μέρες ό,τι και αν συμβαίνει τριγύρω. Εγώ επιλέγω και προσπαθώ να μην χάνω χρόνο, γιατί ο χρόνος δεν είναι ατέλειωτος. Οπότε όλα είναι θέμα επιλογής. Προσπαθώ να είμαι ρε ματζόρε άνθρωπος και προσπαθώ και τους αγαπημένους μου ανθρώπους να τους επηρεάζω προς τα εκεί. Αν ζούμε συνέχεια στον φόβο και το άγχος δεν θα βγει ποτέ τίποτα».

Ποια είναι επόμενα σχέδια σας;

«Με τη Μιρέλλα θα κάνουμε συναυλίες και σε όλη την Ελλάδα. Επίσης έχω χρόνια να βγάλω ελληνόφωνο τραγούδι. Μέσα στην καραντίνα αισθάνθηκα ότι είναι λίγο μάταιο να βγει ένα τραγούδι γιατί είναι και μια επένδυση, έχει δουλειά και χρήματα. Και σκεφτόμουν ότι δεν είχε νόημα να βγει όσο ήμασταν κλεισμένοι. Μου έχει λείψει λοιπόν και έχω σκοπό να το κάνω μέχρι το καλοκαίρι. Παράλληλα ασχολούμαι με DJ sets ηλεκτρονικής μουσικής το οποίο με γεμίζει και το αγαπάω. Είναι ένα όνειρο αυτό και το κάνω με πολλή αγάπη».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.