Θοδωρής Τσελίδης: «Οι ατυχίες κι οι δυσκολίες του παρελθόντος ήταν που με έφεραν τελικά στο βάθρο»

Ο Θοδωρής Τσελίδης, με μια λαμπρή πορεία γεμάτη θυσίες και επιμονή, πέτυχε το αθλητικό του όνειρο όταν σήκωσε την ελληνική σημαία στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων. Μιλώντας στο Newsbomb.gr, ο 28χρονος αναφέρθηκε στις προκλήσεις, που αντιμετώπισε από την αρχή της καριέρας του στο τζούντο μέχρι την κορυφή της παγκόσμιας αθλητικής σκηνής
INTIME SPORTS

Ο Θοδωρής Τσελίδης, με τις θυσίες και το πείσμα του, κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο κάθε αθλητή: Να σηκώσει την ελληνική σημαία ψηλά στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων. Γεννημένος στις 5 Αυγούστου 1996 στη Βόρεια Οσετία της Ρωσίας, από μικρή ηλικία έδειξε το πάθος του για τον αθλητισμό, με ιδιαίτερη προτίμηση στο τζούντο.

Από τα πρώτα του βήματα στον κόσμο του τζούντο, ξεχώρισε για το ταλέντο και την αφοσίωσή του, γεγονός που τον οδήγησε γρήγορα στις εθνικές κατηγορίες. Με τα χρόνια, η σκληρή δουλειά και η επιμονή του τον ανέδειξαν σε έναν από τους πιο υποσχόμενους αθλητές τζούντο στην Ελλάδα.

Η πορεία του μέχρι την κορυφή ήταν γεμάτη προκλήσεις, αλλά αυτό δεν τον απέτρεψε από το να ακολουθήσει το όνειρό του. Με πολλές διακρίσεις σε διεθνή πρωταθλήματα, η καριέρα του εκτοξεύθηκε όταν εξασφάλισε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η επιτυχία του στους Ολυμπιακούς του Παρισιού δεν ήταν απλώς μια προσωπική νίκη, αλλά και μια στιγμή υπερηφάνειας για την Ελλάδα.

Τα συναισθήματα και η δύσκολη πορεία μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο Θοδωρής Τσελίδης μίλησε στο Newsbomb.gr για τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, επισημαίνοντας ότι «αυτή η επιτυχία σημαίνει τα πάντα για την καριέρα του». Αναφερόμενος στα συναισθήματά του, όταν έφτασε σε τόσο υψηλό επίπεδο, είπε: «Είμαι πολύ χαρούμενος και ικανοποιημένος, γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες για κάθε αθλητή είναι η σημαντικότερη διοργάνωση στη ζωή του. Το αποτέλεσμα σε αυτή τη διοργάνωση σημαίνει τα πάντα για εμένα. Είναι ο ορισμός της επιτυχημένης καριέρας. Μετά από αυτό το αποτέλεσμα, δεν θα έχω κανένα παράπονο για την καριέρα μου. Όλα όσα έκανα, όλες οι δυσκολίες και οι ατυχίες του παρελθόντος, τελικά ανταμείφθηκαν από αυτό το αποτέλεσμα».

Όταν ανέβηκε στο βάθρο, και φόρεσε το χάλκινο μετάλλιο δυσκολεύτηκε να πιστέψει ότι είχε επιτύχει το όνειρό του. «Τα συναισθήματά μου ήταν παράξενα. Μπορώ να περιγράψω τη στιγμή σαν μια «κενή ευτυχία». Ήμουν κενός, αλλά με έναν ικανοποιημένο τρόπο. Θυμάμαι επίσης ότι δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στεκόμουν στο βάθρο και αναρωτιόμουν: “Είναι αυτό πραγματικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες;”».

Η δυσκολότερη στιγμή της καριέρας του ήταν το 2019, όταν υπέστη σοβαρό τραυματισμό. «Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα ήταν όταν έπαθα ρήξη πρόσθιου χιαστού και ουσιαστικά όλων των συνδέσμων στο γόνατό μου το 2019 σε ένα προπονητικό camp στην Αυστρία. Ήταν ένας εφιάλτης για μένα. Σκέφτηκα ότι αυτό ήταν το τέλος, ότι δεν θα ξαναπαλέψω ποτέ, ότι η καριέρα μου τελείωσε. Έκανα χειρουργείο και κυριολεκτικά έπρεπε να μάθω ξανά πώς να περπατάω. Αγωνίστηκα ξανά μόλις 10 μήνες αργότερα και ήμουν τελείως απροετοίμαστος. Η αποκατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Αλλά ήμουν υπομονετικός. Μετά το χειρουργείο, χρειάστηκαν τρία χρόνια για να ξανακάνω καλό αποτέλεσμα. Για τρία χρόνια έχανα σε κάθε διοργάνωση. Ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά τελικά, το 2022, πήρα ένα μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Σόφια και ήμουν πολύ χαρούμενος».

Οι θυσίες και οι επόμενοι στόχοι

Ο 28χρονος αθλητής τόνισε ότι η συνέπεια και η επιμονή τον οδήγησαν στην επιτυχία. Μοιράστηκε επίσης τις θυσίες που έκανε για την αθλητική του καριέρα και έστειλε ένα μήνυμα στους νέους αθλητές να παραμείνουν αφοσιωμένοι και υπομονετικοί.

«Φυσικά και έχω κάνει θυσίες, όλοι οι επαγγελματίες αθλητές κάνουν πολλές θυσίες για να μπορέσουν να αγωνιστούν. Όλη μέρα προπονούμαστε και δεν έχουμε πολύ χρόνο για σχεδόν τίποτα άλλο. Για να χαλαρώσουμε με φίλους, με συγγενείς, να πάμε σινεμά, να παίξουμε βιντεοπαιχνίδια και άλλα πράγματα», σημείωσε.

Αναφερόμενος στα επόμενα βήματά του μετά την Ολυμπιακή επιτυχία, ανέφερε: «Τώρα ξεκουράζομαι και προσπαθώ να επικεντρωθώ στην οικογενειακή μου ζωή. Τέλος, έχω χρόνο να μάθω ελληνικά. Αλλά σύντομα θα ξεκινήσω ξανά την προπόνηση για να προετοιμαστώ για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Είναι το μόνο μετάλλιο που δεν έχω κατακτήσει στο τζούντο. Πραγματικά θέλω να το πάρω. Αλλά αυτός είναι ο βραχυπρόθεσμος στόχος. Μακροπρόθεσμα, θέλω να προσπαθήσω να κερδίσω ένα δεύτερο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα κάνω το καλύτερο που μπορώ για να το επιτύχω».

Το μήνυμα του στους νέους αθλητές και το τζούντο στην Ελλάδα

Ο Θοδωρής Τσελίδης έστειλε ένα μήνυμα στους νέους αθλητές: «Θέλω να πω στους νέους αθλητές: Αν πραγματικά θέλετε να πετύχετε κάτι σημαντικό στον αθλητισμό, αν είστε σοβαροί για το όνειρό σας, τότε πρέπει να είστε έτοιμοι. Πρέπει να εστιάσετε, να είστε υπομονετικοί, να πιστεύετε στον εαυτό σας όταν κανένας άλλος δεν θα πιστεύει σε εσάς, και αν το κάνετε, αν μείνετε συνεπείς και υπομονετικοί, θα έχετε μια ευκαιρία στη ζωή σας και δεν πρέπει να τη χάσετε. Όταν έρθει η ώρα, πρέπει να έχετε το θάρρος να αγωνιστείτε για αυτή την ευκαιρία και τότε θα πετύχετε».

Τέλος, εξέφρασε την ελπίδα του ότι το τζούντο θα γίνει πιο δημοφιλές στην Ελλάδα και τόνισε την ανάγκη για μεγαλύτερη υποστήριξη του αθλήματος στη χώρα.

«Ελπίζω πραγματικά ότι περισσότερα παιδιά θα ασχοληθούν με το τζούντο τώρα στην Ελλάδα. Πιστεύω πραγματικά ότι αυτό το άθλημα είναι πολύ καλό για τους Έλληνες. Είναι ένα πολύ ευγενές άθλημα που διδάσκει αξιοπρέπεια, ταπεινότητα και σεβασμό προς τον αντίπαλο. Θα είναι πολύ καλό για τα παιδιά. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ αντιδημοφιλές, αλλά ελπίζω σύντομα να αλλάξει αυτό. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι το καλύτερο άθλημα για τη νέα γενιά. Αυτός είναι ο λόγος που στην Ιαπωνία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, διδάσκεται στα σχολεία», είπε.

Και πρόσθεσε: «Στην Ελλάδα η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι το τζούντο δεν λαμβάνεται τόσο σοβαρά όσο θα έπρεπε. Σε κάποιες χώρες το τζούντο έχει πολύ σοβαρή στήριξη από την κυβέρνηση, οπότε μπορούν να φτιάξουν μεγάλες εθνικές ομάδες, να προπονούνται όλοι μαζί σε ένα μεγάλο κέντρο. Είναι μαζικό. Πολλά παιδιά έρχονται. Η προώθηση στην τηλεόραση είναι πολύ μεγάλη. Αυτό είναι που φέρνει αποτελέσματα. Έτσι τα παιδιά θα το αγαπήσουν, θα θελήσουν να αφοσιωθούν στο τζούντο, θα μείνουν στο τζούντο. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, οι αθλητές προπονούνται μέχρι να τελειώσουν το σχολείο και μετά το εγκαταλείπουν».

Σχετικές ειδήσεις