Εσείς κάνατε «ψηφιακή διαθήκη»;

Η Google έρχεται πλέον να διευκολύνει την απάντηση, δίνοντας στους χρήστες τη δυνατότητα να προγραμματίσουν ένα είδος «ψηφιακής διαθήκης», αποφασίζοντας εκ των προτέρων για την τύχη των δεδομένων τους (εγγράφων, φωτογραφιών, βίντεο κ.α.), είτε όταν πεθάνουν πραγματικά, είτε όταν πεθάνουν ψηφιακά (δηλαδή για οποιοδήποτε λόγο επιλέξουν να διακόψουν την online «ζωή» τους).
Στο πλαίσιο της νέας υπηρεσίας Inactive Account Manager («Διαχείριση Αδρανούς Λογαριασμού»), οι χρήστες θα μπορούν να διαλέξουν αν θα διαγραφούν οριστικά τα δεδομένα τους, αφού περάσει ένα ορισμένο χρονικό διάστημα μετά το θάνατό τους, ή αν θα τα «κληροδοτήσουν» σε συγκεκριμένους ανθρώπους, στην κατοχή των οποίων πλέον αυτά θα περάσουν.
Τα στοιχεία αυτά, σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο, μπορούν να αφορούν τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε λογαριασμούς της Google (Gmail), είτε άλλες υπηρεσίες της εταιρίας όπως το κοινωνικό δίκτυο Google Plus, η υπηρεσία ιστολογίων Blogger, αποθήκευσης δεδομένων Google Drive και άλλες (Picassa, Google Voice, YouTube).
Όλο και περισσότεροι χρήστες αναρτούν ή αποθηκεύουν περιεχόμενο που τους αφορά, στα κοινωνικά δίκτυα ή στο υπολογιστικό «νέφος». Η πρωτοβουλία της Google έρχεται μετά από ανησυχίες, που όλο και συχνότερα εκφράζουν πλέον διάφοροι χρήστες και οργανώσεις χρηστών γι' αυτό το ευαίσθητο ζήτημα.
«Ελπίζουμε ότι αυτή η νέα υπηρεσία θα σας επιτρέψει να σχεδιάσετε την ψηφιακή μεταθανάτια ζωή σας με τρόπο που θα προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα και την ασφάλειά τους - και θα κάνει πιο εύκολη τη ζωή των αγαπημένων σας, αφού εσείς θα έχετε πια φύγει», αναφέρει η εταιρία σε σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιό της.
Η διαγραφή των δεδομένων μπορεί να γίνει τρεις, έξι, εννέα ή 12 μήνες μετά το θάνατο κάποιου (ή απλώς μετά την εθελούσια εγκατάλειψη της online ζωής του και την απόσυρσή του από τα ψηφιακά εγκόσμια πράγματα, ενόσω ο ίδιος θα συνεχίσει να ζει). Εναλλακτικά, η εταιρeία θα στείλει σε όσους έχουν οριστεί ρητά ως «κληρονόμοι», ένα μέρος ή το σύνολο των δεδομένων του θανόντος.
Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται καν να ενημερωθεί η Google για τον θάνατο κάποιου χρήστη. Απλώς αυτός έχει εκ των προτέρων επιλέξει μέσω του Inactive Account Manager το χρονικό διάστημα αδράνειας των λογαριασμών του (3, 6, 9, 12 μήνες), μετά το οποίο η εταιρία, όπως θα έχει ήδη ενημερωθεί, είτε θα διαγράψει τα ψηφιακά δεδομένα του θανόντος, είτε θα τα μεταβιβάσει στους προεπιλεγμένους οικείους του (έως δέκα).
Το ζήτημα της μεταθανάτιας χρήστης των ψηφιακών δεδομένων απασχολεί και άλλες εταιρίες. Ήδη, για παράδειγμα, το Facebook παρέχει τη δυνατότητα στους χρήστες να «απαθανατίσουν» κάποιον λογαριασμό τους, αφού θα έχουν πεθάνει.
Επίσης υπάρχουν εφαρμογές, όπως η Ifidie, που επιτρέπουν σε κάποιον να έχει λάβει τα μέτρα του, ώστε όταν πια θα έχει πεθάνει, ειδικά μηνύματα να σταλούν στους φίλους του στο Facebook. Μια άλλα εφαρμογή στο Twitter, η LivesOn, επιτρέπει στον χρήστη να στέλνει μηνύματα (tweets) και μετά το θάνατό του.
Το ζήτημα της «ψηφιακής» κληρονομιάς των περιεχομένων των online λογαριασμών είναι ένα νέο νομικό ζήτημα και δεν υπάρχουν σχετικές ή σαφείς νομοθεσίες στις περισσότερες χώρες, με συνέπεια να παρατηρούνται επιπλοκές και νομικές διαμάχες μεταξύ συγγενών ή άλλων οικείων που επιδιώκουν πρόσβαση στα δεδομένα του θανόντος.