Βολβώδη μηχανικά πλάσματα που φορούν μεταλλικές μάσκες δεν είναι η συνηθισμένη εικόνα που έρχεται στο νου όταν σκεφτόμαστε μπαλέτο. Αλλά αυτό είναι ακριβώς αυτό που ο Όσκαρ Σλέμερ χρησιμοποίησε για να φτιάξει το «Triadic Ballet» του, μια πρωτοποριακή παραγωγή που έλαβε χώρα στην Στουτγάρδη της Γερμανίας το 1922.
Με τρεις χορευτές, 12 κινήσεις και 18 κοστούμια, η καινοτόμος προσέγγιση του Schlemmer στο μπαλέτο σχέση μεταξύ σώματος και χώρου με νέους και συναρπαστικούς τρόπους. Περιέγραψε την απόδοση ως «καλλιτεχνικά μεταφυσικά μαθηματικά» και «ένα κόμμα με μορφή και χρώμα».
Ο Σλέμερ γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου του 1888 και ήταν ο νεότερος των έξι παιδιών που παρακολούθησαν σχολή τέχνης πριν ταξιδέψουν στη Βαϊμάρη της Γερμανίας για να συμμετάσχουν στο avant-garde Bauhaus του Walter Gropius, όπου έγινε διευθυντής σκηνικής έρευνας και παραγωγής.
Το doodle της Google για τον Όσκαρ Σλέμερ
Ο Σλέμερ επίσης πειραματίστηκε με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, αλλά ήταν τα δημιουργικά του έργα τέχνης που θυμούνται περισσότερο, επηρεάζοντας τους μελλοντικούς καλλιτέχνες όπως ο David Bowie.
Στη ζωγραφική, ξεκινώντας από την κυβιστική αντίληψη, ανάπτυξε μια τεχνοτροπία συγγενική με το πνεύμα της σχολής του Παρισιού, και κατάληξε σ’ έναν επιτυχημένο συνδυασμό αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής στις τοιχογραφίες που ονόμασε ακριβώς «Mauerbild».
Την τελευταία περίοδο της δράσης του στράφηκε προς την αφηρημένη τέχνη.