Facebook: Τι γίνεται με τους λογαριασμούς μας όταν πεθαίνουμε;

Της Μαρίας Δεδούση

Οι άνθρωποι πεθαίνουν. Νομοτέλεια. Κάποτε τους κάναμε μαυσωλεία και μνημόσυνα για να τους κρατάμε για πάντα στη μνήμη μας. Σήμερα δεν χρειάζεται. Διότι των ανθρώπων επιβιώνουν οι λογαριασμοί τους στο Facebook ... Πότε, όμως, οι λογαριασμοί των νεκρών θα ξεπεράσουν αυτούς των ζωντανών, μετατρέποντας το Facebook σε ένα ιντερνετικό νεκροταφείο;

Ή στη δεκαετία του 2060 ή γύρω στο 2150 είναι η εύκολη απάντηση, αλλά με το ίντερνετ τίποτα δεν είναι εύκολο. Ούτε και με το θάνατο, εξάλλου. Δεν υπάρχουν πολλοί νεκροί άνθρωποι στο Facebook, εντάξει ας μην γινόμαστε τόσο κυνικοί, δεν υπάρχουν πολλοί λογαριασμοί νεκρών ανθρώπων ακούγεται κάπως καλύτερο. Ο βασικός λόγος γι αυτό είναι ότι το Facebook είναι νέο. Όπως -σχετικά- και οι χρήστες του. Ο μέσος όρων ηλικίας των χρηστών ανεβαίνει βέβαια, όπως αντίθετα με όσα πιστεύουμε το Μέσον χρησιμοποιείται περισσότερο από τους νέους παρά τους ηλικιωμένους. Οι ηλικιωμένοι δεν χρησιμοποιούν καν ίντερνετ κατά κανόνα.

Αν υπολογίσουμε το ρυθμό ανάπτυξης του Facebook και τις μεταβολές της ηλικίας των χρηστών του, αυτή τη στιγμή πρέπει να έχουμε περί τα 30 εκατομμύρια λογαριασμούς νεκρών και αυτοί οι άνθρωποι προέρχονται εξίσου από όλο το ηλικιακό φάσμα, οι άνθρωποι -ας μην ξεχνάμε- δεν πεθαίνουν μόνο από γεράματα. Φυσικά οι νεώτεροι πεθαίνουν πιο σπάνια, αλλά οι λογαριασμοί ανθρώπων που πέθαναν σε σχετικά νεαρές ηλικές είναι πολλοί στο Facebook, επειδή ακριβώς οι περισσότεροι χρήστες του είναι νέοι.

Σήμερα υπολογίζεται ότι πεθαίνουν περίπου 300-350 χιλιάδες χρήστες του Facebook κάθε χρόνο. Δεν είναι πολλοί, αν σκεφτεί κανείς ότι στον φυσικό κόσμο ο αντίστοιχος αριθμός είναι μερικές δεκάδες εκατομμύρια. Υπολογίζεται, όμως, ότι καθώς μεγαλώνει η ηλικία των χρηστών, θα μεγαλώνει και ο αριθμός των θανάτων, θα διπλασιάζεται κάθε επταετία είναι η ακριβής πρόβλεψη.

Θα γίνουν κάποια στιγμή οι νεκροί χρήστες (ας τους πούμε έτσι) περισσότεροι από τους ζωντανούς και πότε θα γίνει αυτό;

Εξαρτάται από το πόσοι νέοι άνθρωποι θα ανοιγουν κάθε χρόνο λογαριασμούς, αλλά και πάλι, ναι, θα γίνει. Όπως ακριβώς οι νεκροι άνθρωποι στο φυσικό κόσμο, από γενέσεώς του, κάποια στιγμή ξεπέρασαν αυτούς που ζουν.

Πρώτα απ' όλα δεν ξέρουμε το βασικό: Πόσο θα ζήσει το ίδιο το Facebook. Δεν έχουμε αρκετή πείρα από social media για να μπορέσουμε να κάνουμε μια τέτοια πρόβλεψη. Λογικά κάποια στιγμή θα ακολουθήσει τη μοίρα όλων των ιντερνετικών πλατφορμών, θα αρχίσει να φθίνει σε δημοτικότητα, έως ότου αντικατασταθεί από κάτι άλλο. Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, που μειωθεί ο αριθμός νέων λογαριασμών δηλαδή, οι νεκροί θα ξεπεράσουν τους ζωντανούς στην πλατφόρμα, γύρω στο 2060.

Μπορεί και όχι όμως. Και αν το Facebook, τελικά, παραμείνει μαζί μας, η μετάβαση θα γίνει κάπου στο 2.150, άρα εμείς που μιάλμε τώρα μεταξύ μας δεν έχουμε λόγο ν' ανησυχούμε. Αυτό δεν φαίνεται πολύ πιθανό όμως. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, το είπαμε στην αρχή αυτό. Ιδιαίτερα στον ψηφιακό κόσμο που αλλάζει καθημερινά με διαστημικές ταχύτητες.

Στο μεταξύ, τι συμβαίνει με αυτούς τους λογαριασμούς;

Καμία ανησυχία. Κι όταν εσύ δεν θα υπάρχεις, το Facebook έχει την τεχνική δυνατότητα να κρατήσει ζωντανή τις σελίδα σου, με όλα της τα δεδομένα, για πάντα. Ακόμα, άλλωστε, κι αν οι λογαριασμοί νεκρών ανθρώπων υπερβούν σε αριθμό αυτούς των ζωντανών, οι ζωντανοί είναι που θα κάνουν αναρτήσεις, οι άλλοι δύσκολο. Κι έτσι πάντα οι ζωντανοί θα παράγουν το μεγαλύτερο κομμάτι δεδομένων. Το σημαντικότερο είναι τι αποφασίζουμε εμείς, ή έστω οι κληρονόμοι μας, για τις σελίδες μας. Αν το ζητήσουμε, το Facebook τις κλείνει, αλλά κρατάει αντίγραφα για πάντα. Κι αν δεν το κάνει το ίδιο το Facebook, το κάνουν οι δεκάδες άλλοι που συλλέγουν στοιχεία μέσα από αυτό.

Σήμερα ένας συγγενής μπορεί να μετατρέψει τη σελίδα ενός νεκρού προσώπου κυριολεκτικά σε μαυσωλείο, μια αναμνηστική σελίδα. Φυσικά, δεν θα έλλειπε και η εμπορική εκμετάλευση του θέματος, καθώς υπάρχουν εταιρείες που αναλαμβάνουν, με το αζημίωτο, να διαχειριστούν τους λογαριασμόυς των αγαπημένων σας με τον καλύτερο τρόπο.

Υπάρχουν βέβαια πολλά ερωτήματα. Για την προσβασιμότητα, ας πούμε, ή αν θα πρέπει να επιτρέπονται τα σχόλια σε τέτοιους λογαριασμούς. Αλλά το βασικό είναι το εξής: Ποιος και πώς θα εκμεταλευτεί στο μέλλον το διαδικτυακό αποτύπωμα ενός νεκρού; Ιδιαίτερα στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης που ήδη ανατέλει;

Απαντήσεις δεν υπάρχουν, είμαιστε πολύ νέοι σε όλα αυτά και κυρίως δρούμε με βάση το “δοκιμή και λάθος”. Ίσως και η μνήμη του ίντερνετ αρχίσει κάποια στιγμή να σβήνει, όπως η ανθρώπινη. Ίσως πάλι ο Μπόρχες είχε