Ο Κυριάκος Αγιάνογλου παίρνει τα βουνά και μας ξεναγεί στις άγριες ομορφιές της ορεινής Ελλάδας

Ο Κυριάκος Αγιάνογλου μιλάει στο Newsbomb.gr για πεζοπορίες «πάνω» από τα σύννεφα.
To πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς στο τέλος της χαράδρας του Βίκου στην Ήπειρο
Athanasios Gioumpasis/Getty Images
6'

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εκτός από τις υπέροχες θάλασσες διαθέτει και βουνά που «κόβουν» την ανάσα και κρύβουν πολλές ομορφιές πίσω από την επιβλητικότητα τους. Καταρράκτες, φαράγγια, λίμνες είναι μόνο κάποια από αυτά τα απαράμιλλης ομορφιάς σημεία.

Ο Κυριάκος Αγιάνογλου είναι οδηγός βουνών και δίνει στο Newsbomb.gr απαντήσεις για το τι μπορεί να βρει κανείς πάνω στα βουνά.

Η απάντησή του είναι αφοπλιστική, «ο καθένας πάνω στα πράσινα, ορεινά μονοπάτια μπορεί να βρει τον εαυτό του, να ηρεμήσει στο σπίτι του τη φύση», λέει χαρακτηριστικά.

Ταυτόχρονα κάνει λόγο για τον ορειβατικό και εναλλακτικό τουρισμό τονίζοντας πως έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης.

Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα και ας περιηγηθούμε μαζί του…

O Κυριάκος Αγιάνογλου θέτει συνεχώς νέους στόχουςmountain activities team

Μια ζωή στα βουνά… πώς προέκυψε αυτή η αγάπη;

«Μικρός κοιτούσα τα βουνά και έλεγα τι τεράστιος όγκος είναι αυτός! Αναρωτιόμουν πώς να είναι η θέα από εκεί πάνω, πώς είναι ο κόσμος μέχρι να φθάσεις στην κορυφή. Γύρω στα 22 μου με είχε πιάσει μια τάση φυγής και έτσι ξεκίνησα να μπαίνω μέσα στα βουνά. Αυτό έγινε κομμάτι της ζωής μου χρόνο με το χρόνο και έγινα οδηγός».

Τις ορειβατικές στιγμές πλέον τις μοιράζεσαι και με κόσμο, διοργανώνεις δράσεις. Θα μας μιλήσεις λίγο για αυτές;

«Η άλλη μου δουλειά είναι γυμναστής. Το 2010 που μπήκε το Facebook στη ζωή μας, πολλοί μαθητές από το γυμναστήριο έβλεπαν τις εικόνες που αναρτούσα από τα βουνά και τη φύση. Το 2012-2013 φθάσαμε να πηγαίνουμε κονβόι 30 αυτοκίνητα για να κάνουμε μετά διαδρομές στα δάση και στα βουνά. Σιγά - σιγά άρχιζα να ενημερώνομαι και να προετοιμάζομαι καλύτερα. Μπήκε κάποια στιγμή το πρώτο πούλμαν και φτιάχτηκε ο σύλλογος δραστηριοτήτων βουνού ή αλλιώς mountain activities team η οποία είναι μια ομάδα, μια παρέα από φίλους που αγαπάνε το βουνό. Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκα ως συνοδός βουνού και σήμερα διοργανώνω με ασφάλεια διαδρομές».

Πώς μπορεί να ακολουθήσει κάποιος που δεν είναι μυημένος; Υπάρχουν εκδρομές που μπορεί να έρθει και επίσης υπάρχουν απαγορευτικές ηλικίες;

«Το πρώτο που χρειάζεται κάποιος είναι ο κατάλληλος εξοπλισμός. Το πρώτο απ’ όλα είναι τα ορειβατικά μποτάκια και αμέσως μετά ένα ζευγάρι μπατόν πεζοπορίας. Να έχει καλή διάθεση και θέληση να το κάνει. Μετά θα τον συμβουλεύσω αναλόγως με τη φυσική του κατάσταση, για τις διαδρομές που πρέπει να ακολουθήσει. Οι διαδρομές έχουν βαθμούς δυσκολίας. Επίσης πολύ σημαντικό κομμάτι είναι η αναγνώριση του πεδίου των διαδρομών. Πάντα κάνω τη διαδρομή μόνος μου μαζί με έναν άλλο συνοδό βουνού και βλέπουμε αν υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες. Δηλαδή αν χρειάζεται κάπου να φιξάρουμε σχοινιά έτσι ώστε να περάσουμε με ασφάλεια ή ψάχνουμε να βρούμε εξόδους διαφυγής από τη διαδρομή σε περίπτωση ανάγκης. Ουσιαστικά η αναγνώριση του πεδίου της διαδρομής γίνεται για την άριστη γνώση με σκοπό την ασφαλή διέλευση των πεζοπόρων.

Σε ό,τι αφορά τις ηλικίες, απαγορευτικές ηλικίες δεν υπάρχουν. Βέβαια δεν μπορούμε να πάρουμε ένα παιδί κάτω των 9 ετών ούτε έναν άνθρωπο 85 χρονών. Έχει να κάνει με τη θέληση, με το κατά πόσο έχουμε κρατήσει τα κύτταρά μας και την υγεία μας σε καλό βαθμό έτσι ώστε να μπορούμε να περπατάμε, αλλά και κατά πόσο το θέλουμε. Για παράδειγμα, έχω στις αποστολές μου μια κυρία που είναι 78 χρονών. Η κυρία Ζωή είναι σε πεζοπορίες δίπλα μου και μάλιστα με το δικό μου το βήμα. Μιλάμε για πεζοπορίες 15, 16,17 χλμ.».

Η ορεινή Ελλάδα είναι σαγηνευτική; Ποια μέρη ξεχωρίζετε;

«Πολλοί θα έλεγαν τον Όλυμπο. Είναι το πιο ψηλό βουνό της Ελλάδας, είναι επιβλητικό, έχει πολύ ωραίες διαδρομές. Όμως εγώ προσωπικά θα έλεγα ότι η "Μέκκα" του ορειβατικού κόσμου της Ελλάδας είναι η Ήπειρος και όλη η οροσειρά της Πίνδου. Απίστευτες διαδρομές. Πριν κάποιες ημέρες έκανα αναγνώριση πεδίου και έφθασα στην Δρακόλιμνη του Σμόλικα, υπάρχει δίπλα η Δρακόλιμνη της Τύμφης, η χαράδρα του Αώου που σου κόβει την ανάσα. Και τα Τζουμέρκα είναι απίστευτα, με ιδιαίτερες διαδρομές. Εκεί είναι ο πιο ψηλός καταρράκτης της Ελλάδας, το Κεφαλόβρυσο».

Φαράγγι του Βίκου: Το ελληνικό «Γκραντ Κάνυον»

Ο ορεινός τουρισμός θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο και αν ναι, με ποιους τρόπους;

«Αν και η Ελλάδα διαθέτει ένα υπέροχο ανάγλυφο το οποίο ενδείκνυται για τον τουρισμό περιπέτειας, αυτή την στιγμή κρατάει το μικρότερο κομμάτι στην παγκόσμια πίτα του τουρισμού περιπέτειας. Αυτό γίνεται επειδή βασιζόμαστε στον καλοκαιρινό τουρισμό. Έχουμε τις δυνατότητες να το κάνουμε. Πολλοί θέλουν να έρθουν να ζήσουν την εμπειρία που προσφέρουν τα ελληνικά βουνά. Θα πρέπει να γίνουν πιο σύγχρονα τα καταφύγια, να υπάρξει σύνδεση μονοπατιών. Δηλαδή να φτιαχτεί ένα δίκτυο το οποίο θα υποστηρίζει τους πεζοπόρους σε πολυήμερες ή ολιγοήμερες διαδρομές».

Ποια είναι η πιο δυνατή σας εμπειρία, μπορείτε να την μοιραστείτε μαζί μας;

«Πλησίασα έναν παγοκαταρράκτη για να βγάλω μια φωτογραφία σε μια αναγνώριση διαδρομής και στο πεζούλι που πήγα να πατήσω κάτω από το τρεχούμενο νερό υπήρχε πάγος. Όπως ήταν φυσικό γλίστρησα έπεσα σε ένα δεύτερο πεζούλι σε 1.5 μέτρο.
Οπότε από την εμπειρία μου, λέω όχι αλόγιστη χρήση κινητού μέσα στα βουνά και ποτέ μόνος!».

Mια χαρούμενη παρέα rafting μετά την κατάβαση του ποταμούmountain activities team

Τι σημαίνει η φύση για τον άνθρωπο;

«Η φύση για τον άνθρωπο είναι το πραγματικό του σπίτι. Όταν λείπεις από το πραγματικό σου σπίτι, δεν μπορείς να έχεις ηρεμία, γαλήνη, θαλπωρή. Δεν μπορείς να έχεις ζωή. Δεν μπορείς να ζεις μακριά από τη φύση. Ακούω πολλούς που παίρνω μαζί μου να συζητάνε για τον ΕΝΦΙΑ, για τις οφειλές στην εφορία, για τους λογαριασμούς. Και τους απευθύνομαι λέγοντάς τους "παιδιά, έχουμε έρθει σε αυτό τον παράδεισο για να ξεφύγετε από όλα αυτά". Τους βάζω σαν τα παιδάκια και κάνουμε το μονοπάτι της σιωπής. Περπατάμε 20 λεπτά μέσα στο βουνό χωρίς να μιλάμε. Φανταστείτε 50 άτομα να περπατάνε μέσα στο δάσος χωρίς να ακούγεται τίποτα και εκεί ηρεμούν, έρχονται σε επαφή με τη φύση και γαληνεύουν. Προσπαθώ να τους κάνω να ξεχάσουν το κινητό τους, γιατί όλοι το αναζητούν για να βγάλουν μια φωτογραφία. Θα βγάλουν μια φωτογραφία, θα χάσουν όμως το δάσος… Δεν υπάρχει ζωή χωρίς τη φύση. Οι άνθρωποι που μπαίνουν όμως μέσα στο βουνό έχουν μάθει να την αγαπάνε και να την σέβονται περισσότερο».


Διαβάστε επίσης

Ένα ταξίδι στον κόσμο της γιόγκα για... άτομα με οπτική αναπηρία

«Οδοιπορικό» στα 12.000 καταφύγια της Αττικής - Σε ποια κατάσταση είναι σήμερα (Infographic)

Δείτε όλο το Weekend Edition εδώ