Στη... σκιά του Παραδείσου: Σαμοθράκη, η μυστηριώδης!
Και ότι όποιος πηγαίνει εκεί βιώνει το μυστήριό της, νιώθει την ενέργεια της και γιατί όχι «αναγεννιέται» ψυχικά και σωματικά. Ειδικά τα βράδια του καλοκαιριού, όταν έχει φεγγάρι, πάνω από το... «Φεγγάρι», όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το όρος Σάος, υπάρχει στην ατμόσφαιρα κάτι το μυστηριακό!
Σε τούτο τον τόπο, ήδη από την αρχαιότητα, κατέφθανε κόσμος από πολλά και διάφορα μέρη. Ήταν τα Καβείρια Μυστήρια, η μεγάλη εξάπλωση των οποίων άρχισε τον 3ο αιώνα π.Χ., τα μυστήρια εκείνα για τα οποία έχουμε τα λιγότερα στοιχεία -λιγότερα και από τα Ελευσίνια- και τελούνταν στο χώρο του «Ιερού των Μεγάλων Θεών», τον σημαντικότερο αρχαιολογικό τόπο στο νησί σήμερα, ενώ λέγεται ότι η μύηση σε αυτά σχετιζόταν περισσότερο με τη ζωή και λιγότερο με το θάνατο.
«Σαντορίνη, Μύκονος ή Πάρος;» Είναι οι προορισμοί που σου έρχονται συνήθως πρώτα στον νου, όταν συζητάς για τις ιδανικές καλοκαιρινές διακοπές.
Αν όμως θες να ζήσεις κάτι διαφορετικό, να νοιώσεις την περιπέτεια και να έρθεις πιο κοντά στη φύση, ένα είναι το καταλληλότερο μέρος... μα φυσικά το νησί της Σαμοθράκης.
Και αν θες μια ολοκληρωμένη εμπειρία του νησιού, εσύ, η φύση, άντε και δυο τρεις ακόμα ο καλύτερος τόπος διαμονής στο νησί είναι το ελεύθερο κάμπινγκ.
Το ταξίδι για τη Σαμοθράκη ξεκινά νωρίς το πρωί. Εφοδιασμένοι με τον κατάλληλο εξοπλισμό για το στήσιμο της σκηνής και υπερφορτωμένοι με τα σακίδια τους περισσότεροι από 200 ταξιδιώτες αναμένουν καρτερικά το μοναδικό πλοίο που συνδέει τη Σαμοθράκη με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Με τον ήλιο να σε αποκοιμίζει, τους γλάρους να πετούν δίπλα και τα δελφίνια να συναγωνίζονται το καράβι για το ποιος θα φτάσει πρώτος, μετά από δύο ώρες περίπου διακρίνεις την υψηλότερη κορυφή του νησιού, το όρος Σάος.
Η Σαμοθράκη είναι καταπράσινη. Πυκνή βλάστηση, εκατοντάδες ρυάκια που πηγάζουν από το όρος Σάος και κυλούν ορμητικά προς τη θάλασσα δίνουν χρώμα, σχήμα και ήχο στο νησί!
Από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνεις, όταν επισκεφτείς την Σαμοθράκη, είναι να ακολουθήσεις το μονοπάτι του Φονιά. Το ποτάμι Φονιάς φημίζεται για τις βάθρες του, τα πεντακάθαρα νερά της πρώτης βάθρας ,με το μεγάλο καταρράκτη σε εντυπωσιάζουν, αλλά ταυτόχρονα σε παρακινούν να συνεχίσεις το μονοπάτι. Η επόμενη βάθρα άτυπα ονομάζεται ''Παράδεισος'', βέβαια η διαδρομή προς αυτήν είναι εξαιρετικά επικίνδυνη αν δε διαθέτεις τον κατάλληλο εξοπλισμό και... πολύ νερό.
Το τοπίο σου κόβει την ανάσα, με τον ταξιδιώτη να χαζεύει το τοπίο και να αισθάνεται λες και βρήκε τον παράδεισο του! Το νερό τρέχει γάργαρο εδώ, ενώ σ' ένα σημείο σχηματίζει ένα φυσικό τζακούζι.
Και μετά την απαραίτητη ξεκούραση από την πολύωρη διαδρομή, το απογευματάκι στη Σαμοθράκη θα σε βρει συνήθως σε 2 μέρη, είτε στον οικισμό Θέρμα και στο παραδοσιακό καφενείο να χαζεύεις τους περαστικούς, είτε στη Χώρα του νησιού, που είναι και η πρωτεύουσα της Σαμοθράκης.
Η Χώρα βρίσκεται στο εσωτερικό του νησιού, χτισμένη πάνω στο βουνό, τα σπίτια της δεν θυμίζουν τα παραδοσιακά σπίτια αιγαιοπελαγίτικου νησιού, δεν είναι ούτε μπλε ούτε άσπρα, αλλά είναι χτισμένα αμφιθεατρικά, ώστε να μην εμποδίζει το ένα στο άλλο, την είσοδο του ήλιου.
Το πρωί με τη δροσούλα, είναι η καλύτερη ώρα για να επισκεφτείς την Παλαιόπολη και τον ιερό χώρο της λατρείας των μεγάλων θεών. Με το που μπεις στον αρχαιολογικό χώρο χάνεσαι μέσα στις φυλλωσιές, ενώ ταυτόχρονα αισθάνεσαι τους Κάβειρους να χορεύουν ακόμα εκστασιασμένοι στον δικό τους ρυθμό.
Το μουσείο της Παλαιόπολης, παρά τα αρχαία που διαθέτει, φαίνεται άδειο, το εκμαγείο της περίφημης Νίκης της Σαμοθράκης στέκει άτονο, σιωπηλό, θρηνώντας το χαμό της πραγματικής Νίκης.
Και αν η ιστορία δεν είναι και το ατού σας, τι καλύτερο από μια βουτιά σε μια από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού, τον Κήπο, γνωστή για το μαύρο βότσαλο.
Το βραδάκι σειρά έχει ο προφήτης Ηλίας, το ορεινότερο χωριουδάκι της Σαμοθράκης, η θέα του είναι ένα όνειρο, η Ίμβρος και η Τένεδος με τα λιγοστά τους φώτα φαίνονται στον ορίζοντα. Βέβαια ο Προφήτης Ηλίας φημίζεται για το γευστικότατο κατσίκι του, για την ακρίβεια για το άγριο κατσίκι του, γεγονός που το κάνει ακόμα πιο νόστιμο.
Αν είστε από τους άτυχους που δεν διαθέτουν μεταφορικό, είναι πολύ κρίμα να μην επισκεφτείτε τις παραλίες που βρίσκονται από την πίσω μεριά του νησιού.
Ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις ολόκληρο το νησί και τις κρυφές παραλίες του, είναι το καραβάκι.
Το τοπίο στην πίσω μεριά του νησιού σε καθηλώνει, η τοποθεσία ''γριάς τα πανιά'' σε κάνει να ταξιδεύεις ανάμεσα σε μύθους και θρύλους και να αναρωτιέσαι τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτές τις άσπρες λωρίδες;
Λίγο πιο μακριά βρίσκεται ο μεγαλύτερος κρεμαστός καταρράκτης της Ελλάδας, όταν τα νερά του κυλούν ήρεμα, από κάτω του σχηματίζεται μια μικρή, ατομική παραλία. Η μόνη στάση του καραβιού είναι η παραλία Παχιά άμμος, η πιο ''in'' του νησιού. Τα νερά της καταγάλανα και παρ' όλη την πολυκοσμία η αμμουδιά είναι πολύ καθαρή. Η στάση διαρκεί μια ώρα, αρκετή ώρα για να ευχαριστηθείς ήλιο, θάλασσα και ρακέτες.
Η περιπλάνηση στο όμορφο και περιπετειώδες νησί της Σαμοθράκης τελειώνει, και έπειτα ξεκινά και πάλι η κανονική ζωή, έχοντας όμως εικόνες που σίγουρα σου δίνουν δύναμη.
Οι Σαμοθρακίτες πάντα λένε στους ταξιδιώτες: «Όποιος επισκέπτεται τη Σαμοθράκη μια φορά το χρόνο, θα έχει θετική ενέργεια για τον υπόλοιπο καιρό μέχρι να επισκεφτεί ξανά το νησί».
Και όταν έρθει η ώρα να φύγετε από το νησί, θα το καταλάβετε, θα νιώσετε ένα συναίσθημα να σας πλημμυρίζει, οι Σαμοθρακίτες δεν λένε ψέματα...
Φωτογραφίες από το group Samothraki (Η σκιά του παραδείσου)