Economist-Τρύφων: Ανάγκη για έναν βιώσιμο χάρτη στον τομέα του φαρμάκου
Ο κ. Τρύφων ανέδειξε τη «βουτιά» της δημόσιας δαπάνης για την υγεία στην Ελλάδα, η οποία πλέον ανέρχεται στο 4,5% του ΑΕΠ, όταν ακόμα και τα μνημόνια έθεταν ως όριο το 6%. Η φαρμακευτική δαπάνη κινήθηκε από το ένα άκρο στο άλλο, από την «υπερβολή» του 2009 και τα 5,5 δισ., στα 2 δισ. που βρίσκεται σήμερα. Το παράδοξο είναι, κατά τον κ. Τρύφωνα, ότι ο αριθμός των συνταγών παραμένει υψηλός, μεγαλύτερος μάλιστα από το 2009, γεγονός που καταδεικνύει την ανάγκη για έλεγχο στον όγκο της συνταγογράφησης.
Για να εξευρεθούν, ωστόσο, τα κατάλληλα μέτρα και οι ορθές παρεμβάσεις, χρειάζεται στενή συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, να αποκτήσει πρόσβαση η ΠΕΦ στα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ, στη συνταγογράφηση ανά κατηγορία, καθώς και σε επιδημιολογικά δεδομένα, ώστε να γίνει συγκριτική μελέτη και με άλλες χώρες.
Ως προς το θέμα των τιμών, οι συνεχείς μειώσεις στα φθηνά φάρμακα φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα ως προς την εξοικονόμηση, καθώς παλιότερες και φθηνότερες θεραπείες υποκαθιστούνται από νεότερες και ακριβότερες, σημείωσε ο πρόεδρος της ΠΕΦ.
Μία συνολική πολιτική γενοσήμων, με ταυτόχρονο έλεγχο της καινοτομίας για τα ακριβά φάρμακα και μία αύξηση –έστω και περιορισμένη- στη φαρμακευτική δαπάνη, θα ήταν η αρχή για έναν βιώσιμο χάρτη για τον Έλληνα ασθενή, τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς και για τη δημιουργία εγχώριας προστιθέμενης αξίας από την ελληνική παραγωγή φαρμάκου.
«Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το να είναι στο εκκρεμές μία βιομηχανία, την ώρα που τρέχουν προγράμματα ανάπτυξης κλπ.» σχολίασε ο κ. Τρύφων -αναφέροντας και το κούρεμα των ομολόγων, τα οποία είχε λάβει η φαρμακοβιομηχανία ως πληρωμές από το δημόσιο- για να αναδείξει την ανάγκη δημιουργίας ενός σταθερού πλαισίου για την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη των ελληνικών φαρμακευτικών εταιρειών.