Ο λαός δεν συγχωρεί τη νέα κυβερνητική προδοσία

Ο πρωθυπουργός της χώρας, ο πολιτικός που πριν από λίγους μήνες χαρακτήριζε «πυλώνα ανάπτυξης» της ελληνικής οικονομίας, την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, υπέκυψε σε έναν ακόμη εκβιασμό και βάζει την υπογραφή του σε έναν τραγικό επίλογο, γιατί τραγικές θα είναι οι συνέπειες της εφαρμογής, όσων από κοινού αποφάσισαν, το υπουργείο Υγείας και οι τροϊκανοί, για τις νέες τιμές των φαρμάκων (γενοσήμων και off-patent), το clawback και την περαιτέρω μείωση –στην ουσία- της φαρμακευτικής δαπάνης.

Βαθιά άγνοια, δόλος, ή και τα δύο μαζί, έφεραν το απολύτως τραγικό για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και τη φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων, αποτέλεσμα στη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές για την παρούσα δέσμη προαπαιτούμενων.

Ενώ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και στο πόσοι Έλληνες θα χάσουν τελικά τα σπίτια τους, εξελισσόταν παράλληλα μία πρωτοφανούς μεγέθους καταστροφή, τόσο για τον τομέα της Υγείας όσο και για της Οικονομίας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας αποδέχτηκαν πλήρως τις παράλογες και μονομερείς απαιτήσεις των δανειστών, για τις τιμές των ήδη οικονομικών φαρμάκων, τα οποία παράγει η ελληνική φαρμακοβιομηχανία.

Μάλιστα, το υπουργείο Υγείας «πανηγυρίζει» για το ότι κατάφερε να εφαρμοστεί «σταδιακά» την κατάργηση του κατώτατου ορίου στις τιμές των εκτός προστασίας (off-patent) και γενόσημων φαρμάκων, σύμφωνα με το οποίο η τιμή των πρώτων δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 12 ευρώ ανά συσκευασία και η τιμή των δεύτερων δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από 7,8 ευρώ ανά συσκευασία.

Η «επιτυχία» της κυβέρνησης και του υπουργείου βρίσκεται στο ότι κατάφεραν να εκμηδενίσουν στην ουσία τις τιμές μόνο αυτών των φαρμάκων (και όχι των εντός προστασίας των πολυεθνικών), όχι άμεσα αλλά σε διάστημα 2 χρόνων (!). Όπως αναφέρει άτυπη ενημέρωση του υπουργείου Υγείας, «το αρχικό προαπαιτούμενο (milestone 41) για την επίτευξη συμφωνίας ήταν η κατάργηση της προστασίας των off-patent και γενοσήμων φαρμάκων, σύμφωνα με την οποία η τιμή των πρώτων δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 12 ευρώ/συσκευασία και η τιμή των δεύτερων δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από 7,8 ευρώ ανά συσκευασία. Η διαπραγμάτευση κατέληξε στη σταδιακή απομείωση του εν λόγω μηχανισμού προστασίας (κόφτη) μέσα στην περίοδο των επόμενων δύο ετών, δηλαδή των επόμενων 4 δελτίων τιμών.

Πιο συγκεκριμένα, στο δελτίο τιμών του πρώτου εξαμήνου του 2016, το όριο προστασίας θα είναι 9 ευρώ για τα off-patent και 5,5 ευρώ για τα γενόσημα. Στο δελτίο τιμών του δευτέρου εξαμήνου του 2016 το όριο προστασίας θα είναι 7 ευρώ για τα off-patent και 4 ευρώ για τα γενόσημα. Στο δελτίο τιμών του πρώτου εξαμήνου του 2017 το όριο προστασίας θα είναι 4,5 ευρώ για τα off-patent και 3 ευρώ για τα γενόσημα. Στο δελτίο τιμών του δεύτερου εξαμήνου του 2017 το όριο προστασίας θα είναι 1 ευρώ για off-patent και γενόσημα».

Οι «επιτυχίες» της διαπραγμάτευσης, όμως, δεν σταματούν εδώ. Η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας αποδέχτηκαν μία ακόμη πρωτοφανή απαίτηση των δανειστών, να επιβάλλουν clawback, μετά τη φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ, και στην αντίστοιχη των νοσοκομείων. Πρόκειται για θέμα το οποίο τέθηκε μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. «Παράλληλα, οι δανειστές έθεσαν στη διαπραγμάτευση την καθιέρωση μηχανισμού αυτόματης επιστροφής (clawback) στην ενδονοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη. Συμφωνήθηκε τελικά το ύψος της δαπάνης πάνω από την οποία θα υπάρχει clawback να είναι 570 εκατ. ευρώ για το έτος 2016, 550 εκατ. ευρώ για το έτος 2017 και 530 εκατ. ευρώ για το έτος 2018» αναφέρει η άτυπη ενημέρωση του υπουργείου Υγείας. Τα όρια στα οποία ορίζεται το clawback σημαίνουν και αντίστοιχες μειώσεις στη χρηματοδότηση των νοσοκομείων για την προμήθεια φαρμάκων. Δηλαδή, εντείνεται η δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία, καθώς θα χάνουν 20 εκατομμύρια το χρόνο μέχρι το 2018, από τον διαθέσιμο προϋπολογισμό τους για φάρμακα.

Η διαπραγμάτευση, σύμφωνα με την ίδια πηγή, «έσωσε» το ύψος της ενδονοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης, καθώς οι δανειστές ήθελαν να οριστεί στα 500 εκατ. ευρώ το όριο πάνω από το οποίο θα απαιτείται clawback.

Τα όσα ισχυρίζεται, στη συνέχεια, το υπουργείο Υγείας μπορούν απλά να χαρακτηριστούν «ανεκδιήγητα»:

«Το Υπουργείο Υγείας θεωρεί ότι η συμφωνία αυτή μπορεί να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς φαρμάκων και τη δημόσια υγεία υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) Αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων, δηλαδή αύξηση του όγκου τους στην φαρμακευτική αγορά, μέσω κινήτρων για γιατρούς, ασθενείς και φαρμακοποιούς, καθώς και εκστρατείες ενημέρωσης για την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία των ποιοτικών γενοσήμων που κυκλοφορούν στη χώρα.

β) Σύσταση της επιτροπής διαπραγμάτευσης για τα φάρμακα υψηλού κόστους (ΦΥΚ).

γ) Εισαγωγή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και κατευθυντήριων οδηγιών για τη συνταγογράφηση και των νοσοκομειακών φαρμάκων.

δ) Αναδιοργάνωση του συστήματος προμηθειών φαρμάκων στα νοσοκομεία και κεντρική διαχείριση ακριβών νοσοκομειακών φαρμάκων, όπως τα ογκολογικά.

Με την παρούσα συμφωνία η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας διασφαλίζει:

- την αποφυγή περαιτέρω επιβάρυνσης των ασθενών

- την εξοικονόμηση δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, εξοικονόμηση η οποία εξετάζεται να συνδεθεί με τη μείωση του κόστους συμμετοχής των ασθενών στα φάρμακά τους.

- τον επιμερισμό του κόστους από τη μείωση της δαπάνης μεταξύ εγχώριας και πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας».

Οι παραπάνω ισχυρισμοί είναι ανυπόστατοι, καθώς δεν θα υπάρχουν τα οικονομικά εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα, γενόσημα και off-patent, στην αύξηση του όγκου των οποίων στοιχηματίζει το υπουργείο Υγείας. Και αυτό, γιατί καθιστώντας την παραγωγή τους ασύμφορη από την παράλογη μείωση των τιμών στο 1 ευρώ, θα έχουν αποσυρθεί από την αγορά. Επίσης, δεν θα είναι δυνατό να μειωθεί η συμμετοχή των ασφαλισμένων, καθώς η φαρμακευτική δαπάνη θα παραμένει στο ανεπαρκές επίπεδο του 1,945 δισ. ευρώ, ενώ ακριβότερα εισαγόμενα φάρμακα θα έχουν αντικαταστήσει τα φθηνότερα, εγχωρίως παραγόμενα. Η εξέλιξη αυτή λειτουργεί σαφώς υπέρ των συμφερόντων των πολυεθνικών, είτε πρωτοτύπων είτε γενοσήμων, επομένως είναι έωλος ο ισχυρισμός περί «επιμερισμού του κόστους μεταξύ εγχώριας και πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας».

Οι συνέπειες θα επεκταθούν και στον τομέα της Οικονομίας, καθώς η ελληνική φαρμακοβιομηχανία οδηγείται σε «λουκέτα» μονάδων, άρα και απώλειες θέσεων εργασίας, συρρίκνωση φορολογικών εσόδων για τα δημόσια ταμεία και πλήγμα στις επενδύσεις.

Αυτή θα είναι η χαριστική βολή για χιλιάδες εργαζομένους στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία και τις οικογένειές τους που θα κινδυνεύσουν άμεσα να βρεθούν στο δρόμο, εξαιτίας της ανικανότητας της κυβέρνησης και της... υποταγής της στις «διαταγές» των τροϊκανών, προκειμένου να διασφαλίσει τη δόση των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ.

Τελικά η κυβέρνηση της πρώτης και φυσικά της δεύτερης φοράς Αριστερά υλοποιεί στο ακέραιο τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.

Στηρίζει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, διασφαλίζοντας το κλείσιμό της...

Μειώνει τις τιμές των φαρμάκων, για να γεμίσουν τα ελληνικά φαρμακεία με αμφίβολης ποιότητας γενόσημα που θα παράγονται στο Πακιστάν και χώρες του τρίτου κόσμου.

Ενδιαφέρεται μόνο για το τι τελικά θα βγαίνει από τα δημόσια ταμεία, αγνοώντας επιδεικτικά τις μελέτες που αποδεικνύουν την τεράστια συνεισφορά της εγχώριας βιομηχανίας φαρμάκου στο ΑΕΠ της χώρας, για κάθε ένα ευρώ που δαπανάται για το ελληνικό φάρμακο.

Η χώρα μας βρίσκεται υπό καθεστώς «κατοχής» από τους δανειστές, οι οποίοι υλοποιούν μέχρι... κεραίας το βρώμικο σχέδιό τους για την «υποδούλωση» μιας ακόμη κυβέρνησης και της περαιτέρω εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.

Η Ελλάδα έχει «πόλεμο» με εχθρούς εσωτερικούς και καλό θα είναι οι πολίτες αυτής της χώρας να αρχίσουν να προετοιμάζονται, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα που έρχονται.

Το πλήγμα στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία, το πλήγμα στη δημόσια υγεία μας αφορά όλους.

Το πλήγμα στην ελληνική κοινωνία με την κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας μας αφορά όλους.

Η φοροκαταιγίδα που πλήττει ξανά τα μικρομεσαία στρώματα μας αφορά όλους.

Αυτή η κυβέρνηση μοιάζει ανίκανη να διαχειριστεί ακόμα και το πιο απλό εθνικό ζήτημα.

Γιατί είναι εθνικό ζήτημα να μπορεί ένα κράτος να στηριχθεί στη δική του φαρμακοβιομηχανία και τα δικά του ποιοτικά φάρμακα.

Είναι εθνικό ζήτημα να είναι σε θέση μια χώρα να αποτρέψει τους πλειστηριασμούς των σπιτιών των Ελλήνων, για τους οποίους ο ίδιος ο Τσίπρας προεκλογικά, όταν ζητούσε ψήφους και έταζε λαγούς με πετραχήλια, έλεγε πως συνιστούν απώλεια εθνικής κυριαρχίας.

Πάνω απ' όλα όμως, είναι εθνικό ζήτημα να κυβερνηθεί –επιτέλους- αυτή η χώρα από πολιτικούς που θα μπορούν να υπερασπιστούν τα εθνικά μας και όχι τα ξένα συμφέροντα.

Ο λαός δεν συγχωρεί αυτή τη νέα κυβερνητική προδοσία.

Βέβαιο είναι πως όταν θα το αντιληφθούν και οι σημερινοί κυβερνώντες θα είναι πια αργά γι’ αυτούς.

Ας ευχηθούμε να μην είναι αργά και για την πατρίδα μας...

Σχετικές ειδήσεις

• Ποτάμι: Ερασιτέχνες και ανίκανοι οι κυβερνώντες
• ΔΗΜΑΡ: Άλλα έλεγε και άλλα έκανε ο Σύριζα για τους πλειστηριασμούς της α' κατοικίας
• ΠΕΦ: Οι «θεσμοί» εξοντώνουν το φθηνό ελληνικό φάρμακο