Προστατεύοντας την αξία την Ιατρικής διάγνωσης
Οι εργαστηριακοί Ιατροί στην περίοδο της πανδημίας
Από την ημέρα που ξέσπασε η πανδημία, για όλους τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Στην αιχμή του δόρατος βρέθηκαν οι υγειονομικοί που κλήθηκαν να ξεπεράσουν τα όριά τους για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις πρωτόγνωρες συνθήκες. Αφανείς ήρωες μαζί με όλους τους υπόλοιπους ιατρούς στον πόλεμο κατά της COVID-19 είναι οι ιδιώτες εργαστηριακοί ιατροί, Βιοπαθολόγοι-Μικροβιολόγοι. Με ιατρεία σε κάθε γειτονιά, σε κάθε γωνιά της χώρας μας κλήθηκαν να στηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο αρκετές φορές έφτασε τα όρια της κατάρρευσης. Τη στιγμή που τα περισσότερα νοσοκομεία έγιναν μονοθεματικά εξυπηρετώντας μόνο ασθενείς με κορωνοϊό, οι Βιοπαθολόγοι προσέθεσαν στην ήδη υπάρχουσα ροή της δουλειάς τους και τις διαγνωστικές εξετάσεις για την COVID-19. Αυτό δεν έγινε ανέφελα. Η πίεση που ασκήθηκε στα διαγνωστικά ιατρεία, λόγω της εφαρμογής των Οδηγιών διαχείρισης δυνητικά μολυσματικών δειγμάτων και της διαμόρφωσης ξεχωριστών ειδικά διαμορφωμένων χώρων για την εξυπηρέτηση και τη δήλωση των περιστατικών COVID-19 ήταν τεράστια. Τα κατάφεραν όμως και ανταποκρίθηκαν, παρέχοντας όπως πάντα ποιοτικές, αξιόπιστες υπηρεσίες και πάντα με προσωπική επαφή και συμβουλεύοντας τον ασθενή. Και συνεχίζουν με τους ίδιους ρυθμούς.
ΤΟ CLAW-BACK
Ωστόσο, τα προβλήματα του κλάδου, όπως καταγράφεται και από τον Συνεταιρισμό Εργαστηριακών Ιατρών MEDISYN, τον μεγαλύτερο Συνεταιρισμό Ιατρών στη χώρα μας, παραμένουν άλυτα. Το μεγάλο αγκάθι στις σχέσεις με τον ΕΟΠΥΥ και το Υπουργείο Υγείας λέγεται claw-back. Ένα άδικο και απαράδεκτο μνημονιακό μέτρο (ξεκίνησε να εφαρμόζεται από το 2013 ως προσωρινό μέτρο και σήμερα κλείνει ήδη τα 8 χρόνια!) που αποτελεί στην ουσία υφαρπαγή του εισοδήματος των εργαστηριακών ιατρών, η οποία μάλιστα κάθε χρόνο αυξάνεται δραματικά και απειλεί πλέον τη βιωσιμότητα των εργαστηρίων τους. Τα διαγνωστικά ιατρεία σαν φορείς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, καλύπτουν πάνω από το 90% των αναγκών σε εξετάσεις. Όμως, με την επιβολή του claw-back από το πρώτο κιόλας μνημόνιο μέχρι και σήμερα, φτάνουν να αμείβονται σχεδόν με το 40% της συμφωνημένης, βάσει του τιμοκαταλόγου του ΕΟΠΥΥ, αμοιβής τους, εφόσον το υπόλοιπο περικόπτεται λόγω της υπέρβασης του κλειστού προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ. Στις μέρες μας μάλιστα η παρακράτηση του claw-back γίνεται με τη μορφή της μηνιαίας προείσπραξης. Το μέτρο που αφορά δεδουλευμένα των ιατρών, γίνεται ακόμα πιο άδικο, αν ληφθεί υπόψη ότι το κάθε εργαστήριο είναι υποχρεωμένο να εκτελεί όλα τα συνταγογραφούμενα παραπεμπτικά, τα οποία λόγω της υπερβολής του αριθμού των εξετάσεων, δημιουργούν αυτή την υπέρβαση. Με λίγα λόγια οι εργαστηριακοί ιατροί «τιμωρούνται» για κάτι για το οποίο δεν έχουν ευθύνη.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ CLAW-BACK ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ
Από τις εργαστηριακές εξετάσεις εξαρτάται το 70% των αποφάσεων των κλινικών ιατρών και το 100% των αποφάσεων των ογκολόγων. H αξιοπιστία και η ποιότητα αυτών των εξετάσεων δεν είναι εύκολο να διασφαλιστεί όταν ο προϋπολογισμός για την ΠΦΥ συνεχώς περικόπτεται. Από την άλλη η συρρίκνωση του διαγνωστικού κλάδου θα στερήσει από τους χιλιάδες ασφαλισμένους την εξατομικευμένη διάγνωση και την προσωπική εξυπηρέτηση που έχει στο μικροβιολογικό εργαστήριο της γειτονιάς, και αυτό το πρόβλημα θα είναι ακόμα πιο έντονο στην επαρχία.
Οι εργαστηριακοί ιατροί, οι «γιατροί της γειτονιάς», θα διεκδικήσουν την κατάργηση του claw-back και την τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων του ΕΟΠΥΥ για να συνεχίσουν, όπως πάντα, να προσφέρουν αξιόπιστες και ποιοτικές υπηρεσίες προς όφελος όλων των πολιτών.
