Εργοθεραπευτές: «Προδιαγραφές υποβάθμισης» στα κέντρα αποκατάστασης

Χώρο εργοθεραπείας 12 τ.μ. και μόλις έναν εργοθεραπευτή ανά 35 άτομα, ο οποίος δύναται, μάλιστα, να αντικαθίσταται από βοηθό εργοθεραπευτή, είναι κάποια από τα σημεία της Απόφασης της αρμόδιας υφυπουργού Δόμνας Μιχαηλίδου για τις προδιαγραφές λειτουργίας των κέντρων αποθεραπείας - αποκατάστασης, που έχουν εξοργίσει τους εργοθεραπευτές.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργοθεραπευτών χαρακτηρίζει «κατάπτυστη και αναχρονιστική» την απόφαση του υπουργείου Εργασίας για τα κέντρα αποκατάστασης, η οποία «περιφρονεί τις σύγχρονες επιστημονικές προδιαγραφές και περιέχει αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις». Σε επιστολή τους προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, η οποία κοινοποιείται και στο υπουργείο Υγείας, οι εργοθεραπευτές τονίζουν ότι το πλαίσιο που ίσχυε μέχρι σήμερα, χρονολογείται από το 1992 και περιλαμβάνει διατάξεις παρωχημένες και ήδη ξεπερασμένες από τη σύγχρονη πραγματικότητα, επομένως έπρεπε να αντικατασταθεί. Όμως, η νέα Υπουργική Απόφαση, «υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο το κατά γενική κοινωνική παραδοχή, ήδη πολύ κακό θεραπευτικό περιβάλλον αυτών των φορέων».

Αναφορικά με τη συμμετοχή της Εργοθεραπείας και των πτυχιούχων εργοθεραπευτών στη στελέχωση των φορέων αυτών, ο Σύλλογος παρατηρεί ότι:

- Σε όλες τις περιπτώσεις προβλέπεται χώρος εργοθεραπείας 12 τ.μ. ο οποίος μάλιστα δύναται να αποτελεί τμήμα της αίθουσας αναψυχής-συγκεντρώσεων

- Η ίδια πρόβλεψη υπάρχει και στην περίπτωση κινητικών διαταραχών

- Στους χώρους αυτούς προβλέπεται «ο απαραίτητος εξοπλισμός Εργοθεραπείας» που ενδεικτικά ορίζονται ως Η/Υ, τραπέζια, καρέκλες

- Ειδικά στα κέντρα φροντίδας ατόμων με νοητική αναπηρία, «ενδείκνυται δωμάτιο αισθητηριακής ολοκλήρωσης, κατάλληλα εξοπλισμένο για τον σκοπό αυτό, σε περίπτωση που το Κέντρο υποδέχεται άτομα στο φάσμα του αυτισμού»

- Σχετικά με τη στελέχωση αναφέρεται: «γ) έναν εργοθεραπευτή ανά 35 άτομα πλήρους απασχόλησης. Σε περίπτωση τεκμηριωμένης αδυναμίας εύρεσης εργοθεραπευτή, δύναται να αντικαθίσταται από βοηθό εργοθεραπευτή»

Όπως εξηγεί ο Σύλλογος, ο περιορισμός των 12 τ.μ., η συσχέτιση με το χώρο ψυχαγωγίας, ο ορισμός ως ενδεικτικής εργοθεραπευτικής υποδομής του τραπεζιού και καρεκλών «αποτελούν ευθεία απαξίωση του ρόλου της Εργοθεραπείας η οποία σε όλο τον σύγχρονο κόσμο αποτελεί την πλέον βασική ειδικότητα αποκατάστασης ατόμων με αναπηρίες και χρόνια προβλήματα. Ιδιαίτερα δε η πρόβλεψη κάλυψης 35 ασθενών από 1 εργοθεραπευτή οδηγεί νομοτελειακά σε ψυχαγωγικές τακτικές και σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με την αποκαταστασιακή αντιμετώπιση των σοβαρών αναγκών των περιθαλπόμενων». Ως προς τα Προγράμματα Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης, ο Σύλλογος επισημαίνει ότι εφαρμόζονται σε όλο τον κόσμο, στην αντιμετώπιση ενός πλήθους διαγνώσεων που σχετίζονται με αισθητηριακές διαταραχές και όχι βέβαια αποκλειστικά και μόνο για το αυτιστικό φάσμα.

Επίσης, οι εργοθεραπευτές τονίζουν ότι «είναι απόλυτα προφανές ότι όλα τα πιο πάνω αναφερόμενα οδηγούν στην απόλυτη κατεύθυνση υποβάθμισης των παρεχόμενων στους φορείς αυτούς υπηρεσιών, τόσο αναφερόμενοι με επιστημονικούς όσο και με κοινωνικούς όρους. Οι προβλέψεις αυτές δείχνουν απόλυτη άγνοια του συντάκτη σχετικά με το περιεχόμενο των όρων "αποθεραπεία-αποκατάσταση" όπως και των δυνατοτήτων και προδιαγραφών εφαρμογής υπηρεσιών εργοθεραπείας σε ανάλογα κέντρα. Ακόμη, άγνοια της ήδη ισχύουσας νομοθεσίας σχετικά με το επάγγελμα του Εργοθεραπευτή (νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα) και αυτό του Βοηθού Εργοθεραπείας». Όπως ρητώς προβλέπεται, «οι Βοηθοί δεν παρέχουν τις υπηρεσίες τους αυτοτελώς, αλλά πάντοτε υπό την καθοδήγηση του πτυχιούχου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης Εργοθεραπευτή, που έχει εγγραφεί στα μητρώα του ΠΣΕ-ΝΠΔΔ και έχει την οικεία άδεια (νυν βεβαίωση) άσκησης επαγγέλματος, έχοντας αποκτήσει νομίμως πλήρη πρόσβαση στην άσκηση της συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας και φέρει την απόλυτη ευθύνη οργάνωσης και εφαρμογής του θεραπευτικού σχεδιασμού των ασθενών, επικουρούμενος από τον Βοηθό που εργάζεται πάντα υπό την καθοδήγησή του. Αντίθετη περίπτωση στοιχειοθετεί πράξη αντιποίησης υγειονομικού επαγγέλματος, η οποία και διώκεται».

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργοθεραπευτών καλεί το υπουργείο Εργασίας να αποσύρει άμεσα τη συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση και προειδοποιεί για κινητοποιήσεις.

200 οι δημόσιες κλίνες αποκατάστασης

Το ζήτημα της έλλειψης δημόσιων κέντρων αποκατάστασης συζητήθηκε πρόσφατα στη Βουλή, με αφορμή επίκαιρη ερώτηση που είχε καταθέσει η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη. «Η χώρα μας, που σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας θα έπρεπε να διαθέτει πάνω από 2.000 κλίνες αποκατάστασης, έχει εγκατεστημένες περίπου 200 κλίνες στο πλαίσιο του δημόσιου συστήματος, και όχι ορθολογικά κατανεμημένες. Δημόσιες κλίνες αποκατάστασης λειτουργούν κυρίως στην Αττική και με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό αλλά και σε σύγχρονες υποδομές. Στην υπόλοιπη χώρα, 12 κλίνες αποκατάστασης έχει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ρίο και 10 κλίνες το Πανεπιστημιακό Ιωαννίνων. Στη Θεσσαλονίκη δεν λειτουργεί καμία δημόσια κλίνη φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης, ενώ το απόλυτο κενό καταγράφεται σε πανελλαδικό επίπεδο σε εξειδικευμένες δομές για παιδιά» ανέφερε η κυρία Κανέλλη, στην ερώτησή της.

Στην απάντησή του, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης είχε παραδεχτεί ότι οι δημόσιες δομές αποκατάστασης δεν επαρκούν, όμως είχε αντιτείνει ότι τα κενά καλύπτονται από ιδιωτικές δομές. Τόνισε ότι ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει με 150 ευρώ τις υπηρεσίες αποκατάστασης για τους ασφαλισμένους. «Όπου δεν έχουμε δημόσια δομή έχουμε ιδιώτες, που έχουν πολύ καλές υπηρεσίες, έχουμε πολύ καλές ιδιωτικές κλίνες αποκατάστασης» είχε δηλώσει στη Βουλή. Τέλος, αναφέρθηκε στο σχεδιασμό της κυβέρνησης να αναπτυχθούν νέες δομές αποκατάστασης, μέσω Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Διαβάστε επίσης:

Σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου για τον εκσυγχρονισμό των φαρμακευτικών συλλόγων

Ιατρικά σφάλματα: Οι ειδικότητες με τις περισσότερες καταγγελίες και η ευθύνη των γιατρών

Με ιδιωτικά ασθενοφόρα οι δευτερογενείς διακομιδές - Τι καταγγέλλει η ΠΟΕΔΗΝ