Ποιος είναι ο ρόλος που οφείλει να παίζει το σχολείο;

Και αυτό, διότι η φροντίδα των γονέων για το παιδί αρχίζει ήδη από τη στιγμή της σύλληψής του, από τότε δηλαδή που ζει τη ζωή ενός όντος απόλυτα ανθρώπινου, ωστόσο η διαμόρφωση των ψυχικών συνιστωσών του, συνεχίζεται και στα χρόνια του σχολείου, όταν πλέον αυτό το πλάσμα αφήνει το ασφαλές, οικογενειακό περιβάλλον της ελληνικής παραδοσιακής οικογένειας και αντιμετωπίζει τον κοινωνικό του ρόλο, στον οποίο θα κληθεί να αντεπεξέλθει για όλη την υπόλοιπη ζωή του.

Το σχολείο επομένως, προσφέρει τη δική του εκδοχή στην ανάπτυξη, μέσω των ταυτίσεων, των ορίων και της αποδοχής της πραγματικότητας, ενώ σε αυτό το πλαίσιο, καταλυτικός είναι και ο ρόλος του εκάστοτε εκπαιδευτικού που εκλαμβάνεται ως πρόσωπο εξουσίας, φορέας αυθεντίας και γνώσης, πρότυπο μετάθεσης του γονεϊκού ρόλου.

Το σχολείο και η διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού

Φυσικά, το σχολείο έχει στόχο να καλλιεργήσει και να αναπτύξει κάθε παιδί σωματικά, ψυχικά και πνευματικά, βοηθώντας το να αποκτήσει γνώσεις και δεξιότητες που χρειάζεται για να ενταχθεί ομαλά στο κοινωνικό περιβάλλον. Δεδομένου λοιπόν, ότι πολλές πτυχές της προσωπικότητάς των ανθρώπων διαμορφώνονται σε πολύ μικρή ηλικία, η σχολική εκπαίδευση δίνει στα παιδιά όλα τα «εχέγγυα» που χρειάζονται ούτως ώστε να αποκτήσουν συνέπεια, υπευθυνότητα, αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση, πειθαρχεία και ωριμότητα, σύμφωνα πάντα με τις ηθικές αξίες και τα σταθερά θεμέλια της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας.

Βασικός παράγοντας της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι -αν μη τι άλλο- εκείνος της κοινωνικοποίησης, μιας και μέσω αυτής, το παιδί μαθαίνει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, τον σεβασμό, την προσφορά, τη συνεργασία. Σύμφωνα με έρευνες μάλιστα, η επίδραση της σχολικής εκπαίδευσης και οι κοινωνικές δεξιότητες που προσφέρει είναι καθοριστικές για την μετέπειτα ζωή ενός παιδιού.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, το γεγονός πως σήμερα, τα πιο εξελιγμένα εκπαιδευτικά συστήματα εμπλουτίζουν τη σχολική εμπειρία με πρακτικές που αποσκοπούν στην καλλιέργεια των παιδιών σε θέματα όπως η κοινωνικότητα, η ανταγωνιστικότητα, ο σεβασμός και η συνεργασία σε ομάδες. Κάπως έτσι, κάθε παιδί μαθαίνει ευκολότερα να μοιράζεται, να συνεργάζεται, να βοηθάει, να κατανοεί τους άλλους και να επιλύει προβλήματα.

Η σημασία του σχολείου και στην εφηβεία

Μπορεί ο ρόλος του σχολείου να είναι καθοριστικός στις πιο μικρές ηλικίες, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως σε μεγαλύτερες σχολικές τάξεις και ηλικίες, παύει να συμβάλλει σημαντικά στη διαμόρφωση της ψυχικής ισορροπίας των παιδιών.

Άλλωστε, η εφηβεία χαρακτηρίζεται από πολλούς ως μία φάση «δεύτερης ευκαιρίας», γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει ένας επανασχηματισμός της ταυτότητας κάθε παιδιού. Είναι η φάση επανενεργοποίησης προηγούμενων βιωμάτων στο πλαίσιο της διαδικασίας των ψυχικών αλλαγών που επέρχονται με τη σωματική χειραφέτηση και τη σεξουαλική ωρίμανση.

Πρόκειται για μία διαδικασία που γίνεται ακόμη πιο εύκολη, χάρη στη σωστή συμβολή του σχολείου και τον καθοριστικό ρόλο των γονέων. Διότι μόνο μέσω αυτών, το εκάστοτε παιδί θα έχει την ευκαιρία να «αγκαλιάσει» της ηθικές αξίες που προάγει το παραδοσιακό πρότυπο οικογένειας, που ειδικά στη χώρα μας, αποτελεί τον πυρήνα της κοινωνίας μας.

Το σχολείο αποτελεί μία «μικρογραφία» της κοινωνίας, όπου το παιδί δοκιμάζεται για το εάν και κατά πόσο μπορεί να προσαρμοστεί αργότερα στον «πραγματικό» κόσμο. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε, η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι μία προσπάθεια κατεύθυνσης της προσωπικότητάς τους προς μία θετική εξελικτική πορεία, πάντα βασισμένη στις ηθικές αρχές και τα σταθερά θεμέλια της ελληνικής παραδοσιακής οικογένειας.

Δείτε ΕΔΩ ολόκληρο το αφιέρωμα για την ψυχική ισορροπία των παιδιών