Καρκίνος του πνεύμονα: «Κενό» στη θεραπεία για το 15% των νέων διαγνώσεων
Εκφράζει με μεγαλύτερη ένταση την κοινωνική ανισότητα μεταξύ των ασθενών. Όπως λέγεται, είναι ο πιο γραμμικός και εύκολα αντιμετωπίσιμος καρκίνος, όμως όταν υπάρχει «κενό» στη διάγνωση, τη θεραπεία και την ολοκλήρωσή της, η ψαλίδα στην επιβίωση των ασθενών μεγαλώνει.
«Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ένα ταξικό νόσημα, ένας ταξικός καρκίνος» υποστηρίζει ο Δρ. Κωνσταντίνος Συρίγος, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Καρκίνου Πνεύμονα (ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π.) και καθηγητής Παθολογίας και Ογκολογίας στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ. Άτομα με χαμηλότερο κοινωνικο-οικονομικό δείκτη είναι πιο πιθανό να εκτεθούν σε παράγοντες κινδύνου, λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουν σε προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου, λιγότερο πιθανό να βρουν τη βέλτιστη θεραπεία.
Η ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π. διεξήγαγε την εκστρατεία «Προσοχή στο κενό» τον Νοέμβριο, μήνα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του πνεύμονα. Η εκστρατεία είχε ως στόχο να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τις σοβαρές κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες που συνδέονται με τη νόσο. Τα αποτελέσματα της εκστρατείας παρουσίασε ο κ. Συρίγος, σε πρόσφατη εκδήλωση. «Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τον κύκλο της θεραπείας τους, δεν μπορούν να έχουν ολιστική αντιμετώπιση στην ασθένειά τους. Αυτό το κενό, θέλουμε εμείς να γεφυρώσουμε» ανέφερε.
Ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών, πλέον, γίνεται τελείως καλά ή για άλλους αυξάνεται σημαντικά ο χρόνος και η ποιότητα ζωής. Επίσης, όταν εντοπίζεται ο καρκίνος του πνεύμονα σε πολύ αρχικά στάδια με προσυμπτωματικό έλεγχο, τα ποσοστά θεραπείας είναι ακόμα υψηλότερα. Προϋπόθεση είναι ο ασθενής να έχει πρόσβαση σε όλα αυτά. Κάθε χρόνο στη χώρα μας, έχουμε 6.500 με 7.000 νέα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα. Από τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Γ’ Παθολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, στο Γενικό Νοσοκομείο «Σωτηρία», περίπου ένα 15% των νέων διαγνώσεων δεν προχωρά ή δεν ολοκληρώνει τη θεραπεία του για διάφορους λόγους, λέει ο κ. Συρίγος απαντώντας σε ερώτηση του Newsbomb.gr. Το ποσοστό αυτό εκτιμάται ότι είναι μεγαλύτερο σε πανελλαδική κλίμακα, με το πρόβλημα να είναι πιο έντονο στην επαρχία, ειδικά στις αγροτικές περιοχές. Παράλληλα, το στίγμα της νόσου είναι έντονο, καθώς όπως έχουν δείξει έρευνες, ένα 30% αισθάνεται ότι φταίει για την εμφάνιση του καρκίνου, ένα 42% αισθάνεται ότι δεν αξίζει να λάβει βοήθεια, ένα 45% δεν πηγαίνει στο γιατρό και το 55% νιώθει στιγματισμένο.
«Δεν αποφασίζει αποκλειστικά ο γενετικός κώδικας ενός ασθενή για το πόσο θα ζήσει, αλλά και ο ταχυδρομικός του κώδικας» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Συρίγος. Το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο, εάν ο τόπος που ζει κάποιος είναι επιβαρυμένος από ατμοσφαιρική ρύπανση, είναι παράγοντες που παίζουν ρόλο. Για παράδειγμα, οι συνθήκες που μεγαλώνουν τα παιδιά, τα ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή τους, σύμφωνα με τον Καθηγητή. «Η ανάγκη οδηγεί τους ανθρώπους να καίνε υλικά που δεν είναι ασφαλή, για να ζεσταθούν» με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να εισπνέουν τοξικές ουσίες. «Αυτό δείχνει πως η φτώχεια μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα».
Μέσω της εκστρατείας «Προσοχή στο κενό», η ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π. κατάφερε να φτάσει σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, να αυξήσει την ενημέρωση και να ενθαρρύνει τον διάλογο για την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανισότητας στον καρκίνο του πνεύμονα. Στο πλαίσιο της εκστρατείας, συνέταξε δήλωση υποστήριξης (ως αποτέλεσμα έρευνας και κοινής αποδοχής επαγγελματιών υγείας που εξειδικεύονται στον καρκίνο του πνεύμονα) την οποία έχουν συνυπογράψει πάνω από χίλια άτομα μέχρι τώρα, μεταξύ των οποίων εκατοντάδες επιστήμονες υγείας. Η συνέχεια σε επιστημονικό επίπεδο, θα δοθεί με διεθνείς πρωτοβουλίες σε συνεργασία με το Κολλέγιο Ιατρικής Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης, την Ιατρική Σχολή του Mount Sinai, επίσης στη Νέα Υόρκη, και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Τέλος, η Η ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π δεσμεύεται να συνεχίσει το έργο της, προωθώντας ακόμα πιο δυναμικές εκστρατείες και πρωτοβουλίες, με στόχο την περαιτέρω ενημέρωση και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα, με προγράμματα πρόληψης δίνοντας έμφαση στην έγκαιρη ανίχνευση, εξασφάλιση ισότιμης και βιώσιμης πρόσβασης στη θεραπεία και δημιουργία συμπράξεων και προώθηση επενδύσεων.