Συνθήκες... Γάζας στο «Γεννηματάς» - Τι λέει ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας
Κατάσταση πολύωρων αναμονών και εξάντλησης γιατρών και νοσηλευτών επικρατεί στις εφημερίες του νοσοκομείου «Γεννηματάς», την οποία έχουν καταγγείλει πολλές φορές οι εργαζόμενοί του, τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, φαίνεται πως οι συνθήκες πολέμου παραμένουν, όπως καταγγέλλει και ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, χειρουργός και πρώην διευθυντής της Κλινικής Μαστού του «Αγίου Σάββα», Ευάγγελος Φιλόπουλος.
Ο κ. Φιλόπουλος βρέθηκε στην εφημερία του νοσοκομείου συνοδεύοντας συγγενικό του πρόσωπο. «Μετά από 5.30 ώρες αναμονή με την αδελφή μου ξαπλωμένη σ' ένα φορείο στο διάδρομο αναχωρήσαμε "οικεία βουλήσει", χωρίς να έχει ραφτεί το τραύμα της. Εξαντλήθηκα όρθιος να περιμένω και να τριγυρνώ τόσες ώρες, αλλά από την άλλη θεωρώ ότι έζησα μία υπερβατική εμπειρία. Το νοσοκομείο με την εικόνα του κόσμου που στριμωχνόταν, φώναζε, απειλούσε απεγνωμένους φύλακες (γυναίκες), φορεία να πηγαινοέρχονται ασταμάτητα, ασθενείς παρκαρισμένοι σε δεκάδες φορεία να περιμένουν σε μοντέρνες αίθουσες, τα ασθενοφόρα ασταμάτητα να φέρνουν συνεχώς τραυματίες ή ασθενείς, οι ελάχιστοι γιατροί (τους αλλους πρέπει κάποιοι να τους εξαφάνισαν με βομβαρδισμό ή άλλο τρόπο) και οι νοσηλεύτριες/ες σαν αλλοπαρμένοι να τρέχουν ακούραστα μια στον έναν μιά στον άλλον. Τέτοιο χάος δεν είχα ξαναδεί παρά μόνο από εικόνες που η τηλεόραση μας έδειχνε από τα νοσοκομεία της Γάζας» αναφέρει ο κ. Φιλόπουλος.
Υπενθυμίζοντας, μάλιστα, τα εγκαίνια των ανακαινισμένων ΤΕΠ πριν από δύο χρόνια, προσθέτει: «Τρόμαξα για την εμπειρια της "τηλεμεταφοράς" μου σε αυτό το μέρος της Μέσης Ανατολής. Κρίμα στη δωρεά του Ιδρύματος "Ι. Λάτση" που εκμοντέρνισε τα επείγοντα του "Γ.Γεννηματάς" πριν δύο χρόνια ώστε να μην ταλαιπωρούνται άσκοπα οι ασθενείς. Τι να σου κάνουν, όμως, οι μοντέρνες εγκαταστάσεις όταν τόσοι πολλοί προσέρχονται με τα προβλήματά τους ξεπερνώντας κατά πολύ τις όποιες δυνατότητες των ελάχιστων υγειονομικών και των σύγχρονων μηχανημάτων;»
Διερωτάται, τέλος, πώς είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ένας πληθυσμός 5 εκατομμυρίων ανθρώπων, όπως της Αττικής. «Μπορούν ένα δύο νοσοκομεία να δουλέψουν σωστά με το προσωπικό που τους έχει απομείνει για να διαγνώσουν και θεραπεύσουν έγκυρα και έγκαιρα όλη αυτή την πλημυρίδα των πασχόντων που τα κατακλύζει σε μέρες εφημερίας τους;»