Πώς το περπάτημά σας δείχνει αν κινδυνεύετε από άνοια - Ένας νευρολόγος αποκαλύπτει
Το σύνδρομο γνωστικού κινητικού κινδύνου, συνδυάζει την απώλεια μνήμης με τη βραδύτητα στο περπάτημα, όταν εμφανίζονται μαζί τότε ο κίνδυνος άνοια αυξάνεται
Η άνοια και η πιο κοινή μορφή της, το Αλτσχάιμερ, επηρεάζουν όλο και περισσότερους ανθρώπους.
Εκτός από το Αλτσχάιμερ, μια άλλη από τις πιο κοινές μορφές άνοιας είναι η άνοια με σωμάτια Lewy.
Αν και έχουν κοινά χαρακτηριστικά, το καθένα έχει διαφορετικές εκδηλώσεις και ένα από τα κλειδιά για την ανίχνευσή του και τη διαφοροποίηση της άνοιας με το Lewy Bodies είναι το πώς επηρεάζει το κινητικό σύστημα, συγκεκριμένα, πώς περπατά το άτομο που το έχει.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2019 στο περιοδικό Alzheimer's &; Dementia: The Journal of the Alzheimer's Association, οι άνθρωποι που πάσχουν από άνοια με σωμάτια Lewy αλλάζουν τα βήματά τους μεταβάλλοντας τον χρόνο και το μήκος των βημάτων τους και είναι ασύμμετροι όταν κινούνται, πιο συχνά από ό, τι με άτομα με Αλτσχάιμερ.
Επιπλέον, μετά από αυτή την έρευνα ανακαλύφθηκε ότι μέσα από το χρόνο που χρειάζεται για να γίνει κάθε βήμα, καθώς και τη μεταβλητότητα στο μήκος του διασκελισμού, το 60% όλων των υποτύπων άνοιας θα μπορούσε να προσδιοριστεί με ακρίβεια.
«Οι άνοιες όπως η άνοια με σωμάτια Lewy συνδέονται στενά με κινητικά προβλήματα, όπως η αστάθεια της στάσης του σώματος, οι συχνές πτώσεις και η βραδύτητα της κίνησης. Επιπλέον, υπάρχει ο νορμοτασικός υδροκέφαλος, μια κατάσταση που, αν και λιγότερο γνωστή, μπορεί να είναι αναστρέψιμη εάν αντιμετωπιστεί σωστά», δήλωσε ο νευροχειρουργός Renato Campos στα πορτογαλικά μέσα ενημέρωσης Metropoles.
Ο νευροχειρουργός προσθέτει ότι «υπάρχει μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο γνωστικού κινητικού κινδύνου, η οποία συνδυάζει την απώλεια μνήμης με τη βραδύτητα στο περπάτημα». «Όταν αυτά τα δύο σημάδια εμφανίζονται μαζί, ο κίνδυνος άνοιας αυξάνεται σημαντικά», λέει.
Αν και επηρεάζει τα άτομα με αυτόν τον τύπο άνοιας πιο συγκεκριμένα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η άνοια συνδέεται στενά με την ταχύτητα και το σχήμα του περπατήματος.
«Μελέτες δείχνουν ότι οι αλλαγές στο βάδισμα, όπως τα μικρότερα βήματα, ο βραδύτερος ρυθμός και οι αλλαγές στην ταλάντευση του βραχίονα, μπορεί να είναι συνέπεια δυσκολιών στην επικοινωνία μεταξύ του εγκεφάλου και του κινητικού συστήματος. Η επιδείνωση της αίσθησης κατεύθυνσης, για παράδειγμα, συνδέεται συχνά με αρχικά γνωστικά ελλείμματα, όπως η μειωμένη χωρική μνήμη», προσθέτει ο νευρολόγος Maciel Pontes.