«Κραυγή αγωνίας» από τους ειδικευόμενους γιατρούς του Ευαγγελισμού
Ατελείωτες ώρες δουλειάς, απλήρωτη εργασία, έκθεση σε ευθύνες που δεν τους αναλογούν, καθώς και σε επαγγελματικούς κινδύνους, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την καθημερινότητα των ειδικευόμενων γιατρών στα νοσοκομεία της χώρας.
Οι ειδικευόμενοι γιατροί του Ευαγγελισμού καταγγέλλουν τις συνθήκες, μέσα στις οποίες εκπαιδεύονται και ασκούνται στα δημόσια νοσοκομεία, και απευθύνουν «κραυγή αγωνίας» προς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και υπηρεσιακούς παράγοντες, ώστε να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι οι νέοι γιατροί κατά τη διάρκεια της ειδίκευσής τους, θα εντάσσονται σε πορεία ολοκλήρωσης των γνώσεων και των επιστημονικών τους ικανοτήτων με στόχο να γίνουν ικανοί να υπηρετήσουν με αξιώσεις τον βαρύνοντα κοινωνικό ρόλο του γιατρού.
Συγκεκριμένα, η σωματειακή επιτροπή ειδικευόμενων γιατρών του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» καταγγέλλει:
«Είναι γνωστά σε όλους τα προβλήματα που συναντάμε καθημερινά πλέον στον τομέα της υγείας: ανεπάρκεια σε υγειονομικό υλικό, σε φάρμακα, σε ιατρικά μηχανήματα (που είτε δεν επαρκούν, είτε όταν χαλάσουν δεν φτιάχνονται ποτέ!) κ.λπ. Κυρίως όμως, τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό με τη συνακόλουθη εντατικοποίηση της εργασίας και συνέπεια την ολοένα και μεγαλύτερη ταλαιπωρία των ασθενών, την έκθεσή τους σε κίνδυνο, (τόσο αυτών, όσο όμως και των υγειονομικών), αλλά και την ολοένα και μεγαλύτερη μεταφορά και οικονομικών βαρών στις πλάτες των ασθενών, με την παραιτέρω ιδιωτικοποίηση του τομέα της υγείας.
Κρίσιμος παράγοντας στον τομέα της υγείας είναι οι νέοι ειδικευόμενοι γιατροί που εκπαιδεύονται και ασκούνται στα δημόσια νοσοκομεία με σκοπό να αποκτήσουν την ειδικότητα που έχουν επιλέξει.
Δεδομένου ότι οι γιατροί αυτοί είναι περισσότεροι αριθμητικά, νεότεροι σε ηλικία με μεγαλύτερη διάθεση και όρεξη για μάθηση, αλλά και εξαιτίας του παγώματος των διορισμών μόνιμου προσωπικού, λόγω μνημονίων (καθώς και των συνταξιοδοτήσεων που το τελευταίο διάστημα γίνονται ολοένα και περισσότερες), γίνεται φανερό πως ένα μεγάλο κομμάτι της ευθύνης και του βάρους λειτουργίας των νοσοκομείων πέφτει στις πλάτες τους.
Όμως, οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία κάθε άλλο παρά ευνοούν την εκπαίδευση των νέων γιατρών. Ο ειδικευόμενος γιατρός στο σημερινό ΕΣΥ, έτσι όπως έχει δομηθεί και λειτουργεί, χρησιμοποιείται περισσότερο ως ένα μπάλωμα στις τεράστιες... τρύπες του συστήματος υγείας, χωρίς απ’ ό,τι φαίνεται να υπάρχει η πρόθεση να εκπαιδευτεί και να εξειδικευτεί με σκοπό να αποτελέσει την νέα γενιά των γιατρών που θα υπηρετήσουν τις λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίας υγείας και πρόληψης.
Έτσι η καθημερινότητα του ειδικευόμενου γιατρού περιλαμβάνει:
1. Ατελείωτες ώρες δουλειάς, (σε καμιά περίπτωση το ...εκ του νόμου σταθερό πρωινό ημερήσιο 7ωρο με έως 7 εφημερίες) ΧΩΡΙΣ έρευνα, ΧΩΡΙΣ εκπαιδευτικό πρόγραμμα συγκροτημένο – όμοιο ανά ειδικότητα και υποχρεωτικό, εποπτευόμενο από τα υπουργεία Υγείας & Παιδείας (ιατρικές σχολές, ιδρύματα ερευνών κλπ), ή και εξειδικευμένα κατά Υ.ΠΕ. λαμβάνοντας πχ υπόψη ιδιαίτερες υγειονομικές ανάγκες των κατά τόπους πληθυσμών (πχ αμιγώς αγροτικές ή βιομηχανικές περιοχές, μορφολογία κ.ο.κ.).
Η εκπαίδευση των ειδικευόμενων στην παρούσα φάση εναπόκειται επί της ουσίας στην καλή διάθεση, αλλά και στα επιστημονικά ενδιαφέροντα και εξειδικεύσεις του Διευθυντή (ή γενικά των ειδικευμένων γιατρών) της εκάστοτε Κλινικής.
Ενδεικτικό των προθέσεων της κρατούσας θέσης και πρακτικής είναι ότι δεν υπάρχει σήμερα (ούτε στα χαρτιά!) δομημένο και σύγχρονο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανά ειδικότητα πέρα από το γενικόλογο, ασαφές (και πάντως, παρωχημένο) διάγραμμα του ΠΔ 415/ 94.
2. Απλήρωτη εργασία, λόγω των υπεράριθμων εφημεριών (πολύ πέραν του πλαφόν των 7 ενεργών) που αναγκάζεται ένας μεγάλος αριθμός γιατρών να κάνει με σκοπό να καλυφθούν οι ανάγκες της εκάστοτε κλινικής, λόγω των ασύλληπτων ελλείψεων σε νέους γιατρούς. Προφανώς, δεν υπάρχει η πρόνοια από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να καλύπτεται με ομαλότητα έστω αυτή η ξεπερασμένη αναλογία 1 ειδ/νος ανά 5 κλίνες.
3. Έκθεση σε ευθύνες που τις περισσότερες φορές δεν αναλογούν στο νέο γιατρό, που τονίζουμε ότι ακόμη εκπαιδεύεται, καθώς λόγω των ελλείψεων και των περικοπών στους εφημερεύοντες ειδικευμένους ιατρούς, όπου επίσης υπάρχει προφανής αναντιστοιχία σε σχέση με τις ανάγκες (πχ στον Ευαγγελισμό πάνω από 200 θέσεις ειδικευμένων γιατρών παραμένουν κενές και χωρίς δυνατότητα να προκηρυχθούν. Kι αυτές βέβαια θα ήταν πολλαπλάσιες αν δεν είχαν χαθεί δεκάδες θέσεις λόγω των συγχωνεύσεων & καταργήσεων στους νέους Οργανισμούς). Έτσι, αρκετές φορές οι ειδικευόμενοι αντιμετωπίζουν μόνοι τους περιστατικά για τα οποία δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία κι εξειδίκευση γεγονός που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους ασθενείς, πέρα από τις διαρκείς συνθήκες πίεσης & στρες για τους ίδιους τους γιατρούς.
4. Συνακόλουθη είναι η έκθεσή τους σε επαγγελματικούς κινδύνους εξαιτίας της εντατικοποίησης της εργασίας. Δεν είναι άλλωστε λίγα τα περιστατικά συναδέλφων μας με σοβαρά προβλήματα υγείας που εκδηλώθηκαν κατά την διάρκεια της εργασίας τους (πρόσφατα μάλιστα στη ΜΕΘ του νοσοκομείου μας είχαμε σοβαρά περιστατικά νέων γιατρών: εγκεφαλική αιμορραγία, ανακοπή κλπ). Πλήθος είναι προφανώς οι άλλοι παράγοντες κινδύνου (βιολογικοί, χημικοί, μολυσματικοί κλπ) στους οποίους εκτίθενται, όπως και οι άλλοι υγειονομικοί. Επιπλέον, είναι οι κύριοι αποδέκτες της έντασης – και επιθέσεων – από πλευράς αγανακτισμένων (δικαίως!) συνοδών που τους αντιμετωπίζουν ως υπαίτιους των προβλημάτων των δημόσιων νοσοκομείων.
5. Αδιαφορία, κάποιες φορές και απειλές από τους προϊσταμένους του όταν διεκδικήσει τα δικαιώματά του, όπως ρεπό, εκπαίδευση, δεδουλευμένα κ.λπ.
Είναι προφανές πως η κατάσταση αυτή είναι συνέπεια της γενικότερης κατεύθυνσης που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία: η ολοκλήρωση της διαδικασίας εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας (συνεχείς ιδιωτικοποιήσεις τομέων – υπηρεσιών) δεν ‘ενδιαφέρεται’ για προσωπικό που εκπαιδεύεται προκειμένου να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας.
Στοχεύει αντίθετα, στη διαμόρφωση ενός τμήματος επιστημόνων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις που θα δουλεύει με όρους σύγχρονου είλωτα, παρέχοντας στοιχειώδεις υπηρεσίες με πρωτόκολλα (ΚΕΝ, DRG’s) που έχουν στο επίκεντρo όχι τη βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση του ασθενούς, αλλά τη βέλτιστη σχέση κόστους -οφέλους δηλ. με πρωτεύοντα ρόλο στην οικονομική δαπάνη που προξενεί στο σύστημα (υγείας – ασφάλισης) ο ασθενής λες κι επέλεξε ν’ αρρωστήσει...!
Την ίδια στιγμή επιστρατεύονται ...εξωτερικοί συνεργάτες αγνώστου εργασιακής σχέσης με το νοσοκομείο στο όνομα της έλλειψης προσωπικού, γεγονός που νομιμοποιεί στη συνείδηση τόσο των εργαζομένων όσο και των ασθενών τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τη δημιουργία και λειτουργία "ομάδων" στα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και ταυτόχρονα μετατρέπει τους ειδικευόμενους γιατρούς σε ...εφημεριακό προσωπικό.
Όσον αφορά στο κομμάτι της επιμόρφωσης και βιβλιογραφικής ενημέρωσης, συμμετοχής σε συνέδρια και σεμινάρια, είναι γνωστό πως ελάχιστες κλινικές έχουν οργανωμένο πρόγραμμα. Το κομμάτι της θεωρητικής τεκμηρίωσης κι εκπαίδευσης λείπει, ενώ η επιμόρφωση έχει γίνει υπόθεση των φαρμακευτικών εταιρειών και των σχέσεων εμπορικής συναλλαγής που θα πρέπει να έχει κάποιος γιατρός για να μπορέσει να επιμορφωθεί σύμφωνα με αυτά που πρεσβεύει κι επιδιώκει αυτός που πληρώνει!
Ως ειδικευόμενοι γιατροί του νοσοκομείου Ευαγγελισμός απευθύνουμε κραυγή αγωνίας προς όλους του εμπλεκόμενους φορείς και υπηρεσιακούς παράγοντες (διοίκηση, τους διευθυντές των κλινικών, το επιστημονικό συμβούλιο, τον διευθυντή ιατρικής υπηρεσίας κ.λπ.) ώστε να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι οι νέοι γιατροί κατά τη διάρκεια της ειδίκευσής τους, θα εντάσσονται σε πορεία ολοκλήρωσης των γνώσεων και των επιστημονικών τους ικανοτήτων με στόχο να γίνουν ικανοί να υπηρετήσουν με αξιώσεις τον βαρύνοντα κοινωνικό ρόλο του γιατρού.
Εμείς, συσπειρωμένοι στη σωματειακή επιτροπή ειδικευόμενων γιατρών του ΣΕΝΕ & την επιτροπή της Ε.Ι.Ν.Α.Π., θα φροντίσουμε γι’αυτό με κάθε τρόπο, διεκδικώντας από κοινού με τους συναδέλφους άλλων κλάδων, τα δικαιώματα ασθενών και υγειονομικών για μόνιμη & σταθερή δουλειά με δικαιώματα – μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, καθολική δημόσια κοινωνική ασφάλιση, δωρεάν υγεία & παιδεία, γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για το νοσοκομείο και ανάπτυξη δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Μπαίνουμε μπροστά στη μάχη για τα μεγάλα ζητήματα της ζωής μας – όπως, το ασφαλιστικό & η λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας & πρόνοιας, χωρίς να φεύγουν στιγμή από το στόχαστρό μας και οι όροι βελτίωσής μας ως επιστήμονες αποφασισμένους να επιτελέσουν ως οφείλουν τον αναντικατάστατο κοινωνικό τους ρόλο, επιστρέφοντας στους παραγωγούς του πλούτου αυτό για το οποίο έχουν ταχθεί δηλ. υπηρεσίες υγείας & πρόνοιας υψηλού επιπέδου!».
