Οι προτάσεις του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
Ως προϋποθέσεις για τη θεσμοθέτηση της ΠΦΥ, ο πρόεδρος του ΠΙΣ Μιχάλης Βλασταράκος έθεσε τον ολοκληρωμένο υγειονομικό χάρτη υπηρεσιών και αναγκών, την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών, την ελεύθερη επιλογή γιατρού από τον πολίτη, την αξιοποίηση ολόκληρου του ιατρικού προσωπικού και την ιατρική λειτουργία μέσα από θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολλα.
Ο ΠΙΣ επισήμανε ότι πρέπει να υπάρξει εθνικός σχεδιασμός της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με τη συνεργασία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και τη δημιουργία Διακομματικού Οργάνου Εποπτείας της λειτουργίας της ΠΦΥ, θητείας 5 ετών, με εκτελεστικά όργανα τις Υγειονομικές Περιφέρειες και τον ΕΟΠΥΥ.
Η συλλογική σύμβαση με τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο και τους κατά τόπους Ιατρικούς Συλλόγους, θα συντελέσει στη βοήθεια της κοινωνίας και του συστήματος ΠΦΥ για την κάλυψη των αναγκών, πρόσθεσαν οι εκπρόσωποι των γιατρών.
Επιπλέον, συστατικά του συστήματος θα πρέπει να είναι ο οικογενειακός ιατρός, είτε ως δημόσιος λειτουργός (υπηρετών στις δημόσιες δομές) ή ως συμβασιούχος με τον ΕΟΠΥΥ. Ο οικογενειακός ιατρός (γενικής ιατρικής, παθολόγος, παιδίατρος) πρέπει να είναι ο σύμβουλος της οικογένειας, να δραστηριοποιείται στην πρόληψη και την αγωγή υγείας του πληθυσμού, στη διαμόρφωση του ιατρικού φακέλου του ασθενούς, στη διαχείριση χρόνιων νοσημάτων, κ.λπ. Όμως, ο ΠΙΣ είναι κατηγορηματικά αντίθετος με τον οικογενειακό ιατρό, ως gatekeeper.
Ως προς την αμοιβή του οικογενειακού γιατρού, ο ΠΙΣ ζητά να είναι ο μισθός του ΕΣΥ για τους δημόσιους λειτουργούς, για τους δε ιδιώτες κατά πράξη και περίπτωση, αλλά και με πρόσθετο bonus σύμφωνα με τα αποτελέσματα που θα έχει.
Ο ΠΙΣ είναι αντίθετος με την παραχώρηση ιατρικών πράξεων σε άλλους επαγγελματίες υγείας (προληπτικές εξετάσεις από φαρμακοποιούς και συνταγογράφηση από μαίες).
Επίσης, ο ΠΙΣ προτείνει:
- Τη στελέχωση των δημόσιων δομών με ιατρούς βασικών ειδικοτήτων και λοιπό ιατρικό προσωπικό.
- Λειτουργία των Αστικών Κέντρων Υγείας, τα οποία θα έχουν όλες τις ειδικότητες και θα εφημερεύουν επί 24ώρου βάσεως.
- Δημιουργία ανεξάρτητων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) τα οποία θα αποσυμφορήσουν τα Νοσοκομεία και θα επιτρέψουν στους ιατρούς των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων να παρέχουν δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη.
- Κανένα παραπεμπτικό δεν πρέπει να γίνεται δεκτό στα Νοσοκομεία, αν δεν έρχεται από δημόσια δομή ή πάροχο υγείας του ιδιωτικού τομέα.
- Αξιοποίηση των ιατρών ειδικοτήτων, οι οποίοι προσφέρουν υπηρεσίες στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ – όσοι το επιθυμούν, με αμοιβή κατά πράξη και περίπτωση.
- Ανάπτυξη του ΕΚΑΒ ώστε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη προνοσοκομειακή φροντίδα. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στις νησιωτικές-ακριτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, με κίνητρα οικονομικά και όχι μόνο.
- Ηλεκτρονικοποίηση του συστήματος υγείας με τη δημιουργία ηλεκτρονικής κάρτας υγείας, ώστε να μην υπάρχει προκλητή ζήτηση.
Σύμφωνα με τον ΠΙΣ, η δημιουργία ολοκληρωμένης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας προϋποθέτει αύξηση των δημόσιων δαπανών από 5% του ΑΕΠ που είναι σήμερα στο 6%, που είναι το όριο ασφαλείας κάθε συστήματος υγείας.
Η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ που φτάνει σήμερα - μετά την αύξηση της παρακράτησης των εισφορών υπέρ ΕΟΠΥΥ, από τις κύριες και επικουρικές συντάξεις - στο 0,6% του ΑΕΠ, (326 εκατ. κρατική επιχορήγηση και 700 εκατ. περίπου από τις εισφορές), πρέπει να αυξηθεί στο 1% του ΑΕΠ, προκειμένου να μιλάμε για ΠΦΥ που θα παρέχει φροντίδα σε κάθε πολίτη.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο πρόεδρος του ΠΙΣ ζήτησε από τον υπουργό Υγείας να λάβει σοβαρά υπόψη του τις παρατηρήσεις του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, οι οποίες προκύπτουν μέσα από την εμπειρία και τη γνώση των αναγκών των πολιτών.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης τέθηκαν από όλους τους γιατρούς – μέλη του ΔΣ του ΠΙΣ τα κενά και τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ενώ ζητήθηκε από τον υπουργό να μελετήσει τις προτάσεις του ιατρικού κόσμου που στοχεύουν στη δημιουργία ενός συστήματος ΠΦΥ το οποίο θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών.