Τι προβλέπει το Σχέδιο Νόμου για το χρόνο εργασίας των γιατρών
Την εναρμόνιση της ιατρικής νομοθεσίας της Ελλάδας με την ευρωπαϊκή οδηγία 2003/88/ΕΚ εξασφαλίζει το Σχέδιο Νόμου του υπουργείου Υγείας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των γιατρών του ΕΣΥ.
Το υπουργείο Υγείας απέστειλε το Σχέδιο Νόμου στην Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), την Παρασκευή (19/05/2017), για ενημέρωση και υποβολή παρατηρήσεων.
Όπως τονίζει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, το Σχέδιο Νόμου απαλλάσσει τη χώρα από την επιβολή υψηλού χρηματικού προστίμου, καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας των ειδικευμένων και ειδικευομένων ιατρών του ΕΣΥ σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας τους, διασφαλίζει το σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων τους (ώρες εργασίες, ημερήσια και εβδομαδιαία ανάπαυση, ετήσια άδεια κ.ά.), διασφαλίζει την ασφαλή και ποιοτική φροντίδα των ασθενών, δεν θίγει τα εισοδήματα των ιατρών δεδομένου ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός για τις εφημερίες των ιατρών όχι μόνο διατηρείται αλλά και ενισχύεται λόγω της αύξησης της ωριαίας αποζημίωσης ανά βαθμίδα που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο της αξιολόγησης.
Πιο συγκεκριμένα, με το Σχέδιο Νόμου καθιερώνεται κατά κανόνα ως βάση για την οργάνωση του χρόνου εργασίας η μέχρι 12 ώρες συνεχής εργασία με παρουσία στο χώρο εργασίας. Ως 12ωρη εργασία νοούνται: α) οι 7 ώρες του τακτικού πενθήμερου ωραρίου ακολουθούμενες από 5 ώρες ενεργής εφημερίας, β) οι 12 ώρες συνεχούς απασχόλησης τις καθημερινές κατά τις βραδινές και νυχτερινές ώρες με παρουσία στο χώρο εργασίας, γ) οι 12 ώρες συνεχούς απασχόλησης κατά το Σάββατο, Κυριακή ή Αργία με παρουσία στο χώρο εργασίας, δ) η συνεχής ή διακεκομμένη απασχόληση εντός του χώρου εργασίας και μετά από κλήση κατά τις εφημερίες ετοιμότητας η οποία δεν δύναται να υπερβαίνει συνολικά το μέγιστο όριο των 12 ωρών.
Προβλέπεται το ανώτατο όριο εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας των γιατρών το οποίο δεν μπορεί να ξεπερνά συνολικά τις 48 ώρες (τακτικό ωράριο συν ώρες εφημερίας) με περίοδο αναφοράς (μέσο όρο) τους τέσσερις μήνες. Το Σχέδιο Νόμου επιτρέπει παράλληλα τη χρήση της δυνατότητας «εθελούσιας εξαίρεσης» (opt-out) από το όριο των 48 ωρών εβδομαδιαίως, με ανώτατο όριο τις 60 ώρες εργασίας την εβδομάδα, εφόσον ο ιατρός συναινεί ρητά και ελεύθερα, και για μια μεταβατική περίοδο τριών ετών προκειμένου να διασφαλιστεί η επαρκής στελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας και η αναμόρφωση των προγραμμάτων εφημερίας με βάση τις πραγματικές ανάγκες κάθε νοσοκομείου.
Ρυθμίζονται επίσης τα ζητήματα ανάπαυσης των ιατρών σε ημερήσια και εβδομαδιαία βάση. Η καθημερινή ημερήσια ανάπαυση των ιατρών είναι 12 συνεχόμενες ώρες ανά εικοσιτετράωρο, προβλέπεται διάλλειμα 15 λεπτών μετά από 6 συνεχόμενες ώρες εργασίας, ενώ η ελάχιστη περίοδος συνεχούς ανάπαυσης την εβδομάδα είναι 24 ώρες συν τις 12 ώρες ημερήσιας ανάπαυσης (36 ώρες), όταν πραγματοποιείται εφημερία Σαββάτου, Κυριακής ή Αργίας.
Διατηρείται η χορήγηση αντισταθμιστικού χρόνου ανάπαυσης (ρεπό) μετά από νυκτερινή εφημερία, αλλά παράλληλα χορηγείται ισοδύναμος αντισταθμιστικός χρόνος ανάπαυσης σε περιπτώσεις παραβίασης του χρόνου ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης. Η ελληνική νομοθεσία προέβλεπε ότι η 24ωρη ανάπαυση που πρέπει να χορηγείται σε ιατρό μετά από κάθε ενεργό εφημερία μπορεί να μεταφερθεί έως και μία εβδομάδα από της ημέρας πραγματοποιήσεως της εφημερίας αυτής. Με το Σχέδιο Νόμου καταργείται πλέον αυτή η διάταξη και διασφαλίζεται ελάχιστος ημερήσιος χρόνος ανάπαυσης ή ισοδύναμη περίοδος αντισταθμιστικής αναπαύσεως που να διαδέχεται άμεσα τον χρόνο εργασίας τον οποίο η περίοδος αυτή θεωρείται ότι αντισταθμίζει, προκειμένου να αποτραπεί η κόπωση ή η εξάντληση του εργαζομένου λόγω της συσσωρεύσεως διαδοχικών περιόδων εργασίας.
Επισημαίνεται ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι βασικοί κανόνες της οδηγίας, και συγκεκριμένα:
• τα όρια του χρόνου εργασίας (όχι άνω των 48 ωρών εβδομαδιαίως κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων των τυχόν υπερωριών),
• ελάχιστες περίοδοι ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης (τουλάχιστον ένδεκα συναπτών ωρών ημερησίως και τριανταπέντε ωρών συνεχούς εβδομαδιαίας ανάπαυσης),
• χρόνος διαλειμμάτων σε περίπτωση παρατεταμένης εργασίας,
• ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών (τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων ετησίως).
Τέλος, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας σημειώνει πως με το άρθρο 55 του πολυνομοσχεδίου και την τελική πρόταση που κατέθεσε, εξασφάλισε, σε μια δύσκολη περίοδο, μια μικρή αλλά πολιτικά σημαντική ενίσχυση του εισοδήματος των γιατρών του ΕΣΥ και των αγροτικών γιατρών.
Η προβλεπόμενη αύξηση της ωραίας αποζημίωσης των εφημεριών είναι 6% (συνολικού ύψους 15 εκατ. ευρώ) ενώ διασφαλίστηκε η ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων (πλην του νοσοκομειακού) στο βασικό μισθό και επομένως η αύξηση, προοπτικά, των συντάξιμων αποδοχών καθώς και η ενίσχυση του επιδόματος νοσοκομειακής απασχόλησης όλων των βαθμίδων (επίσης συνολικού ύψους περίπου 15 εκατ. ευρώ).
