Το παρελθόν των αυτοκινήτων βοήθεια και οδηγός για το μέλλον τους (photos)
Μπορούν παλιά, ένδοξα μοντέλα να αναγεννηθούν ή ονομασίες του παρελθόντος να χρησιμοποιηθούν εκ νέου με επιτυχία;
Του Γιάννη Σκουφή
Οι περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν μια τουλάχιστον ένδοξη περίοδο στο timeline τους ή αν αυτό είναι πολύ βαρύγδουπο έχουν κάμποσα μοντέλα που έχουν συμβάλλει ιδιαίτερα στο να χτιστεί ο όποιος μύθος τους. Μοντέλα εμβληματικά, που συνήθως συνοδεύονται και από επωνυμίες που όχι μόνο έμειναν στην ιστορία, αλλά έχουν και την δυνατότητα να φέρνουν στην πρώτη γραμμή το συναίσθημα.
Το τελευταίο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμηθεί, καθώς είναι ένας παράγοντας που μπορεί σε κάποιο βαθμό να κρίνει την επιτυχία από τη μέτρια πορεία, ειδικά σε μια περίοδο σαν την τρέχουσα, στην οποία όλα τα αυτοκίνητα είναι «καλά» με την τυπική έννοια. Είναι δηλαδή αρκετά αξιόπιστα, ασφαλή ειδικά με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών και επιδεικνύουν τουλάχιστον την στάνταρ βιομηχανική ποιότητα.
Ποιος δεν θα ήθελε να αποκτήσει ένα μοντέλο «που να λέει κάτι» καταρχήν με το όνομά του –πέρα από την μάρκα- και ακόμα καλύτερα να συνοδεύεται και από ένα σχήμα που είναι άμεσα αναγνωρίσιμο και οικείο.
Οι κατασκευαστές φυσικά και γνωρίζουν τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα μέσα από τις έρευνες αγοράς τους και σπεύδουν συχνά πυκνά να αξιοποιήσουν το παρελθόν τους προκειμένου να διασφαλίσουν το μέλλον τους. Κι αυτό συνήθως το κάνουν με δύο τρόπους: είτε δημιουργώντας τις σύγχρονες εκφράσεις κλασικών σχημάτων είτε επαναφέροντας βαριά ονομάτα.
Στην πρώτη περίπτωση το ζητούμενο είναι ένα: πόσο ρετρό αντέχει να είναι ένα σύγχρονο αυτοκίνητο; Συνταγή δεν υπάρχει. Αντίθετα υπάρχουν παραδείγματα τόσο θετικά όσο και λιγότερο επιτυχημένα. Στην πρώτη κατηγορία αυτό του Mini, που θυμίζει μεν το αρχέτυπο του Ισιγόνη αλλά διαφοροποιείται σε πολύ μεγάλο βαθμό από αυτό –των διαστάσεών του συνπεριλαμβανομένων. Λιγότερο θετικό αυτό του Beetle, του σύγχρονου Σκαραβαίου της Volkswagen, που τελικά το μόνο κοινό που έχει με το διάσημο πρόγονό του είναι το όνομα και το σχήμα που απλοϊκά σκιτσάρεται με 3 ημικύκλια.
Κατά τα άλλα έχει τόση σχέση με το αρχέτυπο όση σχέση έχει και η ζωή του τώρα με αυτή του ’50, του ‘60, ακόμα και του ’70, όταν ο κλασικός Σκαραβαίος μεσουρανούσε. Τότε δηλαδή που ήταν ένα πραγματικά λαϊκό αυτοκίνητο, ενώ σήμερα ποντάρει στο lifestyle, καθώς το ρόλο των best seller τον έχουν αναλάβει άλλα μοντέλα, όπως το Golf.
Τελευταίο δείγμα γραφής του πονταρίσματος στο ένδοξο παρελθόν το GT Concept της Opel, που είναι βέβαιο πως στις αρχές Μαρτίου θα κλέψει την παράσταση στο περίπτερό της στην έκθεση της Γενεύης, όπου και θα παρουσιαστεί επίσημα. Το γιατί ξεχωρίζει ήδη έχει να κάνει τόσο με το ιδιαίτερο σχήμα του με το μακρύ καπό και τους λιλιπούτειους προβόλους όσο και με την (ηθελήμένη) ομοιότητά του με το πιο χαρισματικό ίσως αυτοκίνητο από πλευράς εμφάνισης που είχε ποτέ στη γκάμα της η γερμανική εταιρεία.
Το πρότυπο των σχεδιαστών του σύγχρονου GT Concept ήταν χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία το GT, το διθέσιο και δίθυρο κουπέ που κατασκευαζόταν εκεί γύρω στο ’70. Πριν από 40 ολόκληρα χρόνια δηλαδή και που εξακολουθεί να θεωρείται πρότυπο εντυπωσιακού και οικονομικά προσιτού σπορ μοντέλου.
Το ίδιο φιλοδοξεί να είναι και διάδοχός του, όταν θα είναι έτοιμος για την κανονική παραγωγή σε 2 με 3 χρόνια από τώρα, ενώ οι άνθρωποι της Opel θέλουν με την παρουσία του η μάρκας του να γίνει πιο θελκτική. Και να κερδίσει σε κύρος και εδώ η λάμψη του παρελθόντος ειδικά τη στιγμή που διαρκεί, όσο διαρκεί, είναι καλοδεχούμενη.
Το ένδοξο παρελθόν, όπως είπαμε, το θυμίζουν και τα ονόματα και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο που η ταλαιπωρημένη τα τελευταία χρόνια Alfa Romeo θυμήθηκε επωνυμίες που είχε ξεχάσει και που δημιουργούν άμεσους συνειρμούς με την εποχή της ακμής της. Όπως και να το κάνουμε ακόμα και ακουστικά μια Giulietta είναι εξ ορισμού πιο θελκτική από μια 147 ή μια Giulia από μια 159 και ας μην υπάρχει καμία σχέση με τα σημαντικά αυτά μοντέλα των περασμένων δεκατιών.
Όπως περιορισμένη συνάφεια υπάρχει με την Porsche Boxster και την πάλαι ποτέ αγωνιστική 718, που δάνεισε το όνομά της στην ανανεωμένη εκδοχή της πρώτης. Η οποία λέγεται πλέον 718 Boxster, με τον τριψήφιο αριθμό να παραπέμπει στο τότε μοντέλο που ήταν τετρακύλινδρο, όπως τετρακύλινδες και turbo, με εκκίνηση μάλιστα από τα 2.000 κυβικά, θα είναι και οι τελευταίες εκδοχές της μικρής Porsche.
Για να είμαστε ειλικρινείς η επιλογή της γερμανικής εταιρείες εμπεριέχει σκέψεις 2ου και 3ου επιπέδου, ειδικα από τη στιγμή που η 718 ως μεμονωμένο μοντέλο δεν λέει απολύτως τίποτα σε κανέναν πλην των φανατικών της μάρκας του Zuffenhausen. Και είναι βέβαιο πως αν μπορούσαν θα επέλεγαν έναν άλλο αριθμό. Και πιο γνωστό και πιο κατάλληλο για αυτόν το σκοπό. Το 550, αλλά στην περίπτωση αυτή το θέμα θα ήταν άλλο: Η ταύτιση του συγκεκριμένου μοντέλου, της επίσης τετρακύλινδρης 550 Spyder με το θάνατο του James Dean...
.jfif)
