Πώς γλιτώσαμε;
Πώς γλιτώσαμε από όλο αυτό τον εσμό των ανίκανων και επικίνδυνων ανθρώπων που βρέθηκαν στην πιο κρίσιμη καμπή της Ελλάδας να διαχειρίζονται τις ζωές μας και το μέλλον αυτής της χώρας; Πώς υπάρχουμε ακόμα σήμερα σαν κράτος της Ευρώπης και δεν έχει ανέβει η τούρκικη ή γερμανική σημαία στην Ακρόπολη;
Προσέξτε ποια κυβέρνηση στη διετία 2009-2011 (τα δύο χρόνια που η Ελλάδα βάδιζε στο χείλος της αβύσσου) καθόριζε τις τύχες αυτής της χώρας και υποθήκευε το μέλλον μας.
Όπως λοιπόν είπε ο Παπακωνσταντίνου χθες στην Στάη ενημερώθηκε αμέσως ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου για τον ερχομό της «λίστας Λαγκάρντ» στην Αθήνα και είπε να γίνει έρευνα. Απο εκεί και μετά – υποπτεύομαι εγώ – πήρε το κανό του και πήγε για κωπηλασία. Ούτε ξαναρώτησε τον αρμόδιο υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου τι έγινε με τις έρευνες, ποια ονόματα ήταν μέσα στη λίστα, τι έγινε με τους πιθανούς φοροφυγάδες που αποκάλυπτε η «λίστα Λαγκάρντ». Και όλα αυτά την ώρα που Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία με τη σωστή διαχείριση της λίστας έβαζαν 20 δισ. ευρώ στα κρατικά τους ταμεία.
Ο τότε πανίσχυρος Παπακωνσταντίνου όπως είπε στην Έλλη Στάη, δεν κάθισε καν να διαβάσει τα ονόματα των 2.056 Ελλήνων της «λίστας Λαγκάρντ», (λες και ήταν τα ονόματα εισαχθέντων σε κάποια σχολή) δεν θυμάται που έδωσε το πρώτο cd να το φυλάξουν στο γραφείο του, διάλεξε 20 ονόματα και τα έστειλε στο ΣΔΟΕ γιατί εμφάνιζαν τις μεγαλύτερες καταθέσεις στην ελβετική τράπεζα και το πιο φρικιαστικό από όλα: Αποκάλυψε ότι σαν υπουργός Οικονομικών δεν είχε καμία εμπιστοσύνη στους περισσότερους ελεγκτές του ΣΔΟΕ, εκτός από τέσσερις – πέντε όπως είπε στην Στάη. Δηλαδή ο αρμόδιος υπουργός για τον έλεγχο των φοροφυγάδων είχε βάλει κλέφτες να ελέγχουν κλέφτες;
Είναι δυνατόν σε μία ευρωπαϊκή χώρα να συμβαίνει αυτό, να το λέει σήμερα ο τέως υπουργός Οικονομικών και να μην ντρέπεται; Αν τους θεωρούσε κλέφτες εκεί στο ΣΔΟΕ γιατί δεν τους ξήλωνε όλους;
Και τέλος ο έτερος τσάρος της οικονομίας Ευάγγελος Βενιζέλος, διάδοχος του πρώτου τσάρου, πήρε το στικάκι με τη λίστα, το έχωσε σε κάποιο συρτάρι του κομοδίνου του και το ξέθαψε ένα χρόνο μετά.
Δεν ξέρω ποιος θα δικαστεί κι ποιος θα τιμωρηθεί. Δεν ξέρω ποιος είναι τελικά ο πρωταγωνιστής και ποιοι οι «δεύτεροι» σε αυτή την αθλιότητα με τη «λίστα Λαγκάρντ». Και δεν ξέρω αν τη δουλειά την έκανε μόνος του ο ΠΑΠΑΚ ή αν τον βοήθησαν άλλοι.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι η ζωή μας παίχτηκε στα χέρια ανίκανων και μικρών πολιτικών που δυστυχώς βρέθηκαν στην εξουσία την πιο κρίσιμη ώρα για τη χώρα μας.
Και θα μείνει αναπάντητο το ερώτημα που με βασάνιζε όλη την ώρα χθες πώς γλιτώσαμε και υπάρχουμε σαν κράτος από όλον αυτόν τον εσμό των ασήμαντων.