Οι καβαλάρηδες των πράσινων αλόγων
Βγαίνουμε στις αγορές. Έρχονται οι Κινέζοι να μας σώσουν. Πάμε σε πλεονασματικό προϋπολογισμό.
Σκίσαμε το καλοκαίρι στον τουρισμό. Success story και πράσινα άλογα.
Τριακόσια ένα δισ. ευρώ το δημόσιο χρέος (πολύ μεγαλύτερο από το 2009). Ανεργία 27% (οι πραγματικοί αριθμοί μιλάνε για 30%). Νέο πακέτο στήριξης το 2014 από την τρόικα γιατί η Ελλάδα πάει μαθηματικά για στάση πληρωμών και κατά συνέπεια έξοδο από το ευρώ. Αυτή είναι η πραγματικότητα για όλους μας.
Παρακαλούνται λοιπόν να αφιππεύσουν οι καβαλάρηδες των πράσινων αλόγων που μας γεμίζουν φούμαρα καθημερινά περί εξόδου σύντομα της Ελλάδας από το θεοσκότεινο τούνελ που ζούμε εδώ και τέσσερα χρόνια. Αντί για έξοδο από το σκοτεινό τούνελ, πάμε για έξοδο από το ευρώ –με ό,τι αυτό σημαίνει.
Τέσσερα χρόνια αίμα, πόνος, δυστυχία και είμαστε χειρότερα από τότε που ξεκίνησε αυτός ο Γολγοθάς.
Η αλήθεια είναι σκληρή, αδυσώπητη και δεν καλύπτεται με νούμερα και μαθηματικές αλχημείες. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με το χρέος να αυξάνεται συνεχώς. Δεν μπορούμε να ζήσουμε δανειζόμενοι συνεχώς γιατί κάποτε τελειώνουν και τα δανεικά. Δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε τα 300 δισ. ευρώ που φορτωθήκαμε γιατί όλοι (πολιτικοί, κρατικά λαμόγια, γνωστοί μεγαλοκαρχαρίες αλλά και όλοι αυτοί που έπαιρναν μαϊμού συντάξεις και λοιπά) κατάκλεβαν το κράτος τις τελευταίες δεκαετίες.
Τι μένει; Για να μην περιοριστούμε σε μία περιγραφή της τραγωδίας μας; Είτε μία βαθιά βουτιά εξόδου από το ευρώ, μίας αναμενόμενης κόλασης που θα ζήσουμε και όπου μας βγάλει.
Είτε δουλειά, δουλειά, δουλειά, υπομονή, αλληλεγγύη μεταξύ μας, παραμονή στην Ευρώπη του ευρώ και κάθετη αλλαγή του κράτους, των συνηθειών μας και τελικά της ίδιας μας της ζωής.
Όλα τα άλλα είναι για Λωτοφάγους.