Παιχνίδια πολέμου και η Ελλάδα στη μέση

Κάτι το φρένο που πάτησαν οι Άγγλοι βουλευτές του Κάμερον, κάτι η έκθεση των επιθεωρητών του ΟΗΕ για τα χημικά στη Συρία που δεν έχει συνταχθεί ακόμη και κάτι το μεγάλο «όχι» του αμερικανικού λαού, για ένα έστω χειρουργικό χτύπημα στη Συρία, κάνουν τον πλανητάρχη να διστάζει να ανάψει το πράσινο φως (προς το παρόν τουλάχιστον) για να εξορμήσουν τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ με τους Τόμαχοκ και Κρουζ κατά της Συρίας.

Παιχνίδια πολέμου μεταξύ ΗΠΑ, Αγγλίας, ΝΑΤΟ, Ρώσων (που πάντως δήλωσαν πως δεν θα εμπλακούν σε πόλεμο ακόμη κι αν επιτεθούν οι Αμερικάνοι στη Συρία) και στη μέση η Ελλάδα.

Που είναι μία βάση-λουκούμι για τις επιχειρήσεις κατά της Συρίας, και είναι υποχρεωμένη σαν μέλος του ΝΑΤΟ να παράσχει κάθε στρατιωτική βοήθεια που θα της ζητηθεί από το αρχηγείο του ΝΑΤΟ (άρα από τους Αμερικάνους), που όμως, το μόνο που της λείπει της Ελλάδας στη φάση που βρίσκεται αυτή την εποχή είναι να γίνει στόχος Σύριων καθεστωτικών ή ενός νέου κύματος μεταναστών από τη βομβαρδισμένη Συρία.

Ίσως να μην αποφύγουμε τελικά μία εμπλοκή (έστω και σε ρόλο βοηθητικό και επικουρικό) της Ελλάδας στην επίθεση κατά της Συρίας.

Αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Στη φωτεινή πλευρά βρίσκεται ένα ισχυρό πλεονέκτημα που αποκτά η Ελλάδα λόγω της ασφάλειας και της δυνατότητας που παρέχει –η μόνη χώρα στην ανατολική Μεσόγειο- στις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις που θα επιχειρήσουν κατά της Συρίας. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα που πρέπει να χρησιμοποιήσει άμεσα η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο απέναντι στην Αμερική, αλλά κυρίως απέναντι στην ΕΕ και ιδιαίτερα στην τρόικα.