Ένας παγωμένος κόσμος...
Δεν θυμάμαι τέτοια παγωμάρα και τέτοια αδιαφορία των Ελλήνων πολιτών για δημοτικές και ευρωεκλογές. Σε λίγες μέρες, λιγότερες από ένα μήνα, έχουμε εκλογές και ουδείς ασχολείται με αυτές. Μόνο τα κόμματα που ακόμα ψάχνουν υποψήφιους.
Προβεβλημένα πρόσωπα τοπικών κοινωνιών, δραστήριοι πολίτες, επιτυχημένοι επιστήμονες και επαγγελματίες είπαν ένα αδιαπραγμάτευτο «όχι» σε κομματικές προσκλήσεις για συμμετοχή σε ψηφοδέλτια.
Μέχρι που ο Καμμένος έφτασε να βάζει σε κλήρο τις κενές θέσεις στο ψηφοδέλτιο για την ευρωβουλή. Και ιδιαίτερα στη Θράκη, όπως μαθαίνω, τα κόμματα ψάχνουν ακόμα με το φανάρι να βρουν ενδιαφερόμενους για την ευρωβουλή και τις δημαρχιακές καρέκλες. Στον Πειραιά, έμαθα, υποψήφιος δήμαρχος περιέρχεται στις γειτονιές και καλεί τον κόσμο να βάλει υποψηφιότητα στο ψηφοδέλτιό του, σαν τους παλιούς γυρολόγους που έβγαιναν με το πανέρι να πουλήσουν την πραμάτεια τους.
Κι όμως, αυτές οι εκλογές εννοείται ότι θα παίξουν σημαντικό ρόλο για τα μελλούμενα. Άντε τώρα εσύ να πείσεις τον άλλο ότι πρέπει να ψηφίσει σωστά για τα μελλούμενα. Ποια μελλούμενα, όταν ο άλλος δεν έχει σήμερα να φάει.
Το δόγμα του σοκ σε πλήρη εφαρμογή και επιτυχία στην Ελλάδα. Έκαναν έναν λαό να αγωνιά μόνο πώς θα εξασφαλίσει το φαγητό της ημέρας, αδιαφορώντας για τις πολιτικές εξελίξεις, που όμως έχουν σχέση άμεση με τη ζωή του.
Και ένας «παγωμένος» λαός για την πολιτική ζωή της χώρας, είναι ένας καταδικασμένος λαός.