Το ρεπορτάζ της γειτονιάς

Το ρεπορτάζ στη γειτονιά, οι πολιτικές συζητήσεις στα καφενεία και μία αναπάντεχη συνάντηση στο περίπτερο που είναι κοντά στο σπίτι σου, βγάζουν τις καλύτερες ειδήσεις και τις καλύτερες προβλέψεις για το τι μπορεί να βγάλει η «γκαστρωμένη νύχτα των εκλογών», όπως έλεγε και ο αξέχαστος Χαρίλαος Φλωράκης.

Πρωί-πρωί σήμερα, συναντώ γείτονα μόλις βγήκα από το σπίτι μου, άρρωστο Πασόκο. Με το που με βλέπει μου λέει: «Δεν ξέρω Κώστα εσύ τι θα κάνεις, αλλά εγώ το ρίχνω δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ αδελφέ μου».

Ο τύπος είναι φοροτεχνικός με πολύ μεγάλη πελατεία. Και απ’ ό,τι κατάλαβα δίνει γραμμή και σε πολλούς πελάτες του που τον ρωτάνε πώς βλέπει τα πράγματα, πώς πάμε οικονομικά κλπ.

- Γιατί ρε μεγάλε δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ, τον ρωτάω.

- Γιατί δεν μπορώ άλλο να με κοροϊδεύουν και να με εκβιάζουν με διλήμματα και απειλές, μου απαντάει κοφτά.

Λίγη ώρα αργότερα, πάω στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς μου για να πάρω μερικά γλυκά για τη γιορτή μου, να κεράσω τους συναδέλφους μου και πέφτω πάνω σε έναν απίθανο τύπο. Ελληνοαμερικάνος αστυνομικός στη Νέα Υόρκη. Αρχίζουμε πολιτική κουβέντα και ξαφνικά μου λέει και με αφήνει ξερό:

«Ήρθα χθες αεροπορικώς από τη Νέα Υόρκη να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ και επιστρέφω στην οικογένειά μου πρωί-πρωί της Δευτέρας».

Έκπληκτος τον ρωτάω γιατί. Και η απάντησή του με αφήνει άναυδο: «Γιατί δεν ξέρω τι να απαντήσω στην κόρη μου, όταν με ρωτάει κάθε μέρα τι κάνεις εσύ μπαμπά για την Ελλάδα που αργοπεθαίνει και ήρθα από τη Νέα Υόρκη να ψηφίσω για να πω και στους Έλληνες να σηκωθούν από τον καναπέ τους και να παλέψουν την κατάσταση όπως νομίζουν αυτοί».

Συμβουλή προς οποιονδήποτε ανόητο και ανεγκέφαλο: μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε παπαγαλάκι του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι δεν έχω παίξει ποτέ αυτό το ρόλο. Φαινόμενα και σημάδια περιγράφω, για την Κυριακή που έρχεται.