Ώρες ευθύνης για όλους

Μετά, κουτσά-στραβά θα κάνουμε και κανένα μπάνιο (τα μπάνια του λαού που έλεγε και ο αλησμόνητος Ανδρέας). Και μετά θα έρθουν οι μέλισσες. Ή οι σφήκες για να αρχίσουν τα τσιμπήματα.

Σεπτέμβρης και Οκτώβρης θα είναι οι πιο καυτοί μήνες για την Ελλάδα, καθώς οι τροϊκανοί θα μας μετρήσουν πάλι, να δουν αν ήπιαμε όλο το γάλα μας και το μουρουνέλαιο που μας έδωσαν και αν τα βρακάκια μας είναι κατεβασμένα όσο πρέπει.

Ήδη άρχισαν τα κοράκια της Ευρώπης, τύπου Σόιμπλε και Όλι Ρεν, αλλά και της Αμερικής, τύπου Τόμσεν, να λένε ότι η Ελλάδα δεν έχει κάνει ό,τι πρέπει, ότι δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε το χρέος, ότι το έλλειμμα αυξάνεται συνεχώς και άρα χρειαζόμαστε νέο πακέτο στήριξης (έτσι λένε τώρα τα δανεικά) και άρα νέα μέτρα. Το γνωστό βιολί δηλαδή.

Και για να μιλήσουμε τώρα σοβαρά. Πολύ σοβαρά όμως.

Αν τα κόμματα και οι ηγεσίες τους στην Ελλάδα συνεχίσουν το ίδιο βιολί, δηλαδή όλοι εναντίον όλων, όλοι να καταστρέψουν και να ρημάξουν και να ρίξουν την κυβέρνηση, οι άλλοι να παραμυθιάζουν τον κόσμο με success story και η αντιπολίτευση να υπόσχεται πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν, τότε το καράβι που λέγεται Ελλάδα πήρε πάλι ρότα για τα βράχια.

Αν δεν κάτσουν τα κόμματα να βρουν δύο-τρία σημεία να συμφωνήσουν, για να πάμε ενωμένοι σε μία εθνική παράταξη, να παλέψουμε την τρόικα για μια καλύτερη μέρα για όλους μας, τότε το «μαγαζί» θα το κάνουμε καλοκαιρινό. Και το πιθανότερο είναι τότε να πάμε σε πρόωρες εκλογές και γαία πυρί μειχθήτω.

Είναι μία τελευταία ευκαιρία για το πολιτικό προσωπικό της χώρας να επανακτήσει την αξιοπιστία του.