Μια ζωή αξίας 765 ευρώ

Από τα παιδικά μου χρόνια, οι σχέσεις μου με την αστυνομία δεν ήταν και οι καλύτερες λόγω... πολιτικών ανησυχιών και αταξιών (κάτι οι διαδηλώσεις στους δρόμους, κάτι οι πέτρες που πετάγαμε και τα νεράντζια, κάτι τα δακρυγόνα όταν επιστρέφαμε πίσω, τέλος πάντων όλα όσα κάνουμε, όταν είμαστε νέοι και το αίμα βράζει στις φλέβες μας).

Δεν έχω λοιπόν κανένα λόγο να τους κανακέψω ή να τους χαϊδέψω όλους αυτούς τους «κακούς μπάτσους», που λούζουν με χημικά τους διαδηλωτές, που δέρνουν ανηλεώς όποιον συλλάβουν ή που κάποιες φορές τα κάνουν πλακάκια με τον υπόκοσμο και τους κακοποιούς.

Αλλά αν αυτοί οι «κακοί μπάτσοι» υπάρχουν και λερώνουν το σώμα της αστυνομίας (θέλω να πιστεύω ότι είναι πολύ λιγότεροι από τους άλλους), υπάρχουν και οι «καλοί μπάτσοι», κάτι παιδιά που σέβονται τον πολίτη και τον προστατεύουν, συχνά βάζοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο.

Γι' αυτούς τους καλούς αστυνομικούς γράφω σήμερα και ιδιαίτερα για τα παλικάρια χθες, που κυνηγούσαν μέσα σε βροχή από σφαίρες τον τρομοκράτη.

Αυτά τα παιδιά τέλος του μήνα θα πάρουν 765 ευρώ. Αυτός είναι ο μισθός τους. Οι ζωές τους αξίζουν τόσο. 765 ευρώ.

Και μετά μιλάμε με τους χαρτογιακάδες της τρόικα, αν θα πρέπει τουλάχιστον να τους επιστρέψουμε αυτά που τους στερήσαμε με τα μνημόνια.

Ντροπή για όλους μας.