Περνάμε κρίσιμες εθνικά ώρες
Είτε γιατί δεν μας πιστεύουν πια, καθώς επανειλημμένα τους έχουμε κοροϊδέψει με ψεύτικα στοιχεία, είτε γιατί θέλουν να κρατήσουν την Ελλάδα στα νύχια τους για τα επόμενα 50 χρόνια και να την αρμέγουν, να την εκμεταλλεύονται, τρόικα, αγορές, δανειστές και όλα αυτά τα κοράκια του παγκόσμιου καπιταλισμού, είναι φανερό ότι δεν θα κάνουν ούτε βήμα πίσω στις απαιτήσεις του.
Το δολοφονικό δίλημμα που βάζουν στην Ελλάδα είναι το εξής:
Είτε απάνθρωπα μέτρα, από μείωση συντάξεων μέχρι κατάργηση των 100 δόσεων στην εφορία, άρα και νέο μνημόνιο, είτε επιστροφή της Ελλάδας στο 2012 και στα όρια εξόδου από την Ευρωζώνη.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει τέτοια μέτρα στη Βουλή, γιατί δεν θα ψηφιστούν και το ξέρει. Η αντιπολίτευση επίσης δεν μπορεί να αποδεχτεί τέτοια μέτρα, όχι μόνο γιατί δεν τα αντέχει ο λαός, αλλά και γιατί θα τα βρει μπροστά της, αν και όποτε γίνει κυβέρνηση και θα πρέπει να ξεκινήσει την όποια διαπραγμάτευση με την τρόικα, κάτω και από το μηδέν.
Ζούμε κρίσιμες εθνικές ώρες. Θέλουν να μας «σκοτώσουν», γιατί τολμήσαμε να σκεφτούμε έξοδο από τα μνημόνια, από το ΔΝΤ, από την τρόικα, και να ζητήσουμε το μέλλον μας στις αγορές.
«Την ελευθερία σας θέλετε σκουλήκια; Τώρα θα σας λιώσουμε». Τώρα τι κάνουμε; Η μία λύση είναι άμεση παραίτηση της κυβέρνησης και προσφυγή στις κάλπες. Λύνεται το πρόβλημα; Φυσικά όχι. Απλά, έτσι τους στρώνουμε περισσότερο το χαλί για νέους εκβιασμούς και πιο σκληρή στάση.
Η άλλη λύση είναι υποχώρηση της σημερινής κυβέρνησης στις πιέσεις και «συμβιβαστικά μέτρα» που πρέπει όμως να έρθουν στη Βουλή. Αλλά απ' ό,τι ξέρω, μετά από πολύωρες συζητήσεις με βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πολλοί από αυτούς δεν θα τολμήσουν να ψηφίσουν ούτε ένα από τα μέτρα ενός νέου ουσιαστικά μνημονίου. Οπότε πέφτει η κυβέρνηση και πάμε σε εκλογές.
Η τρίτη λύση, σε αυτές τις κρίσιμες εθνικά ώρες για την πατρίδα, είναι η συστράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων απέναντι στον κοινό εχθρό, που είναι η τρόικα.
Δηλαδή ένα εθνικό μέτωπο, που θα πει ένα γενναίο ελληνικό ΟΧΙ, σε αυτούς που θέλουν την Ελλάδα και όλους μας δούλους, ένα εθνικό μέτωπο που θα κρατήσει σθεναρή στάση, ακόμα και με την απειλή εξόδου από το ευρώ και ό,τι αυτό σημαίνει για την Ευρώπη, καταστροφικό όπως προαναγγέλλει το Bloomberg.
Όλα τα άλλα, με τα οποία ασχολούνται οι σαμαρο-βενιζελο-τσιπρο-καμμένοι και λοιποί αρχηγοί (για τους 180 ή τους 121), για «κουραμπιέδες» αργυρώνητων βουλευτών, για το αν θα πάρει το άδειο πουκάμισο του ΠΑΣΟΚ ο Γιωργάκης ή θα το κρατήσει ο Βαγγελάκης, ή για το ποιος θα στηριχτεί σε ένα άδειο σακίδιο μετεκλογικά, είναι απλά ένας χορός των μικρόψυχων πολιτικάντηδων.
Η πατρίδα κινδυνεύει. Μόνο η εθνική ενότητα μπορεί να ταρακουνήσει τους «δολοφόνους» μας, που στηρίζονται ακριβώς στο σημερινό εθνικό μας διχασμό.
Και δεν αποτελεί «ξέπλυμα» για τους μεγάλους ενόχους του σημερινού ελληνικού δράματος η όποια εθνική σύμπλευση όλων των πολιτικών αρχηγών. Οι ένοχοι θα πληρώσουν το τίμημα οπωσδήποτε στο μέλλον και όταν έρθει η ώρα.
Ούτε αποτελεί αλλαγή πολιτικής γραμμής για τα κόμματα, η εθνική ενότητα μπροστά στον κίνδυνο αφανισμού της χώρας.
Συμφωνία μόνο για τα εθνικά θέματα (αντιμετώπιση της τρόικα, Τουρκία, ΑΟΖ, Κύπρος), σε ένα αρραγές εθνικό μέτωπο, είναι ο μόνος τρόπος να δείξουμε σε όλους ότι είμαστε ένας λαός σαν μία σφιγμένη γροθιά, έτοιμοι για όλα.
Σε αντίθετη περίπτωση ας πάμε έτσι σε εκλογές, ο καθένας μόνο με το πάθος του να αρπάξει την εξουσία, και πραγματικά θέλω να δω τι θα την κάνει αυτή την εξουσία η όποια νέα κυβέρνηση, με περασμένη τη θηλιά της τρόικα στο λαιμό.
Γιατί, όπως είδαμε, τσαμπουκάδες, λεονταρισμοί του τύπου «εμείς είμαστε πολύ μάγκες να 'ουμ και άμα λάχει σκίζουμε και τα μνημόνια» μόνο γέλια προκαλούν σε Ευρώπη και Αμερική. Γέλια και ενίοτε ηχηρά χαστούκια.