Αγαπάει κανείς την Ελλάδα;

Αγαπάει κανείς από τους πολιτικούς μας αυτή την τραυματισμένη χώρα και μετράει τις πληγές της ή μήπως αγαπάει περισσότερο το κομματικό συμφέρον και μετράει ψήφους;

Η απάντηση δεν είναι δύσκολη αν θυμηθούμε τι έγινε τις τελευταίες ημέρες με την ανάληψη του καταλληλότερου – εννοείται πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης.

Τα κόμματα της Αριστεράς ούτε καν προσήλθαν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για να διαφυλάξουν προφανώς τα κέρδη που έχουν συσσωρεύσει από την οριζόντια και χαοτική αντι-μνημονιακή πολιτική που τηρούν. Και ήδη δήλωσαν πως θα καταψηφίσουν την κυβέρνηση Παπαδήμου στη Βουλή διατηρώντας έτσι ψηλά τη σημαία της άρνησης στην όποια λύση υπάρχει για την τραγωδία αυτής της χώρας μέσα από την ευρωπαϊκή της ύπαρξη.

Το ΠΑΣΟΚ εξευτελίστηκε από τον Παπαδήμο μετά τη γνωστή χθεσινή του δήλωση «εγώ δεν έβαλα όρους για να αναλάβω», δήλωση που αποκαλύπτει ότι ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έπρεπε να φτάσουν την Ελλάδα στο ακραίο σημείο να διωχθεί από το ευρώ για να σταματήσουν να παίζουν τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια προτείνοντας άοσμους και άγευστους πρωθυπουργούς, τύπου Κουκιάδη και Σκουρή. Κι όλα αυτά για να συγκρατήσουν ψήφους που πιθανά θα διέρρεαν σε νέα πολιτικά σχήματα.

Η ΝΔ όλες αυτέ τις ημέρες δήλωσε ότι δεν θα βάλει πολιτικά της στελέχη στη νέα κυβέρνηση, προφανώς για να μην χρεωθεί κι αυτή τις όποιες αναγκαίες δυσάρεστες κινήσεις της μεταβατικής κυβέρνησης ή τα όποια νέα δυσάρεστα μέτρα θα πρέπει να ληφθούν.

Και ο Καρατζαφέρης έπαιζε το δικό του παιχνίδι κατά το δοκούν και κατά όπου φυσάει ο άνεμος. « Μέσα κι έξω τουρμπιγιόν» όπως έλεγε κι ένας παλιός προπονητής ποδοσφαίρου.

Όλοι στα κόμματα ουσιαστικά ζουν τώρα για την ώρα που θα ανοίξουν οι κάλπες τη νύχτα της Κυριακής των εκλογών και η συμπεριφορά τους θα είναι ανάλογη τους επόμενους μήνες με μοναδικό στόχο να κερδίσει το κόμμα τους και δεν πάει η Ελλάδα να....

Αλλά ίσως δεν ξέρουν ποιοι δαίμονες θα πεταχτούν μέσα από τις κάλπες τη νύχτα των εκλογών.

Γιατί αυτός ο λαός μπορεί αν ξεχνάει γρήγορα αλλά αυτή τη φορά έχει τόση πολλή αγανάκτηση μέσα του και τόση απογοήτευση συνολικά για το πολιτικό σύστημα που εκείνη τη νύχτα θα είναι ο σκληρός τιμωρός όλων όσοι έπαιξαν και παίζουν με την Ελλάδα