Η Ελλάδα ήδη γύρισε στα «κόκκινα»
Ελάχιστες μέρες κράτησε τελικά η ευφορία που τεχνικά καλλιεργήθηκε τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και σε επίπεδο Ευρώπης για την αλλαγή σελίδας μετά την αναδιάρθρωση του χρέους.
Οι διεθνείς αναλύσεις αυτές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας , αλλά και οι άλλες που χρησιμοποιούνται εσωτερικά στις διεθνείς τράπεζες, αλλά και στα υπουργεία Οικονομικών της ευρωζώνης και τρίτων χωρών συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα. Το PSI, ακόμη και ως πιστωτικό γεγονός που κατέληξε, δεν επαρκεί για να αναστρέψει την πορεία της ύφεσης στην Ελλάδα.
Ουσιαστικά πέρα από τις εκτιμήσεις οικονομολόγων του κλίματος Κρούγκμαν, κύριοι αναλυτές στον διεθνή οικονομικό τύπο, αλλά και Ινστιτούτα σημαντικού κύρους, όπως το Ifo, που επικαλούνται οι F.T, συμπίπτουν σε μια σειρά συμπερασμάτων και εκτιμήσεων.
Πρώτον ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί και τρίτο και τέταρτο πακέτο δανεισμού. Δεύτερον ότι η Ελλάδα ως οικονομία για να αναστραφεί εποικοδομητικά, θα επιλέξει την έξοδο από το ευρώ.
Αυτό που παρουσιάζεται με πολιτικό αρνητικό τρόπο από τα πολιτικά κόμματα, το τραπεζικό σύστημα και τη διαπλοκή επιχειρηματιών και εκδοτών είναι κοινός τόπος στην διεθνή ανάλυση. Η Ελλάδα δεν αντέχει το σκληρό ευρώ. Λειτουργεί ως «βαρίδι» για οποιαδήποτε προσέγγιση ανάπτυξης, αλλά και για όποιο ανεκτό επίπεδο ευημερίας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι αύριο η Ελλάδα θα υποχρεωθεί σε έξοδο από το ευρώ. Αυτό όπως πολύ καλά εξήγησε ο Σόιμπλε από πλευράς Βερολίνου και ο Γιούνγκερ από πλευράς Βρυξελλών, θα συμβεί εφόσον οι Έλληνες το θελήσουν. Μέχρι τότε θα υπάρξει πιστή και απαρέγκλιτη εφαρμογή των μέτρων και των στόχων του Μνημονίου, όπως τους συμφωνήσαμε ως χώρα και ως Κοινοβούλιο, με απόλυτη πλειοψηφία το Φεβρουάριο.
Μάλιστα ακόμη και το ότι ουσιαστικά έχει ξεκινήσει προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα, τόσο η απόφαση του Eurogroup, για τη μη εξαίρεση των ιδιωτών μικροεπενδυτών , ελληνικής καταγωγής , στα «κουρεμένα» κρατικά ομόλογα, που "εξέθεσε" τον Βενιζέλο, όσο και η σημερινή σημείωση της Κομισιόν, που προγράφει ως υποχρέωση την λήψη νέων περιοριστικών μέτρων ίσων με το 5, 5% του ΑΕΠ τον Ιούνιο , που σημαίνει επιπλέον περικοπές της τάξης των 12 δις ευρώ, που «καίει» την ευελιξία του Σαμαρά , δείχνουν τους κανόνες του παιχνιδιού.
Παράλληλα το επόμενο χρονικό διάστημα προβλέπεται μια προσπάθεια από πλευράς Βερολίνου και Βρυξελλών σε επίπεδο δημόσιας επικοινωνιακής διαχείρισης , να ρίξουν τους τόνους στο επίπεδο της οξύτητας. Αυτό γιατί από τη μία η ομάδα Ραιχενμπάχ , αλλά και η Τρόικα έχουν αυξημένη παρουσία και αρμοδιότητα και από την άλλη οι δόσεις του νέου δανεισμού καθορίσθηκαν πέρα από το ειδικό Ταμείο να δίδονται κάθε μήνα και όχι μαζικά. Άρα τα συμφέροντα του «κλειστού πυρήνα» της Ευρώπης, που είναι πλέον και οι κυρίαρχοι πιστωτές εκτιμώνται ως διασφαλισμένα.
Άλλωστε τώρα πλέον σε αντίθεση με τα δεδομένα του 2009-2010, όπου οι Γερμανικές και οι Γαλλικές τράπεζες, ήταν απολύτως εκτεθειμένες στην Ελλάδα, ο δανεισμός στην Ελλάδα όπως και η χρεοκοπία της είναι απολύτως ελεγχόμενες. Ακόμη δηλαδή και αν υπάρξει έξοδος της χώρας από το ευρώ και ένα νέο «κούρεμα» στα κρατικά δάνεια αυτή τη φορά όλα έχουν προϋπολογισθεί και αυτό εκτιμάται ως εξόχως σημαντικό.
Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες των ΑΑΑ, αλλά και στις άλλες ισχυρές χώρες έχει καταγραφεί ότι παρά το γεγονός ότι το PSΙ έγινε πιστωτικό γεγονός και μάλιστα ενεργοποιήθηκαν και τα CDS, οι αγορές έχοντας προεξοφλήσει τα γεγονότα δεν είχαν ιδιαίτερη αναταραχή.
Η Ελλάδα ήδη μέσα σε λίγα 24ωρα γύρισε στα «κόκκινα», αλλά για την ευρωζώνη αυτό είναι αντιμετωπίσιμο γεγονός , όσο το πρόβλημα της Ελλάδας, σε σχέση ακόμη και με τις άλλες χώρες του Νότου παραμένει , «ιδιαίτερο».
Για τους Έλληνες φυσικά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα και οι εξελίξεις, αλλά για τον λόγο αυτό ήρθε τόσο γρήγορα η συζήτηση περί εθελοντικής αποχώρησης από το ευρώ στο προσκήνιο.