To Eurogroup είναι μόνον η αρχή

Με τον τρόπο αυτό ανοίγει η αυλαία που μέσω Ρώμης και της συνάντησης των 4 ( Γερμανίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Ισπανίας),την Παρασκευή, θα οδηγήσει την Ευρώπη και την Ελλάδα σε μια ιστορική Σύνοδο Κορυφής, που θα χαρακτηρίσει τις εξελίξεις, την επόμενη εβδομάδα.

Η Ελλάδα και η νέα κυβέρνηση συνασπισμού, θα ζητήσει , με τον κ. Ζανιά εκπρόσωπο δύο πράγματα. Πρώτον την χρονική επαναδιατύπωση του Μνημονίου , με την υλοποίηση των στόχων να ολοκληρώνεται το 2016 αντί για το 2014 και 20 δισ.ευρώ, επιπλέον που είναι το κόστος αυτής της μετατόπισης.

Από την πλευρά της η τρόικα , Κομισιόν-ΔΝΤ (θα είναι παρούσα και η Κριστίν Λαγκάρντ) , ΕΚΤ , αλλά και σε επίπεδο εκπροσώπων των μελών , αναμένεται να ζητήσουν αποσαφηνίσεις σε 4 επίπεδα: Πρώτον , αν προτίθεται η νέα ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό, τον ήδη ορκισμένο Α. Σαμαρά, να υλοποιήσει τους εφαρμοστικούς και επιμέρους νόμους , που έχουν ψηφισθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο, πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Σημειωτέον τους έχει υπερψηφίσει και η νέα Κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Δεύτερον αν θα υπάρξει νέο φορολογικό νομοσχέδιο, σε ποια κατεύθυνση και ποια συγκεκριμένα μέτρα θα υιοθετήσει για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Τρίτον ποιες θα είναι οι επιλογές για τη μείωση του δημοσίου τομέα και κατ’ επέκταση των δημοσίων δαπανών. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων , η μείωση των δημοσίων οργανισμών , η αναδιάρθρωση του κράτους.

Τέταρτον και πολύ σημαντικό πλέον , μετά την κυριαρχία της Ν.Δ στις τελευταίες εκλογές και τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Σαμαρά Αν θα υπάρξει επανέναρξη της λειτουργίας του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων και ποιο το πλάνο που επιλέγει η νέα κυβέρνηση για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Είναι γνωστό ότι η Ν.Δ έχει πολλές φορές τοποθετηθεί υπέρ των ευρύτατων αποκρατικοποιήσεων , θέτοντας μάλιστα ως στόχο να ξεπεράσει ακόμη και αυτό το πλάνο της τρόικας.

Πριν ο κ. Ζανιάς αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες , είχε χθες το απόγευμα μια συντονιστική σύσκεψη με τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των δύο κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση (Βενιζέλο, Κουβέλη). Παρόν στη σύσκεψη και ο φερόμενος ως επόμενος υπουργός Οικονομίας κ. Β. Ράπανος. Στη συνάντηση αυτή αποφασίσθηκε ποια θα είναι η στάση και η θέση της Ελλάδας απέναντι στα ζητήματα αυτά. Όσο και αν επικρατεί ένα κλίμα ανακούφισης στην Ευρώπη , στις ΗΠΑ αλλά και στις αγορές μετά την επικράτηση της φιλομνημονιακής Ν.Δ , αντί του ΣΥΡΙΖΑ και των πιο αρνητικών δυνάμεων απέναντι στα συμφωνηθέντα με την τρόικα , αυτό δεν σημαίνει τίποτα στο επίπεδο των αρχικών διαπραγματεύσεων στο Eurogroup.

Η απόσταση από τους στόχους στους οποίους έχει συμφωνήσει η Ελλάδα για το πρώτο εξάμηνο του 2012, μετά από δυόμιση μήνες προεκλογικής περιόδου, είναι πολύ μεγάλη και τα ερωτήματα που θα τεθούν θα είναι πολύ σαφή, ζητώντας σαφείς απαντήσεις.

Πέραν του ελληνικού ζητήματος το κυρίαρχο θέμα που ούτως ή άλλως θα τεθεί είναι πως θα αντιμετωπισθούν τα ζητήματα της στήριξης της Ισπανίας, η το ορατό ενδεχόμενο να ζητηθεί στήριξη από την Ιταλία και την Κύπρο. Οι χρηματοδοτικοί πόροι του EFSF, αλλά και του υπό συγκρότηση Μόνιμου Μηχανισμού δεν επαρκούν για όλους. Παράλληλα σε κύκλους της Ευρώπης και ειδικά μετά την εκλογή Ολάντ στη Γαλλία, υπάρχει περίσκεψη στην εμπλοκή του ΔΝΤ στα ευρωπαϊκά ζητήματα, γεγονός που συνέβη με αφορμή την Ελλάδα.

Η συζήτηση που θα γίνει λοιπόν θα είναι ευρύτερη και το πολύ κρίσιμο και καθοριστικό για την Ελλάδα είναι το κατά πόσον θα καταλήξουν σε ένα σκεπτικό ότι θα έχουν προβάδισμα στην στήριξη οι προβληματικές χώρες , που θα πετυχαίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα στα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής τους. Θα δίνουν δηλαδή τη στήριξη, ως μπόνους. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η Ελλάδα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση και η κυβέρνηση Σαμαρά , μπροστά σε μια πολύ αρνητική έκπληξη.