Περιμένοντας την Τρόικα

Ενδεχομένως στην περίπτωση που είχε βγει πρώτο κόμμα από τις τελευταίες κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ, οι εξελίξεις να ήταν ραγδαίες. Όμως τώρα με τον συνασπισμό Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, οι ευρωπαίοι, ακόμη και το Βερολίνο δεν βιάζονται. Μπορεί να κάνουν συνεχείς δηλώσεις, πανομοιότυπου ουσιαστικά περιεχομένου, όμως η ευρωπαϊκή υπερδομή, πιεζόμενη ασφυκτικά και από την Ουάσιγκτον δε θέλει να δείξει αρνητική στάση, απέναντι στην προοπτική παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.

Την Δευτέρα αναμένεται να φθάσει στην Αθήνα η Τρόικα , ύστερα από πολύ καιρό, σε υψηλό επίπεδο προκειμένου να εκτιμήσει την απόκλιση που έχει σημειωθεί το τελευταίο τρίμηνο, που κύλησε κατά βάση σε προεκλογικούς τόνους, από τους στόχους του Μνημονίου. Η έρευνα όμως της τρόικας δεν θα κρατήσει ώρες ή μέρες, αλλά σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες εκτιμήσεις μήνες. Ουσιαστικά δηλαδή με τον τρόπο αυτό θα φθάσουμε στο φθινόπωρο , για να αποφασισθούν τα περίφημα δημοσιονομικά μέτρα. Χρονικό διάστημα επαρκές για να γίνει ένα "big deal" στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων ή στο επίπεδο των διαρθρωτικών αλλαγών , με στόχο τη δραστική μείωση των δαπανών. Η Αθήνα με την νέα κυβέρνηση Σαμαρά , έχει θέσει ως πρώτο στόχο , την έμπρακτη απόδειξη της διάθεσης να γίνουν σημαντικές αλλαγές. Αυτές που έχουν καθυστερήσει τόσο επί των ημερών των κυβερνήσεων Παπανδρέου , όσο και κατά τη διάρκεια της μεσαίας περιόδου Παπαδήμου.

Το Ελληνικό, η απεθνικοποίηση της ΔΕΠΑ- ΔΕΣΦΑ, η δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής είναι κάποιοι πρώτοι στόχοι.

Φυσικά την επόμενη εβδομάδα θα εξελιχθεί η πολύ σημαντική Σύνοδος Κορυφής της Ευρώπης. Οι όποιες αποφάσεις θα επηρεάσουν και την Ελλάδα. Πολλοί πολιτικοί και αναλυτές στη χώρα μας εκτιμούν ότι η Γερμανία θα προβεί σε αξιοσημείωτες υποχωρήσεις από την εμμονική αφοσίωση στην δημοσιονομική πειθαρχία. Τίποτα τέτοιο όμως μέχρι στιγμής δεν επιβεβαιώνεται. Η περίφημη μάλιστα συνάντηση των 4 , Μέρκελ, Μόντι, Ολάντ, Ραχόι , για να υπάρξει εναρμόνιση της στάσης τους , δεν δείχνει παρά να καταλήγει στα γνωστά ευχολόγια , με τη Μέρκελ να παίρνει το αεροπλάνο της και να πηγαίνει στην Πολωνία για να παρακολουθήσει τον αγώνα ποδοσφαίρου Γερμανίας- Ελλάδας.

Είναι σχεδόν δεδομένο τι θα πάρει η Ελλάδα στην προσαρμογή του Μνημονίου της, ως προς το δημόσιο χρέος. Δύο ή τρία χρόνια επιμήκυνση και κάποια κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για συγκεκριμένα έργα, που αφορούν προγράμματα υποδομών , σκουπίδια και «πράσινη ενέργεια». Το κάθε πρότζεκτ σημειωτέον συνοδεύεται από μπίζνες πλαν . Αυτά δεν αναστρέφουν την δυσοίωνη υφεσιακή πορεία που συνεχίζεται, ούτε βοηθούν την ήδη «παγωμένη» αν όχι νεκρή εσωτερική αγορά.

Η στήριξη και η συμπαράσταση που χαίρει η νέα κυβέρνηση από την Ευρώπη , σχετίζεται με το κριτήριο του χρόνου. Η πραγματικότητα όμως πλέον στην Ελλάδα, για να αναστραφεί , θέλει κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, από το να κερδίζεται χρόνος. Ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ευρώπη δεν θα λύσουν κανένα από τα προβλήματα τους αν δεν προκύψει κάποιο θετικό σοκ. Εκτός αν αυτό συμβεί για τη χώρα μας μέσα από την δομική αναδιάρθρωση του τραπεζικού μας συστήματος. Αλλά πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο ;