Το βέτο Σαμαρά
Του Μενέλαου ΤασιόπουλουΤα τελεσίγραφα που έρχονται από το Βερολίνο σχετικά με την υποχρέωση των αρχηγών των κομμάτων που συγκυβερνούν και ειδικά του Α. Σαμαρά , να δεσμευθούν με την προσωπική υπογραφή τους ότι θα στηρίξουν την επόμενη δανειακή σύμβαση και θα την εφαρμόσουν εφόσον βρίσκονται στην εξουσία , δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρισμα σε σχέση με την 6η δόση και το μνημονιακό πρόγραμμα της Ελλάδος.
Σχετίζονται με μια δήλωση μετανοίας και υποταγής , που θέλει να επιβάλει η Γερμανία, στον επικεφαλής της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, που αρνήθηκε μέχρι πρότινος να στηρίξει το Μνημόνιο 1 και τους εφαρμοστικούς νόμους που το συνόδευσαν.
Δεν αρνήθηκε όμως να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου και το κυριότερο να εκφράσει τη βούληση του , εντός και εκτός Ελλάδος, με προφορικό – δημόσιο τρόπο αλλά και γραπτώς προς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα , για την επερχόμενη επαίσχυντη για την εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιοίκηση νέα δανειακή σύμβαση.
Από εδώ και πέρα η απαίτηση προς τον Σαμαρά, είναι μια απαίτηση προς όλους του ευρωπαίους ηγέτες. Είναι απλά μια άσκηση κυριαρχίας. Το imperium της Γερμανίας, θέλει να επιβεβαιωθεί με απολύτως εύγλυπτο τρόπο επί Ελληνικού εδάφους, ενώ επιβεβαιώνεται ήδη στο επίπεδο της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Μάλλον γελοίοι μοιάζουν οι Γιούνκερ , Ρεν και οι υπόλοιποι του θιάσου των Βρυξελλών όταν αναπαράγουν και κάνουν σπέκουλα , των παράλογων απαιτήσεων του Σόιμπλε.
Τι θα κάνει ο Σαμαράς ; Ότι κι αν γίνει η διαμάχη εξελίσσεται σε δευτερεύον επίπεδο. Είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Το πρωτεύον έχει συμφωνηθεί. Και είναι η υπερψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης και του Μνημονίου 2 , από 181 βουλευτές, στη βάση των τοποθετήσεων των κομμάτων και εφόσον συνεχίζει να υφίσταται ευρωζώνη. Το Μνημόνιο αυτό 2 νομιμοποιεί και το Μνημόνιο 1, με την τότε δανειακή σύμβαση, που φέρει την υπογραφή ενός και μόνο προσώπου. Του τότε υπουργού Οικονομικών Παπακωσταντίνου. Είναι δηλαδή άκυρη για τη Συνταγματική τάξη της Ελλάδος.
Η Ελλάδα από τη νέα δανειακή σύμβαση , που έχει μάλιστα ορίζοντα μέχρι το 2021, χάνει εντελώς την κυριαρχία της, τον έλεγχο επί της δημόσιας περιουσίας της και ουσιαστικά αποδέχεται το σύνολο του χρέους της, μεταφέροντας μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος του στο αγγλικό δίκαιο αντί του ελληνικού που βρίσκεται σήμερα.
Αν όλα ανατραπούν από μια υπογραφή , τότε το πρόβλημα είναι αλλού. Στην πεποίθηση των Γερμανών περί συρρίκνωσης του χώρου του ευρώ και την διάλυση της ευρωζώνης των 17, αλλά και στο γεγονός ότι στην Ελλάδα το αντιμνημονιακό μέτωπο, στα πολιτικά κόμματα είναι ισχυρότερο από το μνημονιακό. Άρα η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα να αποτελέσει την αφορμή για την διαμόρφωση ενός νέου ευρωπαϊκού συσχετισμού, που δεν θα αναγνωρίζεται τo imperium της Γερμανίας.
.jpg)
