Ερντογάν: Γονίδιο τουρκικής βαρβαρότητας – Εθνικισμός, τζιχάντ και ο μόνος δρόμος της Ελλάδας

«Από τη μαύρη μέρα που εισήλθαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά, οι Τούρκοι υπήρξαν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Όπου κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν». Τα λόγια αυτά, που ανήκουν στον Βρετανό Πρωθυπουργό William Gladstone, αποτυπώνουν με γλαφυρό τρόπο το ανθρωπιστικό έλλειμμα που διέπει την τουρκική νοοτροπία και συμπεριφορά ανά τους αιώνες.

Πόσο όμως τα παραπάνω ανταποκρίνονται στη σημερινή πραγματικότητα; Την απάντηση μας δίνει ο αυτοεξόριστος Τούρκος καθηγητής Εφέ Τσαμάν. Ο τελευταίος ανήκει σε μία ομάδα Τούρκων επιστημόνων που επέλεξαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, μην αντέχοντας την ανελευθερία έκφρασης και την λογοκρισία που επικρατεί στην γείτονα. Ο Τσαμάν πρόσφατα έκανε μία ανάρτηση στο Twitter λέγοντας ότι: «Ο τουρκικός εθνικισμός και ο τουρκικός ισλαμισμός έχουν πολλά κοινά: Και οι δύο ιδεολογίες προγραμματίζουν τους ανθρώπους να υπερηφανεύονται για τη βαρβαρότητα και τον βανδαλισμό, και χτίζουν ταυτότητα πάνω σε αυτό. Ραχοκοκαλιά της τουρκικής ιστοριογραφίας είναι ότι μια ομάδα πολεμιστών, νομάδων τζιχαντιστών, ήρθαν στην Ανατολία από την Κεντρική Ασία για λεηλασίες, δουλεία, γη και εξουσία, κατέλαβαν τα εγκατεστημένα ρωμαϊκά βυζαντινά εδάφη και αφομοίωσαν τους ανθρώπους τους. Η διδασκαλία αυτής της ιστορίας στα παιδιά, με εξιδανίκευση και με επαίνους χωρίς κριτική, αποξενώνει την σύγχρονη κοινωνία της Τουρκίας από την περιοχή όπου ζει και διαμορφώνει μια αντίληψη εχθρική προς τους γειτονικούς λαούς, με τους οποίους στην πραγματικότητα είναι συγγενής».

Οι λέξεις που χρησιμοποιεί είναι σκληρές και σίγουρα αν δημοσιεύονταν από τον Τσαμάν ενώ βρισκόταν στο έδαφος της Τουρκίας, θα κινδύνευε άμεσα αν όχι η σωματική του ακεραιότητα, σίγουρα η ατομική του ελευθερία. Τα λόγια αυτά όμως προέρχονται από έναν άνθρωπο που γνωρίζει βαθιά την σύγχρονη τουρκική αντίληψη. Την θεώρηση, δηλαδή, ότι ο εθνικισμός και ο ισλαμισμός στην Τουρκία είναι δύο όψεις του ίδιου ιδεολογικού νομίσματος, οι οποίες δημιουργούν και τροφοδοτούν τη βαρβαρότητα και την εχθρότητα προς τους γειτονικούς λαούς. Επίσης, η εξιδανίκευση της ιστορίας μέσω της τουρκικής προπαγάνδας και η απόκρυψη της πραγματικής της διάστασης δημιουργεί ανθρώπους με πλάνη, που γίνονται από τη φύση τους φανατισμένοι και εχθρικοί. Η άποψη του Τσαμάν επιβεβαιώνεται απόλυτα αν δούμε τις πράξεις του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Η αλλαγή των σχολικών βιβλίων, η ατελείωτη προπαγάνδα, η φίμωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η ακραία ρητορική από τα χείλη του ίδιου του Προέδρου Ερντογάν, συνθέτουν το παζλ της ενορχηστρωμένης επιχείρησης φανατισμού του λαού της Τουρκίας.

Μία βαρβαρότητα που εκφράζεται και εναντίον της χώρας μας με πολλούς τρόπους. Προσβλητική ρητορική πεζοδρομιακού επιπέδου όπως για παράδειγμα τον περασμένο Αύγουστο όπου ο Πρόεδρος Ερντογάν απείλησε ότι θα μας θάψει στο χώμα ή θα μας πνίξει στη θάλασσα, ενώ και οι Ακάρ, Μπαχτσελί και Τσελίκ με τις πολεμικές τους ιαχές, αποδεικνύουν ότι πίσω από τα πολιτισμένα ευρωπαϊκά κουστούμια και τις γραβάτες που φορούν, κρύβουν χωρίς μεγάλη επιτυχία ομολογουμένως τα βάρβαρα ανατολίτικα τουρμπάνια και φέσια τους. Μια ρητορική απειλών βγαλμένη θαρρείς από μια άλλη εποχή, σκοτεινή, μεσαιωνική, και όχι από ένα κράτος του 21ου αιώνα.

Σε επίπεδο πράξεων, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα βαρβαρότητας είναι η εργαλειοποίηση του πολύ σοβαρού ζητήματος του μεταναστευτικού. Η Τουρκία δεν διστάζει να εκμεταλλευτεί τον ανθρώπινο πόνο στέλνοντας πρόσφυγες και μετανάστες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, μία τακτική που κορυφώθηκε τον περασμένο Μάρτιο, όπου έλαβε διαστάσεις εισβολής αλλά συνεχίζεται ακόμα και σήμερα με μικρότερο ρυθμό.

Με κύριο εκφραστή τον Πρόεδρό της Ερντογάν, η Τουρκία του 21ου αιώνα, ισορροπεί ανάμεσα στις οθωμανικές της καταβολές και στον εθνικισμό των Νεοτούρκων. Η Τουρκία του 21ου αιώνα παραμένει προσηλωμένη στην αναβίωση του οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού. Η πολιτική της στηρίζεται στις απειλές, όπως το casus belli της τουρκικής εθνοσυνέλευσης του 1995 που διατηρείται μέχρι και σήμερα και στην παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, αφού το μόνο δίκαιο που αναγνωρίζει, είναι αυτό του συμφέροντος της, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα από το πλαίσιο μηδενικού αθροίσματος στο οποίο η Τουρκία τα παίρνει όλα και οι άλλοι τίποτα. Γνήσια βαρβαρότητα με λίγα λόγια!

Η γείτων ήταν αλλά και παραμένει ο κακός γείτονας για τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου, αφού όχι μόνο καταπατά, σε ρόλο νταή, τα δικαιώματα των άλλων, με την περιπλάνηση του Oruc Reis για σχεδόν πέντε μήνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, με τη διενέργεια παράνομων γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, με προκλητικές υπερπτήσεις πάνω από ελληνικό έδαφος, αλλά και απειλώντας τη Χώρα μας στην περίπτωση που θελήσει να ασκήσει τα αυτονόητα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο κυριαρχικά της δικαιώματα όπως, η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Για να μη μιλήσουμε για τη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ και το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Εν όψει της συμπλήρωσης διακοσίων ετών από την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, οι σύγχρονοι Έλληνες καλούνται να συνειδητοποιήσουν ότι στο επικίνδυνο γεωπολιτικό παιχνίδι που μας καλεί η Τουρκία να παίξουμε, εμείς είμαστε εκείνοι που κινδυνεύουμε να χάσουμε και όχι οι Τούρκοι. Ήττα των γειτόνων θα σημαίνει απλώς ματαίωση των επεκτατικών σχεδίων τους, αφού η Τουρκία θα συνεχίσει ως κράτος και ως έθνος να υπάρχει. Ήττα δική μας, όμως, που βρισκόμαστε σε άμυνα, σημαίνει ήττα ολοκληρωτική, υπαρξιακή, αφανισμό της εθνικής υπόστασης. Εάν χάσουμε εμείς, τότε, δεν θα έχει απλώς ηττηθεί ο πολιτισμός έναντι της βαρβαρότητας, αλλά ο νόμιμος ιδιοκτήτης έναντι του ληστρικού επιδρομέα. Εάν χάσουμε, δυστυχώς θα χάσουμε τα πάντα.

Ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο Morgenthau , περιέγραψε την τουρκική βαρβαρότητα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και για να χρησιμοποιήσουμε μία φράση του, «όσο περισσότερο επανέρχονται οι Τούρκοι στα προγονικά τους πρότυπα», τόσο εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουμε βαθιά μέσα μας, και προ των ιστορικών ευθυνών μας, ότι οφείλουμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, προκειμένου η βαρβαρότητα να μην επικρατήσει. Το πράξαμε στο παρελθόν και θα το πράξουμε και πάλι, όποτε και όπου απαιτηθεί! Πραγματικά δε γίνεται αλλιώς...

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.