Η οικονομική ενίσχυση ως δίχτυ κοινωνικής προστασίας για τα άτομα με αναπηρία

Η άσκηση πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο συνιστά ουσιώδη δείκτη του κοινωνικού μας πολιτισμού και προσδιορίζει την ποιότητα της Δημοκρατίας μας. Τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μια ετερογενή κοινωνική ομάδα που βιώνει σε αρκετούς τομείς κοινωνικές ανισότητες, εξαιτίας των εμποδίων και των διακρίσεων που συνιστούν κυρίως απόρροια διαχρονικά παγιωμένων στερεοτύπων.

Η Κυβέρνηση από την αρχή της θητείας της εδραίωσε σχέση συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης με το αναπηρικό κίνημα υλοποιώντας ένα πλαίσιο συμπεριληπτικών πολιτικών, στοχεύοντας στην άρση των φυσικών και κοινωνικών εμποδίων και την παροχή ίσων ευκαιριών για την πλήρη κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία.

Παράλληλα με το σχεδιασμό και υλοποίηση των ενεργητικών πολιτικών, η Πολιτεία αναγνωρίζει ότι οφείλει να επιδεικνύει ιδιαίτερη μέριμνα για τους συμπολίτες μας με αναπηρία, ένα μεγάλο ποσοστό των οποίων βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αύξηση όλων των επιδομάτων αναπηρίας που χορηγούνται από τον ΟΠΕΚΑ κατά 8%. Ειδικότερα, αναπροσαρμόζονται, το επίδομα κίνησης, το διατροφικό επίδομα, το επίδομα βαριάς αναπηρίας, το επίδομα νοητικής αναπηρίας, το εξωιδρυματικό επίδομα ατόμων με κινητική αναπηρία ανασφάλιστων και ασφαλισμένων του Δημοσίου, το επίδομα για άτομα με αιματολογικά νοσήματα, το επίδομα για κωφούς και βαρήκοους, το επίδομα για άτομα με αναπηρία όρασης, το επίδομα για άτομα με εγκεφαλική παράλυση και το επίδομα Χανσενικών. Τα επιδόματα είχαν παραμείνει καθηλωμένα από την έναρξη σχεδόν της περιόδου των μνημονίων, αφού η τελευταία αύξηση έγινε το 2011.

Η αύξηση της οικονομικής ενίσχυσης για τα άτομα με αναπηρία είναι ενταγμένη σ’ ένα πλαίσιο συνεκτικής προσέγγισης, με την υλοποίηση ενεργών και επιδραστικών πολιτικών, καθώς και οριζόντιων και στοχευμένων θεσμικών παρεμβάσεων για την επίτευξη της κοινωνικής συμπερίληψης. Δημιουργείται ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας και ασφάλειας, που διασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων με αναπηρία και τους εγγυάται ένα επαρκές βιοτικό επίπεδο, σύμφωνα και με τις επιταγές του αρ.28 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.

Με τον τρόπο αυτόν, επιχειρείται η εξισορρόπηση των αναγκών των ατόμων με αναπηρία με τις ανατιμήσεις λόγω της διεθνούς ενεργειακής κρίσης. Περαιτέρω επιδιώκεται η κάλυψη του πρόσθετου κόστους που απορρέει από τη συνθήκη της αναπηρίας, που μπορεί να συνίσταται είτε στην προμήθεια αναλώσιμων ειδών, είτε στην αγορά υποστηρικτικού τεχνολογικού εξοπλισμού για την εκπαίδευση και την εργασία, είτε στην παροχή υπηρεσιών.

Παράλληλα, οι συμπολίτες μας με αναπηρία γίνονται πιο ορατοί, αφού η οικονομική ενίσχυση προάγει τη δυνατότητα ενεργούς συμμετοχής τους σε ποικίλες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής, ενώ σε συνδυασμό με το γενικότερο πλέγμα των ενεργητικών πολιτικών που θεσπίζουμε, δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής κινητικότητας.

Βασικό προαπαιτούμενο για ένα προοδευτικό, κοινωνικό κράτος είναι να εκσυγχρονίζεται και να προχωράει στους αναγκαίους κοινωνικούς μετασχηματισμούς , αμβλύνοντας τις ανισότητες, στη βάση των αρχών της αλληλεγγύης και της κοινωνικής προστασίας χωρίς διακρίσεις. Η κατοχύρωση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για όλους ενισχύει την κοινωνική συνοχή και διαμορφώνει κοινωνίες βιώσιμες, ανθεκτικές και εμπροσθοβαρείς, με όρους ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.