Κατάπληξη, σιωπή 

Η χαρά μέσα σου αφθονεί, βλέποντας το παιδάκι σου να βάζει στην πλάτη
την τσαντούλα του και να τρέχει προς το σχολικό. Ανακουφισμένος , αμέριμνος
ξεκινάς να οργανώνεις την μέρα σου. «Τι μπορεί να συμβεί στο σχολείο» ,
αναρωτιέσαι.

Υποτίθεται πως όταν αναφερόμαστε στο σχολείο, συνειρμικά σκεφτόμαστε
κάποιο προστατευμένο περιβάλλον όπου εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας, ένα
μεγάλο χρονικό διάστημα της ημέρας.

Η οικογένεια αποτελεί τη βάση της ζωής μας. Την επιφάνεια από την οποία
ρουφάμε αξίες , συμπεριφορές , γνώσεις και πορευόμαστε στο μέλλον μας.

Πράγματι, μπορεί εσύ να έχεις ένα παιδί που μέσα του δεσπόζει ο σεβασμός
για τον συνάνθρωπο. Κυρίως για όσους είναι συνώνυμο των μαχητών. Τους
ανθρώπους που έχασαν το φως τους , μα βρήκαν φως στο σκοτάδι μιας
κοινωνίας που παρκάρει σε πεζοδρόμια.

Ή τους άλλους που έμαθαν να ζουν με ένα πόδι , τόσο δυνατό ώστε να στέκονται περήφανοι σε εκείνο.

Σε κάποιο σχολείο του Πύργου, δάσκαλος καλέστηκε για την ημέρα ατόμων
με αναπηρία να μιλήσει στους μαθητές. Ο διευθυντής χαρακτήρισε την
εμφάνιση του ατημέλητη και τον παρότρυνε να κρύψει την αναπηρία του.
Ντρέπομαι. Πραγματικά ντρέπομαι.

Είμαι σίγουρη πως τα πιτσιρίκια είναι πιο ώριμα και εξοικιωμένα να αντιληφθούν και να δημιουργήσουν πρότυπα ακούγοντας τέτοιους ανθρώπους. Ο συγκεκριμένος δάσκαλος πλάθει ταπαιδιά μας. Τα εκπαιδεύει για να βγουν στην κοινωνία. Άραγε, τι να τους λέει, όταν κλείνει η πόρτα της τάξης….

Λίγο πιο μακριά στο Βόλο, ένα 7χρόνο παιδάκι θρυμματίστηκε ψυχολογικά
από συμμαθητές του. Βρήκαν αστείο βλέπετε , να ζωγραφίσουν και να
παίξουν τρίλιζα στα οπίσθια του. Καταρχάς συγχαρητήρια στους γονείς για την
ανατροφή. Εξαιρετική δουλειά. Φάνηκε ότι συνέβαλαν στην άνθηση των
δηλητηριωδών αγκαθιών.

Ήθελα να ξέρα όταν καλεστούν και καθίσουν αντίκρυ από τη μάνα του θύματος πως θα αντιδράσουν. Θα δικαιολογηθούν ,θα ειρωνευτούν ή επιτέλους θα ζητήσουν συγχώρεση και θα επικεντρωθούν στην συμμόρφωση των παιδιών τους;

Ας σταματήσουμε να βαυκαλιζόμαστε λέγοντας «παιδιά είναι». Ψυχούλες είναι
κι εκείνα που «υπόκεινται» στην ανικανότητα κάποιων να διαπαιδαγωγήσουν τα τέκνα τους. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην οικογένεια. Ας δώσουμε την αξία και τον χρόνο που αρμόζει σε τούτο τον ιερό θεσμό.