Η δικτατορία της πολιτικής ορθότητας και γιατί μικροί άνθρωποι τα βάζουν με τον Αλέξανδρο τον Μέγα

Η «πολιτική ορθότητα» και η Woke παράνοια, η απόλυτη τάση παρακμής του δυτικού πολιτισμού και των αξιών που χτίστηκαν εδώ και αιώνες, δεν σκοπεύει να αφήσει τίποτα αλώβητο στο πέρασμά της. Και δεν πρόκειται για κάποια περιθωριακή μόδα που απλά εκφράζεται από λίγους ακραίους, αλλά για το κυρίαρχο αφήγημα στις ΗΠΑ και όχι μόνο. Για αυτό άλλωστε, έχει πια και τη δύναμη της απόλυτης επιβολής.

Πρέπει να «νομιμοποιήσουμε» -λες και είναι παράνομη ή δεν είναι πλήρως αποδεκτή από όλη τη σύγχρονη δυτική κοινωνία (γιατί δεν κοιτάν πιο πέρα και να εξαπολύσουν εκεί την "κουλτούρα" τους;)- την ομοφυλοφιλία. Αλλά δεν αρκεί αυτό - πρέπει οπωσδήποτε να την επιδείξουμε και ως «αρετή» των σπουδαίων ιστορικών προσωπικοτήτων.

Φυσικά πρέπει να αναδείξουμε και την αξία της μαύρης φυλής - λες και βρισκόμαστε στην εποχή των δούλων στις φυτείες του Τέξας, ή λες και αμφιβάλλει κανείς το 2024 για την ισότητα όλων των φυλών, ή λες και μας το ζήτησαν- «ενσωματώνοντας» σε αυτήν επίσης σημαντικές προσωπικότητες, με το έτσι θέλω πάντα και βιάζοντας τα πραγματικά γεγονότα. Καλά κάνεις και έχεις τύψεις για τη δουλεία, η Κλεοπάτρα όμως δεν σου φταίει, και αν σε νοιάζει πραγματικά η δουλεία, τότε θα τα έβαζες και με την ιστορία του Ισλάμ, δεν θα το προωθούσες ως το καλό «διαφορετικό» συνέχεια.

Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;

Μα είπαμε, έρχεται -ή μάλλον έφτασε- η Woke παράνοια, άρα το να είσαι λευκός είναι ντροπή, το να είσαι και straight ακόμα μεγαλύτερη, το να ενστερνίζεσαι τις σπουδαιότερες καθιερωμένες αξίες της ανθρωπότητας είναι επικίνδυνο, οπισθοδρομικό και τρομερά ρατσιστικό και σεξιστικό (πανεπιστήμια των ΗΠΑ κατάργησαν πρόσφατα τη διδασκαλία του Ομήρου, τον βρήκαν κι αυτόν σεξιστή).

Δεν έχει καμία σημασία αν εσύ νιώθεις, πολύ απλά, ισότιμος στα πάντα με τον διπλανό σου ή τον γείτονά σου, που μπορεί και να είναι γκει, στρέιτ, μαύρος, κίτρινος, γυναίκα, ή οτιδήποτε άλλο - η ιστορία των (πάντα) κακών λευκών (ανδρών) πρέπει να ξαναγραφτεί, ο πολιτισμός τους (τους;) πρέπει να καταρρεύσει. Γιατί μόνο έτσι θα έρθει το «επόμενο» (άλλη κουβέντα αυτή). Βαφτίζουν την αλλαγή «πρόοδο», ενώ στην πραγματικότητα είναι μια παρακμιακή οπισθοδρόμηση.

Ένας από τους πολλούς τρόπους για να γίνει αυτό, είναι να φαντασιωθείς και να επιβάλλεις στις γενικά απαίδευτες μάζες -χωρίς φυσικά να μπορείς να στηρίξεις από πουθενά, παρά μόνο από τις οδηγίες των παραγωγών του νετφλιξ-, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος, σύμβολο του ελληνικού και φυσικά του δυτικού πολιτισμού ήταν "γκει". Αν ήταν, μαζί σου, παίξτο όπως θες στο μυθιστόρημα σου. Αλλά μην φαντασιώνεσαι ότι ήταν, γιατί απλά θες να περάσεις την ατζέντα σου.

Και η Κλεοπάτρα μαύρη γιατί «έτσι μου είπε η γιαγιά μου και ήταν σίγουρη» - κι όμως αυτά ήταν τα πραγματικά λόγια εξήγησης της παραγωγού της αντίστοιχης σειράς στο νετφλιξ, όταν ρωτήθηκε για αυτό!

Κι αν δεν πείσεις κάποιον η όποιος τολμήσει να φέρει αντίρρηση δείχνοντας σου πχ καμία σοβαρή πηγή, τον λες φασίστα και ρατσιστή και ομοφοβικό και σεξιστή, ε και δεν θα αργήσει να το βουλώσει. Σκεφτείτε κι άλλες παραδοσιακές αξίες και μάλλον δεν θα βρείτε καμία να μην δέχεται αδυσώπητη -και πάντα θρασύτατη, άδικη και αβάσιμη- επίθεση.

Τελικά, (το ξέρουν αυτό), όλες οι χούντες, δεν κυριαρχούν πραγματικά ποτέ με τα όπλα, παρά μόνο με την εξουσία του πνεύματος.

Όσο για το αν… ο Μέγας Αλέξανδρος «ίσως» ήταν γκέι, ακολουθούν ενδεικτικά κάποιες αρχαίες πηγές:

Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος, Κεφάλιο 22

"Όταν ο Φιλόξενος, ο αρχηγός των παραθαλάσσιων δυνάμεων, του έγραψε πως ήταν κοντά του κάποιος Θεόδωρος απο τον Τάραντα και πουλάει δύο πολύ όμορφα αγόρια και ήθελε να μάθει αν θα τα αγόραζε, οργίστηκε πολύ και φώναζε πολλές φορές στους φίλους του, ρωτώντας τι αισχρό είχε μάθει γι αυτόν μέχρι τώρα ο Φιλόξενος, έτσι που να τον προσβάλλει με τέτοιες ξενδιάντροπες προτάσεις. Και τον ίδιο τον Φιλόξενο επιτιμώντας τον έντονα σε γράμμα του, τον διέταξε να ξεφορτωθεί τον Θεόδωρο και το εμπόρευμα του..."

"Ἐπεὶ δὲ Φιλόξενος ὁ τῶν ἐπὶ θαλάττης στρατηγὸς ἔγραψεν εἶναι παρ’ αὐτῷ Θεόδωρόν τινα Ταραντῖνον, ἔχοντα παῖδας ὠνίους δύο τὴν ὄψιν ὑπερφυεῖς, καὶ πυνθανόμενος εἰ πρίηται, χαλεπῶς ἐνεγκὼν ἐβόα πολλάκις πρὸς τοὺς φίλους ἐρωτῶν, τί πώποτε Φιλόξενος αἰσχρὸν αὐτῷ συνεγνωκώς, τοιαῦτ’ ὀνείδη προξενῶν κάθηται. τὸν δὲ Φιλόξενον αὐτὸν ἐν ἐπιστολῇ πολλὰ λοιδορήσας ἐκέλευσεν αὐτοῖς φορτίοις τὸν Θεόδωρον εἰς τὸν ὄλεθρον ἀποστέλλειν. ἐπέπληξε δὲ καὶ Ἅγνωνι νεανικῶς γράψαντι πρὸς αὐτόν, ὅτι Κρωβύλον νεανίσκον εὐδοκιμοῦντ’ ἐν Κορίνθῳ βούλεται πριάμενος ἀγαγεῖν πρὸς αὐτόν. πυνθανόμενος δὲ μισθοφόρων τινῶν γύναια διεφθαρκέναι Δάμωνα καὶ Τιμόθεον Μακεδόνας τῶν ὑπὸ Παρμενίωνι στρατευομένων, ἔγραψε Παρμενίωνι κελεύων, ἐὰν ἐλεγχθῶσιν, ὡς θηρία ἐπὶ καταφθορᾷ τῶν ἀνθρώπων γεγονότα τιμωρησάμενον ἀποκτεῖναι."

Πλούταρχος, Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς

Ο Αλέξανδρος ερωτεύτηκε τη Ρωξάνη, την κόρη του Οξυάρτη, που χόρευε ανάμεσα στις άλλες αιχμάλωτες, ωστόσο δεν την προσέβαλε, αλλά τη νυμφέυτηκε.

"Κἀμοὶ δὴ ταῖς Ἀλεξάνδρου πράξεσιν ἔπεισιν ἐπιφωνεῖν ἀεί «φιλοσόφως»· ἐν τούτῳ γὰρ πάντ´ ἔνεστι. Ῥωξάνης ἐρασθεὶς τῆς Ὀξυάρτου θυγατρὸς ἐν ταῖς αἰχμαλωτίσι χορευούσης οὐχ ὕβρισεν ἀλλ´ ἔγημε· φιλοσόφως.

-Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς Λόγος Α΄ Συγγραφέας: Πλούταρχος

"Τις άλλες αιχμάλωτες, όταν ο Αλέξανδρος τις έβλεπε να ξεχωρίζουν για την ομορφιά και την κορμοστασιά τους, έλεγε χαριτολογώντας ότι οι Περσίδες είναι παιδεμός για τα μάτια. Δείχνοντας όμως και εκείνος, απέναντι στην ομορφιά τους, την ομορφιά της εγκράτειας του και της σύνεσης του, τις απομάκρυνε σαν άψυχα αγάλματα."

-Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος κεφάλαιο 21

Κεφ. [21] "τὰς δ’ ἄλλας αἰχμαλώτους ὁρῶν ὁ Ἀλέξανδρος κάλλει καὶ μεγέθει διαφερούσας, ἔλεγε παίζων ὡς εἰσὶν ἀλγηδόνες ὀμμάτων αἱ Περσίδες. ἀντεπιδεικνύμενος δὲ πρὸς τὴν ἰδέαν τὴν ἐκείνων τὸ τῆς ἰδίας ἐγκρατείας καὶ σωφροσύνης κάλλος, ὥσπερ ἀψύχους εἰκόνας ἀγαλμάτων παρέπεμπεν"

((4))"Πρώτα λοιπόν ο σκοπός της εκστρατείας αποδεικνύει τον άνδρα (Αλέξανδρο), επειδή δεν συνέλαβε στο μυαλό του να αποκτήσει πλούτη και να απολαύσει την ευμάρεια και την ηδονή, αλλά να ενώσει όλους τους ανθρώπους με την ειρήνη και την επικοινωνία"

-Πλουτάρχου Ηθικά , Περί της Τύχης ή Αρετής Αλεξάνδρου κεφάλαιο 9

[9] "Οὐκοῦν πρώτη μὲν ἡ τῆς στρατείας ὑπόθεσις φιλόσοφον τὸν ἄνδρα συνίστησιν, οὐχ ἑαυτῷ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν ἀλλὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁμόνοιαν καὶ εἰρήνην καὶ κοινωνίαν πρὸς ἀλλήλους παρασκευάσαι διανοηθέντα."

((5)) "Γάμο πραγματικό έκανε μονάχα με την Ρωξάνη, διότι την ερωτεύθηκε.

Την Στάτειρα την κόρη του Δαρείου, την νυμφεύθηκε για τα συμφέροντα του Κράτους. Στις άλλες Περσίδες έδειξε τόση σωφροσύνη, όση ανδρεία στους Πέρσες.

Γιατί δίχως την θέληση της, δεν είδε καμμία, και όσες είδε τις προσπέρασε με μεγαλύτερη φρόνηση απο όσες δεν είδε. Και αν και ήταν σε όλους καλός, στις ωραίες, ειδικά για αυτό, φερόταν με μεγάλη υπερηφάνεια. Και για την ομορφιά της γυναίκας του Δαρείου, που ήταν ωραιοτάτη, δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα." -

Πλουτάρχου Ηθικά, Περί της Τύχης ή Αρετής Αλεξάνδρου Λόγος Β' 6

" Ἔγημε δὲ Ῥωξάνην ἑαυτῷ μόνην ἐρασθείς, τὴν δὲ Δαρείου Στάτειραν τῇ βασιλείᾳ καὶ τοῖς πράγμασι (συνέφερε γὰρ ἡ τῶν γενῶν ἀνάμιξις), τῶν δ´ ἄλλων Περσίδων ἐκράτησε τοσοῦτον σωφροσύνῃ, ὅσον ἀνδρείᾳ Περσῶν· ἄκουσαν μὲν γὰρ οὐδεμίαν εἶδεν, ἃς δ´ εἶδε μᾶλλον ἢ ἃς οὐκ εἶδε παρῆλθε. Καὶ πᾶσιν ὢν τοῖς ἄλλοις φιλάνθρωπος, μόνοις ὑπερηφάνως τοῖς καλοῖς ἐχρῆτο. Περὶ δὲ τῆς Δαρείου γυναικός, εὐπρεπεστάτης γενομένης, οὐδὲ φωνὴν ἐπαινοῦσαν τὸ κάλλος ἤκουσεν· Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς"