Να τελειώνουμε με το bullying και τους… bullηδες
Ήταν Φλεβάρης του 2015 όταν μπροστά στα μάτια της κοινής γνώμης ξετυλιγόταν ένα ασύλληπτο κουβάρι νεανικής εγκληματικότητας, με αρνητικούς πρωταγωνιστές φοιτητές και θύμα έναν εξαφανισμένο τότε νεαρό, που βρέθηκε νεκρός, μην μπορώντας να αντέξει άλλο τη βάναυση συμπεριφορά των συμφοιτητών του (;).
Η γνωστή υπόθεση Γιακουμάκη έμελλε να θορυβήσει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που μέσα στη λαίλαπα της «διαπραγμάτευσης» των ημερών, έφερνε τον Νόμο 4322/2015 που, μεταξύ άλλων, τροποποιούσε και το άρθρο 312 του Ποινικού Κώδικα, καθιστώντας το… «bullying» αυτοτελώς κολάσιμη συμπεριφορά.
Κύλησε αρκετό νερό στο μύλο της κοινωνικής μας ιστορίας, αλλά δεν φάνηκε ποτέ αυτός ο Νόμος να έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Άλλωστε, θα ήμαστε μάλλον αιθεροβάμονες, εάν πιστεύαμε ότι ένας νόμος μπορεί να φέρει την άνοιξη. Καθημερινά, μαθαίνουμε για καινούριες ιστορίες αδιανόητου αποτροπιασμού, όπως ο απαγχονισμός του 15χρονου στην Αργυρούπολη τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, ή, εσχάτως, η σεξουαλική κακοποίηση του 12χρονου στου Ζωγράφου. Όλα από συνομηλίκους τους.
Όλα ιστορίες εκφοβισμού, απειλών, στυγνής εκβίασης.
Η λέξη bullying μας ήρθε από τον βρετανικό όρο «bully» που σημαίνει νταής.
Ο κοινωνιολογικός της ορισμός, που υπεισήλθε και στην έννομη τάξη μας είναι η σωματική και ψυχολογική κακοποίηση ή η μείωση των ασθενέστερων ατόμων σε μία ομάδα. Μεταξύ ανηλίκων, ο νόμος θέλησε οι πράξεις να παραμείνουν ατιμώρητες, εκτός εάν η ηλικιακή τους διαφορά ξεπερνά τα τρία έτη, οπότε επιβάλλονται αναμορφωτικά μέτρα (όχι φυλάκιση). Η καινοτομία του νόμου είναι ότι μπορεί για την πράξη να κατηγορηθεί και ο ενήλικος που είχε την εποπτεία του… νταή (δάσκαλος, γονέας κλπ).
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Παρ’ ό,τι σημαντική η νομοθετική παρέμβαση, τα προβλήματα, όπως είπαμε, παρέμειναν, αν αναλογιστούμε ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά bullying συναντώνται στα γυμνάσια και στα λύκεια της χώρας μας, εσχάτως και στα δημοτικά, με ανησυχητικά αυξητικές τάσεις.
Είναι όμως σημαντικό ότι τα θύματα του εκφοβισμού μπορούν να προστρέξουν και σε άλλες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, όπως είναι εκείνες για την εξύβριση, για τις σωματικές βλάβες κλπ, που τα προστατεύουν από τις ιδιαίτερες μορφές του εκφοβισμού, όπως είναι ο λεκτικός, ο κοινωνικός και ο σωματικός.
Τελευταία συναντάμε συχνά και τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό, το λεγόμενο «cyber bullying», που προστατεύεται επιπρόσθετα και με τις διατάξεις του Ν. 2472/1997 περί προσωπικών δεδομένων, αλλά και με τις διατάξεις περί πορνογραφίας ανηλίκων που υπέχει και κακουργηματικής διάστασης και προστατεύεται με τα άρθρα 348 κι επόμενα του Ποινικού Κώδικα.
Όπως είπαμε, για τα αδικήματα των ανηλίκων ενδέχεται να κατηγορηθούν και οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί τους για το αδίκημα της παραμέλησης της εποπτείας ανηλίκου, σύμφωνα με το άρθρο 360 του Ποινικού Κώδικα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα θύματα, πέρα από τις μηνύσεις που μπορούν να υποβάλουν, μπορούν να αξιώσουν ακόμα και χρήματα μέσω αγωγών, για την αποκατάσταση, όπως λέμε της ηθικής τους βλάβης. Αν, δε, ο εκφοβισμός έχει λάβει χώρα εντός δημοσίου σχολείου τότε προς αποκατάσταση της βλάβης μπορεί να κληθεί ακόμα και το Δημόσιο.
Ως γνωστόν, κανένας νομοθέτης δεν θα χρειαζόταν να παρέμβει για να διευκρινίσει όσα δεν χρειάζονται διευκρίνηση. Όσοι παρανομούν, όσοι συλούν επάνω σε αθώες παιδικές ψυχές, δημιουργώντας τραύματα που μερικοί κουβαλούν ισοβίως, άλλοι δεν αντέχουν και οδηγούνται ακόμα και στην αυτοχειρία, πρέπει να τιμωρούνται με τον πλέον παραδειγματικό τρόπο. Και πρέπει να εξετάζονται και οι ευθύνες όσων μπορούσαν, αλλά δεν απέτρεψαν τα περιστατικά που κηλίδωσαν τις ψυχές των θυμάτων.
Το πρώτο βήμα, όμως, που πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία ξεκινάει μέσα από το σπίτι μας και δεν είναι άλλο από το να ακούσουμε τα παιδιά μας. Να τα οπλίσουμε με το σθένος, τη δύναμη και την υπομονή να καταλάβουν ότι όσο ιδιαίτερα κι αν είναι, όποιο στοιχείο τους κι αν διαφέρει από τα υπόλοιπα παιδιά, είναι ξεχωριστά και πρέπει να αγαπούν τον εαυτό τους και να μην περιθωριοποιούν συμμαθητές τους για τον οποιονδήποτε λόγο.
Το δεύτερο βήμα ανήκει στην κοινωνία συνολικά, που πρέπει να περιβάλλει τους εκπαιδευτικούς με τη δέουσα εμπιστοσύνη. Πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, την εκπαίδευση υπηρετούν λαμπροί επιστήμονες και άνθρωποι, που έχουν τις προϋποθέσεις για να διαθρέψουν ορθώς τα παιδιά μας.
Κλείνω με μία παραίνεση: προς τα παιδιά να μιλήσουν, προς τους γονείς να ακούσουν και προς την Πολιτεία να θωρακίσει την εκπαίδευση και να την οπλίσει με όλα τα απαιτούμενα εργαλεία για να σταματήσουμε κάποια στιγμή να μιλάμε για ένα φαινόμενο που μαυρίζει τις ψυχές των παιδιών μας.
Διαβάστε επίσης: Αποκάλυψη - σοκ: Με ποιον επικοινώνησε ο Ροδίτης αμέσως μετά τη δολοφονία της Τοπαλούδη
Σχετικές ειδήσεις
Trending
