Νέα ποινική νομοθεσία: Η τελευταία πράξη της προχειρότητας
Η πρόσφατη αναμόρφωση του πλαισίου απονομής της ποινικής Δικαιοσύνης ήδη αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένου επιστημονικού διαλόγου. Συγκεκριμένες μάλιστα διατάξεις ήδη γνωρίζουν σοβαρό νομικό αντίλογο.
Συμμερίζομαι τους προβληματισμούς αλλά εξ ιδιότητας θεωρώ ότι θα ήταν άδικο βασικές κωδικοποιήσεις να κριθούν σε επίπεδο δικαιοπολιτικής κατεύθυνσης και περιεχομένου στην περιορισμένη κλίμακα της αρθρογραφίας επικαιρότητας, πόσω μάλλον υπό τις φορτισμένες συνθήκες της προεκλογικής περιόδου. Σε τέτοιας έκτασης νομοθετήματα, αντενδείκνυται η αποσπασματική προσέγγιση και πρέπει να προτάσσεται η ψύχραιμη και νηφάλια αποτίμηση, όπως αυτή θα κατασταλάξει και από την πρακτική εφαρμογή στη νομολογία των Δικαστηρίων.
Εδώ όμως έγκειται η βασική εστία της κριτικής προς την απερχόμενη Κυβέρνηση. Ανεξαρτήτως δηλαδή της επιστημονικής τοποθέτησης για την ουσία των διατάξεων, αξίζει να δούμε αν η Κυβέρνηση διασφάλισε τις συνθήκες μιας τέτοιας προσέγγισης.
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική.
«Στρίμωξε» τη διαδικασία ψήφισης στις τελευταίες μέρες του βίου της Βουλής, και ενώ είχε προαναγγελθεί η διάλυσή της. Στην ουσία, τους Κώδικες εισηγήθηκε μια εν τοις πράγμασι υπηρεσιακή και πολιτικά απονομιμοποιημένη Κυβέρνηση. Αυτό περιόρισε δραματικά τα περιθώρια ουσιαστικής και νομοτεχνικής επεξεργασίας και θυσίασε την κοινοβουλευτική διαδικασία στο βωμό της εξ ορισμού διαφορετικής επικαιρότητας. Μείζων απόδειξη της προχειρότητας είναι οι εκτεταμένες αλλαγές που επήλθαν ήδη στο ψηφισμένο κείμενο με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, πριν καν συμπληρωθεί μήνας από την ψήφιση και πριν ακόμη από την έναρξη ισχύος. Νομοθετήματα που αλλάζουν πριν τεθούν σε ισχύ. Διατάξεις του ποινικού δικαίου, του συστήματος δηλαδή που αποτελεί «βαρόμετρο» των ατομικών δικαιωμάτων και της συνταγματικής ομαλότητας, διαμορφώνονται με τη Βουλή κλειστή. Παγκόσμια πρωτοτυπία και εδώ.
Όλα τα παραπάνω έδωσαν μοιραία την αίσθηση ότι η Κυβέρνηση «έκλεισε» παρεμπιπτόντως και κάποιες «εκκρεμότητες» λίγο πριν από την τελική έξοδο. Εκκρεμότητες ιδεοληπτικής απόχρωσης. Όλοι έρχονται πλέον προ των ευθυνών τους. Στην επιστημονική κοινότητα καταλείπεται να διαμορφώσει συνθήκες εφαρμοσιμότητας των νέων νομοθετημάτων χωρίς να διασαλευτεί η κοινωνική ειρήνη. Στη νέα Κυβέρνηση να διασφαλίσει συνθήκες κοινοβουλευτικής ωριμότητας ώστε να αποφεύγονται τέτοια ατοπήματα στο μέλλον.
*Η Ιωάννα Καλαντζάκου-Τσατσαρώνη είναι υποψήφια Βουλευτής Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών (Ν.Δ.)