Περί εκλογών ο λόγος…
Την περίοδο της μεγαλύτερης κρίσης των τελευταίων δεκαετιών, αποτελεί αυταπόδεικτο αξίωμα πλέον ότι η Ευρώπη έχει ένα τεράστιο κενό πολιτικής εξουσίας αλλά και θεσμικής λειτουργίας.
Η πολιτική της μονομερούς δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως αυτή επεβλήθη στη χώρα μας, φαίνεται ότι αποτελεί τον κανόνα πάνω στον οποίο θα βαδίσουν και οι υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας, πράγμα καταστροφικό για τις ίδιες, αλλά και για την Ελλάδα εξίσου. Όσο παραμένει αδρανής η βασική αρχή της πολιτικής ισονομίας των χωρών-μελών, τόσο θα εκτραχύνεται η εξωθεσμική επιβολή της στρατηγικής της εξοντωτικής λιτότητας από τον (Γαλλό)Γερμανικό άξονα.
Οι εκλογικές μάχες λοιπόν, σε Γαλλία αρχικά και σε Γερμανία στη συνέχεια, θα αποτελέσουν ή τη νέα αρχή για το χτίσιμο μιας κοινωνικής Ευρώπης, ή, αν οι σοσιαλιστές φοβηθούν τη σύγκρουση με τους εκπροσώπους του τραπεζοπιστωτικού και παρασιτικού κεφαλαίου, το κύκνειο άσμα της.
Στην πατρίδα μας οι εκλογές, που από ότι φαίνεται θα διεξαχθούν την 6η Μαΐου, θεωρώ ότι θα αποτελέσουν την αρχή ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού.
Η ΝΔ πληρώνει την αλλαγή της κεντρικής της πολιτικής γραμμής και την ένταξή της στην κυβερνητική πρακτική του μνημονίου που της δημιουργεί μεγάλη διαρροή ψηφοφόρων ιδιαίτερα προς το κόμμα του Π. Καμμένου.
Το ΠΑΣΟΚ έχει βαθύ ιδεολογικό πρόβλημα, καθώς πέρασε στην αντίπερα όχθη των ιδεολογικών του αναφορών και εντάχθηκε, χωρίς να ερωτηθεί η κοινωνική του βάση, στην στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού, με τα γνωστά αποτελέσματα τόσο για τα δημοσιονομικά μεγέθη αλλά και για την ίδια την κοινωνία.
Άλλωστε, όσοι συγκρουστήκαμε με αυτήν την επιλογή, είχαμε από την αρχή επισημάνει ότι μία υπερχρεωμένη χώρα, όταν βρίσκεται σε ύφεση, δεν ξεπερνά την κρίση μέσω της συντριπτική μείωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού της, ως συνέπεια της έξωθεν επιβληθείσης στρατηγικής του τιμωρητικού νεοφιλελευθερισμού τύπου Μέρκελ.
Διαβάστε περισσότερα στο: ΕΚΛΟΓΕΣ 2012