Ο Καραμανλής και οι «κότες»
Λένε πως «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Τώρα οι… «αναμάρτητοι» δεν πετάνε πέτρες. Απλώς… τιτιβίζουν στο twitter.
Άρθρο του κ. Χάρη Παυλίδη,
αρθρογράφου στην "Ελλάδα αύριο"
Παρατηρώ το τελευταίο διάστημα, μετά μάλιστα την εισαγγελική παρέμβαση για τους «πειραγμένους» αριθμούς που φούσκωσαν το έλλειμμα, μια προσπάθεια δημιουργίας κλίματος σε βάρος του Κώστα Καραμανλή. Λένε πως «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Τώρα οι… «αναμάρτητοι» δεν πετάνε πέτρες. Απλώς… τιτιβίζουν στο twitter. Τελευταίος… «αναμάρτητος», ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ.
Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, προφανώς αλληλέγγυος με τις απόψεις του υπουργού Οικονομικών, σχολίασε την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή-θυμίζω για… όσους ξεχνούν για τη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- ως εξής: «Η είδηση δεν είναι ότι ο Στουρνάρας κατηγορεί την κυβέρνηση Καραμανλή. Η είδηση είναι ότι υπάρχουν ακόμα υπερασπιστές της!». Θα δανειστώ την παροιμία με τα «κακαρίσματα», και παραφράζοντάς την θα σχολιάσω με τη σειρά μου, «Αλλού τα «τιτιβίσματα» και αλλού γεννούν οι… κότες». Όπου «κότες» αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη να «βοσκήσει» στα πρόσωπα που σας έρχονται στο μυαλό. Πάντως, και επειδή οι μέρες είναι πονηρές, καλό θα ήταν οι «νεοσσοί» να μη ξεχνούν ότι, «Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες».
Και από… «κότες»-που σημειωτέον άλλα έλεγαν τότε και άλλα λένε σήμερα- το πολιτικό σκηνικό έχει πλεόνασμα. Για να είμαι ειλικρινής, είναι ο μόνος παραγωγικός τομέας στην πολιτική, που έχει θετικό πρόσημο. Αλλά το ζήτημα δεν είναι οι «κότες». Υπήρχαν και δυστυχώς θα υπάρχουν στα «κοτέτσια», νέα και παλιά. Το ζήτημα είναι ότι σ’ αυτή τη χώρα, όχι μόνο δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, επιπλέον ξεχνάμε γρήγορα και εύκολα. Και όταν συμβαίνει να ξυπνούν οι μνήμες εξαιτίας ενός γεγονότος, όπως οι καθ υπόδειξη στατιστικές αλχημείες που οδήγησαν την Ελλάδα στο ΔΝΤ, τότε αρχίζουν να ταΐζουν με «πίτουρα» τον κόσμο.
Ευτυχώς, όμως, σ’ αυτή τη χώρα δεν είμαστε όλοι «κότες» και δεν τρώμε «πίτουρα». Και όσο αυτό δεν θα το καταλαβαίνουν όλοι αυτοί οι «νεοσσοί» και τα «κοτέτσια»-επαναλαμβάνω παλιά και νέα- επιμένουν να ανακατεύονται με τα «πίτουρα», τόσο θα αυξάνεται ο κίνδυνος να τους φάνε οι «κότες». Όσο για τον Καραμανλή, δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Δεν έχει ανάγκη τα «τιτιβίσματα» ούτε και τα… «βύσματα». Οι εξελίξεις μιλούν χωρίς τη… βοήθειά τους.