Προεδρία της Ελλάδας στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου
Ζέφη Δημαδάμα - Δρ. Οικονομικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Δ/ντρια ΔΙΚΕΜΕΠ
Με την ολοκλήρωση της Ελληνικής Ευρωπαϊκής Προεδρίας, η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ) για το δεύτερο εξάμηνο του 2014. Ο ΟΣΕΠ ιδρύθηκε το 1992 και αποτελεί έναν διεθνή περιφερειακό οικονομικό οργανισμό στον οποίο συμμετέχουν 12 κράτη της ευρύτερης περιοχής του Ευξείνου Πόντου (Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Αρμενία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Μολδαβία, Ουκρανία, Ρουμανία, Ρωσία, Σερβία και Τουρκία).
H συμμετοχή και μόνο αυτών των χωρών, σε ένα κοινό φόρουμ διαλόγου με διαφορετικά πολιτισμικά, κοινωνικά, οικονομικά χαρακτηριστικά αλλά ταυτόχρονα με κοινά συμφέροντα και προτεραιότητες, αποτελεί πρόκληση.
Η Προεδρία της χώρας μας στον Οργανισμό των παρευξείνιων χωρών μπορεί να αποτελέσει σημαντική ευκαιρία για δυο βασικούς λόγους: α) η χώρα μας ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μαζί με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία) δύναται να γίνει ένας πολύτιμος συνδετικός κρίκος αμφίδρομων συνεργασιών σε ένα κρίσιμο γεωπολιτικό σταυροδρόμι, με πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, σε τομείς όπως η ενέργεια, το εμπόριο, η ναυτιλία, ο τουρισμός και β) για την Ελλάδα, η περιοχή του Εύξεινου Πόντου αποτελεί προνομιακή περιοχή δραστηριοποίησης, με ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς από τα χρόνια της αρχαιότητας.
Η πρόκληση επομένως για τις χώρες που συμμετέχουν στον ΟΣΕΠ αφορά στη δημιουργία ενός συνόλου, μιας μακρο-περιφέρειας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου, η οποία θα αποτελεί ένα "δυνατό παίκτη" σε διεθνές επίπεδο που θα προωθεί και θα διαχειρίζεται ένα κοινό πλαίσιο στόχων και προτεραιοτήτων για το καλό όλων των χωρών και των πολιτών τους. Ταυτόχρονα όμως, θα αποτελούσε και έναν ισχυρό συνομιλητή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προώθηση δυναμικών πρωτοβουλιών και δράσεων, προς όφελος και των δύο μερών.
Η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, ο Εύξεινος Πόντος, αποτελεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα ειδικότερα, μια ενδιαφέρουσα γειτονιά, με πλούσιους φυσικούς πόρους, πολιτισμικές ιδιαιτερότητες αλλά και με ανθρωπιστικά ζητήματα και πολυεπίπεδες διαμάχες. Η οργάνωση ενός διαλόγου και η επίτευξη ουσιαστικής συνεργασίας με αναπτυξιακές προοπτικές, παρά τις όποιες δυσκολίες και εμπόδια, μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα θετικά από ό,τι αρχικά θα τολμούσαμε να εκτιμήσουμε.