Οι δανειστές τελικά δεν θέλουν τα... λεφτά τους

Ο «καλύτερος» πελάτης είναι αυτός που χρωστάει, πληρώνει, αλλά δεν ξεχρεώνει... Το δόγμα των δανειστών και οι συνεχείς εμπλοκές επί των διαπραγματεύσεων.

Οι δανειστές τελικά δεν θέλουν τα... λεφτά τους

Του Κώστα Τσιτούνα - Δημοσιογράφου

Παρακολουθώντας τις διαπραγματεύσεις τόσο της σημερινής κυβέρνησης, όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, είμαι πλέον πεπεισμένος ότι οι δανειστές δεν θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους.

Αντιθέτως, επιθυμούν η Ελλάδα να χρωστάει στους θεσμούς εις το διηνεκές και να μην μπορεί να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της.

Άλλως δεν μπορεί να εξηγηθεί ότι για κάθε λύση έχουν ένα πρόβλημα. Δεν μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους το γεγονός ότι ενώ το πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης που ακολούθησαν τα προηγούμενα χρόνια έφερε τη χώρα στην απόλυτη καταστροφή, εν τούτοις, επιμένουν στην εφαρμογή του ιδίου προγράμματος.

Πως γίνεται οι κύριοι Γιούνκερ, Μοσχοβισί, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι να μιλούν για την ανάγκη ανάπτυξης και ταυτόχρονα να ζητούν 1,5 δισ. ευρώ περικοπές στις συντάξεις, 1,5 δισ. από αυξήσεις στον ΦΠΑ, φορολογία επιχειρήσεων πάνω από 28% και δυσθεώρητους φόρους από έναν λαό που δεν έχει να δώσει ούτε το 1/3 από αυτά που ζητούν.

Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία αναρωτιέται: Γιατί ζητούν τέτοιους φόρους αφού ξέρουν ότι τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται ποτέ να συγκεντρωθούν;

Πολύ απλό. Γιατί δεν θα αποπληρωθούν ποτέ και το ξέρουν πολύ καλά.

Αν ο περίφημος μηχανισμός διάσωσης επιθυμούσε, θα είχε πάρει τα χρήματά του εδώ και 5 χρόνια πριμοδοτώντας την ταχεία ανάπτυξη και την παραγωγική βάση της χώρας προκειμένου να δημιουργηθούν έσοδα στα κρατικά ταμεία.
Αντιθέτως το χρέος αυξάνει κάθε χρόνο με αριθμητική πρόοδο.

Με τον τρόπο αυτό η χώρα παραμένει δέσμια όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά στις επιταγές των θεσμών και της γερμανοκρατούμενης ευρώπης.

Όταν το χρέος ενός κράτους φτάνει σε αυτά τα επίπεδα γίνεται προφανές ότι το πολυτιμότερο αγαθό, η εθνική του αυτοδιάθεση, περνάει στα χέρια των δανειστών, μαζί με τον εθνικό πλούτο.

Κάποτε ρώτησα έναν κορυφαίο Πανεπιστημιακό «γιατί οι Τούρκοι πήραν μόνο τη μισή Κύπρο κι όχι ολόκληρη;».

Η απάντηση που πήρα ήταν αφοπλιστική και εξηγεί πλήρως το δράμα το οποίο σήμερα ζει η Ελλάδα. «Πήραν μόνο τη μισή Κύπρο για να υπάρχει πάντα ο φόβος της άλλης μισής».

Σχετικές ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων Δημοφιλή