Τριζόνια: Το υπέροχο νησί του Κορινθιακού που ήθελε ο Ωνάσης και απέχει ελάχιστα από τη Φωκίδα

Τα τρία από αυτά, ο Άγιος Ιωάννης, το Πρασούδι και το Πλανέμι είναι ακατοίκητα, όμως υπάρχει ένα ακόμα νησάκι με την ονομασία Τριζόνια, το οποίο κατοικείται από 150 μόνιμους κάτοικους και είναι πραγματικά πανέμορφο.

Με έκταση που μετά βίας αγγίζει τα 2,5 τετραγωνικά χλμ, αποτελεί το μοναδικό κατοικήσιμο νησί του Κορινθιακού, το οποίο απέχει από τη Ναύπακτο 25 χιλιόμετρα και η απόστασή του από το οικισμό Χάνια, που βρίσκεται ακριβώς απέναντί του, είναι μόλις 500 μέτρα.

Η πρόσβασή του πραγματοποιείται καθημερινά με τακτικά δρομολόγια μέσω μικρών πλοιαρίων, όπου με ελάχιστο κόστος μεταφέρουν τον επισκέπτη σε έναν πραγματικό παράδεισο, με την ολοκληρωτική απουσία τροχοφόρων. Και τι να το κάνεις άλλωστε το αμάξι ή το μηχανάκι, όταν τα πάντα βρίσκονται γύρω σου;

Φτάνοντας ο επισκέπτης στο νησί έρχεται αντιμέτωπος με την ίδια τη φύση. Τα τζιτζίκια δίνουν το δικό τους ρεσιτάλ, στην προσπάθειά τους να μαρτυρήσουν σε όλους την ευθύνη που έχουν για την ονομασία του νησιού, παρασέρνοντας τους πάντες στο δικό τους ήρεμο τραγούδι, ενώ ο συνδυασμός με τον ήχο της θάλασσας σε κάνει να ξεχνάς το που πραγματικά βρίσκεσαι.

Τα χρωματιστά σπιτάκια του νησιού, εναρμονίζονται απόλυτα με το καταπράσινο χρώμα της φύσης, διατηρώντας μια γραφικότητα που σπάνια συναντάει κανείς σε έναν τόσο μικρό τόπο. Οι συκιές, οι αμυγδαλιές, τα πουρνάρια και οι ατελείωτες πικροδάφνες χαρίζουν μια πολυχρωμία και ένα φυσικό κάλλος στα Τριζόνια, ενώ οι γαργαλιστικές μυρωδιές που ξεπηδούν από τα γραφικά ταβερνάκια, υπόσχονται όλα όσα φαντάζεται ο επισκέπτης.

Στο νησί υπάρχουν τρεις υπέροχες παραλίες για όλα τα γούστα. Η πρώτη είναι αυτή που βρίσκεται στο λιμάνι και αποτελεί σίγουρα την πιο πολύβουη επιλογή, ενώ είναι ιδανική για όλους αυτούς που το περπάτημα δεν είναι το αγαπημένο τους σπορ. Όχι βέβαια πως για να βρεθείς στις άλλες δυο παραλίες πρέπει να μοχθήσεις, κάθε άλλο. Η διαδρομή μέσα στο πράσινο δεν ξεπερνά τα είκοσι λεπτά ώστε να βρεθείς στα Άσπρα Χαλίκια, ενώ υπάρχει και η επιλογή της Πούντας, της μεγαλύτερης εκ των τριών παραλίας, με την κοκκινωπή αμμουδιά και τον πανέμορφο βυθό.

Οι ελάχιστοι κάτοικοι του νησιού, μαθημένοι στην ησυχία του τόπου, μοιάζουν βγαλμένοι μέσα από μια άλλη εποχή, μεταδίδοντας στον επισκέπτη μια ηρεμία και μια θετική αύρα που τόσο πολύ εκλείπει στις μέρες μας. Η αγάπη για τον τόπο τους είναι δεδομένη και φαίνεται σε κάθε πράξη τους. Όταν μάλιστα ο Ωνάσης έστρεψε το ενδιαφέρον του ώστε να αποκτήσει τα Τριζόνια, η απάντησή τους δεν θα μπορούσε να είναι θετική.

Όσο για την ώρα του αποχωρισμού, πιστέψτε με, είναι πολλή δύσκολη όπως όλοι άλλωστε οι αποχαιρετισμοί. Μα σαν σκεφτείς πως το νησί είναι μόνο “μια ανάσα” από εσένα, τότε ναι, όλα απλοποιούνται, αρκεί εσύ να πάρεις την απόφαση να ξαναβρεθείς εκεί…

Πηγή: travel-inspiration.gr