Στην Αθήνα η υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας: Οι εύθραστες γαλλοτουρκικές σχέσεις

Οι ελληνογαλλικές σχέσεις είναι τόσο καλές σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο που συχνά στις Βρυξέλλες στα κείμενα που προωθούν οι Γάλλοι στις επιτροπές περιέχουν και τις δικές μας θέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και απέναντι στην Τουρκία δίνοντας μεγάλη ικανοποίηση στην ελληνική διπλωματία.

Η Ελλάδα χαρακτηρίζει τη Γαλλία ως έναν από τους πιο στρατηγικούς εταίρους και ασφαλώς η συμμαχία δεν αφορά μόνο την πρόσφατη αποστολή των 25 Γάλλων πυροσβεστών στην Αθήνα οι οποίοι μάλιστα παρέμεναν εδώ όλο τον Αύγουστο και βοήθησαν στην κατάσβεση των πυρκαγιών.

Η Γαλλία είναι ένα σημαντικός αμυντικός εταίρος. Η πρόσφατη συμφωνία για την απόκτηση των σύγχρονων φρεγατών Belhara, οι πτήσεις των γαλλικών Rafale με τα ελληνικά χρώματα αλλά και τα γαλλικά όπλα που έχουν στη φαρέτρα τους οι Ενοπλες Δυνάμεις ενισχύουν την Ελλάδα απέναντι σε κάθε εξωτερική απειλή. Πολύ περισσότερο που η συμφωνία στρατηγικής εταιρικής σχέσης που υπεγράφη τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Εμμανουέλ Μακρόν περιλαμβάνει και ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής.

Και ερχόμαστε στις γαλλοτουρκικές σχέσεις οι οποίες έχουν πολλές διακυμάνσεις. Χτες μάλιστα ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος ειρωνεύτηκε την Τουρκία υπερασπιζόμενος την θεωρία του ότι πρέπει να συνομιλούμε με τη Ρωσία. «Ποιος θέλει η Τουρκία να είναι η μόνη παγκόσμια δύναμη που συνεχίζει να συνομιλεί με τη Ρωσία; Δεν πρέπει να ενδώσουμε σε οποιαδήποτε μορφή ψευτοηθικής που θα μας αφήσει ανίσχυρους».

Είχε προηγηθεί και άλλο επεισόδιο με δηλώσεις του Εμμανουέλ Μακρόν o οποίος δήλωσε οτι πολλοί από τους ακτιβιστές του πολιτικού Ισλάμ έχουν έναν εχθρό, τη Γαλλία ότι πολλά από τα δίκτυα που πιέζονται κρυφά, κάποια από την Τουρκία, κάποια από τη Ρωσία, ή από την Κίνα, έχουν έναν εχθρό: τη Γαλλία.

Αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Αγκυρας με τον εκπρόσωπο του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών να δηλώνει ότι εάν η Γαλλία πιστεύει ότι υπάρχουν αντιδράσεις εναντίον της στην αφρικανική ήπειρο, θα πρέπει να αναζητήσει την πηγή αυτών των αντιδράσεων στο αποικιακό παρελθόν της και τις προσπάθειές της να τις συνεχίσει με διαφορετικές μεθόδους και να προσπαθήσει να τις διορθώσει. «Ο ισχυρισμός ότι αυτές οι αντιδράσεις προκαλούνται από δραστηριότητες τρίτων χωρών, αντί να αντιμετωπίζουν και να λύνουν τα προβλήματα του δικού τους παρελθόντος, δεν αρνείται μόνο ένα κοινωνιολογικό φαινόμενο και ιστορία, αλλά αντανακλά και τη διαστρεβλωμένη νοοτροπία ορισμένων πολιτικών» είπε ο κ. Μπιλγίζ.

Πάντως παρά τη διπλωματική ένταση των τελευταίων ημερών σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μιλάμε για κρίση Γαλλίας-Τουρκίας. Διότι ο Ταγίπ Ερντογάν ξέρει πολύ καλά να ελίσσεται και στο παρελθόν έχει αναφερθεί με θετικά λόγια για τον Γάλλο πρόεδρο και τον έχει συναντήσει αρκετές φορές στο περιθώριο συνόδων του ΝΑΤΟ.

Για αυτό και η ελληνική πλευρά έχει τα μάτια της ανοιχτά και στοχεύει διαρκώς στη σύσφιξη των σχέσεων με τη Γαλλία η οποία μαζί με τους Αμερικανούς θα αποτελέσει ένα κρίσιμο παράγοντα και έναν πιθανό καταλυτικό σύμμαχο σε περίπτωσης ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.