Ολοταχώς για Κοινό Πάσχα Ορθοδόξων - Καθολικών: Ανοίγει το δρόμο το Φανάρι

Την επόμενη χρονιά, το 2025, ο εορτασμός του Πάσχα θα συμπέσει ημερολογιακά για Ορθοδόξους και Ρ/Καθολικούς, και σε συνάρτηση και με την επέτειο της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας, ανακυκλώνονται φήμες για μόνιμο κοινό εορτασμό ανάμεσα σε Ορθοδόξους και Ρωμαιοκαθολικούς.

Στο ζήτημα του κοινού εορτασμού του Πάσχα μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών επανήλθε χθες το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Στην σχετική ανακοίνωση μετά την συνεδρίαση της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου μεταξύ άλλων αναφέρεται:

Εἰς τήν καταληκτήριον ὁμιλίαν του, ὁ Παναγιώτατος ὑπενθύμισεν εἰς τήν σεπτήν Ἱεραρχίαν ὅτι ἐντός τοῦ ἀρξαμένου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, κατά τά τέλη Μαΐου 2025, θά πραγματοποιηθῇ εἰς τήν Νίκαιαν τῆς Βιθυνίας ὁ ἐπίσημος ἑορτασμός τῆς συμπληρώσεως 1700 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐκεῖσε συγκλήσεως τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τῇ αὐτοπροσώπῳ συμμετοχῇ τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου.

Ἐπικαίρως, ἡ παροῦσα Σύναξις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Θρόνου ἀφιερώθη εἰς τήν ἱστορικήν αὐτήν ἐπέτειον, γεγονός τό ὁποῖον ἐξεφράσθη διά τῆς ἐπιλογῆς ὡς κεντρικοῦ συνθήματος τῆς ἐφετεινῆς Συνάξεως τοῦ ὑμνολογικοῦ στίχου ἐκ τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ συνελθόντων τό πρῶτον, οἱ ὁποῖοι, μεταξύ ἄλλων, ἠσχολήθησαν καί μέ τό ζήτημα τῆς ρυθμίσεως τῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα: «τοῖς θείοις αὐτῶν δόγμασιν ἑπόμενοι, βεβαίως πιστεύοντες λατρεύομεν, … ἐν μιᾷ Θεότητι, Τριάδα ὁμοούσιον».

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐκφράζεται ὁμοθυμαδόν ἡ εὐχή ὁ κοινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα κατά τό ἑπόμενον ἔτος ὑπό τῆς Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, νά μή ἀποτελέσῃ μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλά τήν ἀπαρχήν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διά τόν ἑορτασμόν του κατ᾽ ἔτος, συμφώνως πρός τό Πασχάλιον τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Τι είχε πει σχετικά στο Newsbomb.gr ο Μητροπολίτης Λαρίσης

Για το θέμα είχε τοποθετηθεί σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Newsbomb.gr ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου, Ιερώνυμος τονίζοντας:

Τόν δεύτερο μ.Χ. αἰῶνα ἀνέκυψε ἡ ἔριδα περί τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα, ἀνάμεσα στήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καί τίς Ἐκκλησίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Τότε ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος, Ἐπίσκοπος Σμύρνης, προσπάθησε νά ὁμαλοποιήσει τά πράγματα καί μέ πνεῦμα καταλλαγῆς πορεύθηκε στή Ρώμη, ὅπου μόλις εἶχε ἀναδειχθεῖ Πάπας ὁ Ἅγιος Ἀνίκητος. Ἄν καί Ἅγιοι, οἱ δύο ἄνδρες δέν κατόρθωσαν νά συμφωνήσουν καί ἐπέμειναν καθένας στίς ἀπόψεις του. Αὐτό ὅμως, δέν σημαίνει ὅτι δημιουργήθηκε σχίσμα στήν Ἐκκλησία. Ὁ Ἅγιος Ἀνίκητος παρεχώρησε τό Θυσιαστήριο στόν Ἅγιο Πολύκαρπο, συλλειτούργησαν, κοινώνησαν καί ἀποχωρίστηκαν σέ κλίμα ἀγάπης τονίζοντας ὅτι ἡ διαφωνία τους αὐτή δέν ἐπηρεάζει τήν ἑνότητα στήν Πίστη.

Στήν ἀρχαία Ἐκκλησία ἑόρταζαν τό Πάσχα σέ διαφορετική ἡμερομηνία κι αὐτό δέν σημασιοδοτοῦσε διαίρεση, σχίσμα ἤ ἄλλο δεινό. Ἀντίστοιχα καί ὁ κοινός ἑορτασμός δέν σημασιοδοτεῖ ἑνότητα. Αὐτά εἶναι ὑποβολιμαῖα καί ἀποτέλεσμα παρερμηνειῶν. Ἤδη, γιά παράδειγμα, οἱ Ὀρθόδοξοι ἑορτάζουμε ὅλοι τήν ἴδια ἡμέρα τό Πάσχα.

Δέν ἐξαρτᾶται ἀπό αὐτό ἡ ἑνότητά μας, οὔτε οἱ τυχόν τριγμοί στήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας ἐξαρτῶνται ἀπό αὐτό. Ἐξάλλου, μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων ὑφίστανται ἑορτολογικές διαφορές, καθώς οἱ Ἐκκλησίες τῶν Ἱεροσολύμων, τῆς Ρωσίας καί τῆς Σερβίας, ἑορτάζουν Χριστούγεννα καί Φῶτα, ὅπως καί ἑορτές Ἁγίων μέ καθυστέρηση δεκατριῶν ἡμερῶν σέ σχέση μέ τίς ὑπόλοιπες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀκριβῶς ἐπειδή δέν ἔχουν ἀκόμη υἱοθετήσει τό διορθωμένο Ἰουλιανό ἡμερολόγιο, χωρίς ἀπό αὐτό νά δημιουργεῖται διαίρεση, διχασμός ἤ σχίσμα. Περαιτέρω, οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες πού ἔχουν υἱοθετήσει τό διορθωμένο Ἰουλιανό ἡμερολόγιο ἑορτάζουν Χριστούγεννα καί Φῶτα, τίς ἴδιες ἡμέρες μέ τήν Καθολική ἐκκλησία καί τίς διάφορες Προτεσταντικές πού ἀκολουθοῦν τό Γρηγοριανό ἡμερολόγιο, χωρίς αὐτό νά σημασιοδοτεῖ ἑνότητα, ἤ ἀπάλειψη τῶν σημαντικῶν διαφορῶν μας μέ τίς ἑτερόδοξες αὐτές κοινωνίες.

Σέ κάθε περίπτωση αὐτό δέν ὁδηγεῖ σέ κοινό Ποτήριο. Ἑπομένως, ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι γνωστός ὁ κανόνας τῆς Α´ Οίκουμενικῆς Συνόδου, στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, περί τοῦ τρόπου προσδιορισμοῦ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα κατ᾽ ἔτος, ἀπό τόν ὁποῖον κανόνα οἱ Ὀρθόδοξοι δέν μποροῦμε νά ἀποστασιοποιηθοῦμε, οὔτε νά τόν τροποποιήσουμε, ἀλλά καί ἐπειδή ὑπάρχει ἡ υἱοθέτηση τοῦ διορθωμένου Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου ἀπό τήν πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, καθώς καί ἐπειδή εἶναι δεδομένη ἡ ἀντίθεσή μας στό Γρηγοριανό ἡμερολόγιο, δέν βλέπω πώς θά μποροῦσε νά συμφωνηθεῖ κοινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα, πέραν τῶν τυχαία συμπτωματικῶν κοινῶν ἑορτασμῶν, ὅπως δέν καταλαβαίνω ἐπίσης, γιατί ὁ τυχόν κοινός ἑορτασμός, ἀκόμη κι ὁ τυχαία συμπτωματικός, μπορεῖ καί δημιουργεῖ τόσες φοβίες καί βιαστικά συμπεράσματα πού τελικά μόνον τήν ἑνότητά μας πλήττουν καί τή συνοχή τοῦ Ὀρθόδοξου κόσμου. Ἡ ἐκκλησιαστική μας ἱστορία τά ἔχει ἀντιμετωπίσει ὅλα αὐτά ἤ παρόμοια καί ἔχει ἔτοιμες τίς ἀπαντήσεις.