Κραυγή αγωνίας για την κατάσταση στην Μέση Ανατολή
Πως οι Ευρωπαίοι θα χειριστούν την πρωτοβουλια της Ελλάδας;
Της Μαρίας Γιαχνάκη
Οι σφαγές των Χριστιανών, οι διωγμοί και η βιαιότητα των εξτρεμιστών απέναντι σε κοινωνικές ομάδες απασχόλησε την Διεθνής Διάσκεψη για τον θρησκευτικό και πολιτικό πλουραλισμό, την οποία διοργάνωσε το υπουργείο εξωτερικών της Ελλάδος με πρωτοβουλία του υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Κοτζιά.
Στην διάσκεψη πήραν μέρος εκπρόσωποι ευρωπαϊκών χωρών , πρεσβευτές οργανισμών και θρησκευτικοί ηγέτες , ορθόδοξοι , μουφτήδες, ραβίνοι.
Η διάσκεψη αυτή που για πρώτη φορά στην ιστορία, έγινε στην Ελλάδα έχει ως όραμά της να μπορεί να παρεμβαίνει η χώρα μας ως διεθνής παρατηρητής, σε χώρες που χτυπιούνται από πολέμους και καταστροφές μέσω του παρατηρητήριου αυτού που ανακοινώθηκε στην διάσκεψη.
Ο υπουργός Εξωτερικών καλώντας τους συνέδρους να κάνουν τις χώρες τους μέλη αυτού του παρατηρητηρίου, δήλωσε ότι «έτσι θα μπορούμε να ελπίζουμε στην προστασία των κοινοτήτων και στην καταπολέμηση των δυνάμεων που υπονομεύουν τον πολιτισμό στη Μέση Ανατολή».
Η Μέση Ανατολή έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα σίγουρα και από αυτήν άλλωστε επίσης δημιουργείται το μεγαλύτερο πρόβλημα αφού οι πρόσφυγες που κατακλύζουν την Ευρώπη προέρχονται από εκεί.
Στην διάσκεψη ακούστηκαν βεβαίως φωνές των πνευματικών ηγετών που αυτήν την στιγμή αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο εφιάλτη του διωγμού και της βιαιότητας στα μέλη της εκκλησίας τους.
Τέτοιες φωνές ήταν του Πατριάρχη Αντιοχείας , Αλεξανδρείας , Ιεροσολύμων, Αρχιεπισκόπου Σινά αλλά και μητροπολιτών που έζησαν την φρίκη.
Ακούστηκαν και οι φωνές των εκπροσώπων Ευρωπαϊκών χωρών που αν και οι τοποθετήσεις τους ήταν πραγματικά αξιόλογες και ορθές ως τοποθετήσεις , θα μπορούσε κανείς να σχολιάσει ότι άγγιξαν τα όρια της τραγικής ειρωνείας που βεβαίως γεννάται από την λεπτή διπλωματία.
Οι Πατριάρχες δηλαδή και οι Μητροπολίτες αυτή την στιγμή στη Μέση Ανατολή αντιμετωπίζουν τις απαγωγές, τις σφαγές, τους διωγμούς του ποιμνίου τους σε καθημερινή βάση. Ακόμη για παράδειγμα δεν έχουν βρεθεί όσοι απάχθηκαν από τους εξτρεμιστές .
Οι λατρευτικοί χώροι οι ναοί τα μοναστήρια καθημερινά βεβηλώνονται από φανατικούς. Κανείς από αυτούς τους φανατικούς δεν θα λάβει υπόψη του καμία τέτοια διάσκεψη αν δεν πάρει γραμμή από τις κεφαλές των ισλαμιστών που αυτή τη στιγμή υποκινούν και χρηματοδοτούν το ξέπλυμα του πολιτισμού και της χριστιανικής θρησκείας.
Εκπρόσωποι των θρησκειών από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι φανατικοί ήταν παρόντες στην διάσκεψη, αλλά καμία δέσμευση δεν πήραν γι αυτήν την προσπάθεια που πρέπει να είναι συνολική.
Από την άλλη πλευρά οι εκπρόσωποι ευρωπαϊκών χωρών όπως της Γαλλίας (εδώ και η τραγική ειρωνεία και η λεπτή διπλωματία) τοποθετήθηκαν για το θέμα με σοβαρότητα, λέγοντας ότι δεν πρέπει να αφήσουμε το χριστιανικό στοιχείο να εξαφανιστεί από τη Μέση Ανατολή διότι θα αλλάξει ο χαρακτήρας της όπως επίσης δεν μπορούμε να αφήνουμε τόσους κατοίκους της να μεταναστεύουν και να διώκονται από τις χώρες τους.
Και το λέει αυτό ο εκπρόσωπος της Γαλλίας όταν την ίδια ώρα η Γαλλία, είναι η χώρα που ενεπλάκη με τη Συρία σε πόλεμο και αυτή τη στιγμή εξαιτίας των δικών της εχθροπραξιών, δημιουργείται αυτό το προσφυγικό κύμα.
Η Γερμανία από την άλλη ως γενικός ρυθμιστής κοινωνικών και οικονομικών καταστάσεων, ναι μεν υιοθετεί μια συναισθηματική στάση απέναντι στους διωκόμενους Χριστιανούς όπως τόνισε ο εκπρόσωπός της στην διάσκεψη αλλά από την άλλη είναι αυτή που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να υπάρχει αυτή η δραστηριότητα αλλοίωσης των χαρακτηριστικών των χωρών.
Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι παράλληλα κάνει τα στραβά μάτια στους εταίρους της όταν πρόκειται να διεκδικήσουν εδάφη, ορυκτό πλούτο και άλλα ποθούμενα.
Επιπλέον δημιουργεί και τις συνθήκες για να πάρει από τους μετανάστες αυτό που της λείπει δηλαδή ανθρώπινο δυναμικό που θα το εντάξει στην κοινωνία της και θα την βοηθήσει να δημιουργήσει έναν κύκλο χρήματος από τις επιδοτήσεις που θα τους παρέχει για να ζήσουν αφού αυτό θα επιστρέφει και πάλι στην τσέπη των Γερμανών.
Η αναγνώριση όλων των συνέδρων ότι το μεγάλο πρόβλημα υπάρχει χρόνια λόγω του άλυτου ζητήματος του Μεσανατολικού είναι γεγονός αλλά αυτό δεν είναι καινούριο . Το καινούριο θα ήταν αν γνωρίζαμε ότι αυτή η διάσκεψη και το ψήφισμά της, θα είχε την δυναμική να παρέμβει ουσιαστικά στα κράτη που αυτή την στιγμή έχουν γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα στις χώρες της Μέσης Ανατολής και πόσες φορές άραγε έχουμε δει στην ιστορία τέτοια παρατηρητήρια να έχουν αλλάξει αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων; Θα είναι έτσι πλαισιωμένο αυτό το παρατηρητήριο ώστε τα αποτελέσματά του να είναι αντικειμενικά και ειλικρινή ή θα καπελωθεί από άλλου είδους συμφέροντα όπως έγινε πρόσφατα στο θέμα της Ουκρανίας; Οι παρατηρητές τότε λόγω της υποκειμενικής τους στάσης και της στόχευσης των συμφερόντων των χωρών τους δεν μπόρεσαν καν να μπουν στην Κριμαία γιατί τους είχαν πάρει είδηση για την προπαγάνδα που έκαναν.
Στο δια ταύτα, το αφεντικό ποιο θα είναι σε αυτό το παρατηρητήριο; Αυτό έχει σημασία να ξέρουμε.
Κατά τα άλλα η κίνηση αυτή του υπουργού εξωτερικών ήταν πολύ διπλωματική και ουσιαστική για αυτό άλλωστε έφερε στην Ελλάδα όλους αυτούς τους εκπροσώπους .
Είθε η χώρα μας να γίνει προάγγελος μιας κίνησης που θα φέρει αποτελέσματα και θα μας κάνει γιατί όχι αναγκαία παρουσία σε συνομιλίες που αφορούν την Μέση Ανατολή άρα και την Ελλάδα.