Νίκος Κουλούσιας: Η μαγειρική μπορεί να μην κάνει πολιτική,οι πολιτικοί όμως ξέρουν να «μαγειρεύουν»
Από την Κοζάνη στο Μπάκιγχαμ και από τη Ρωσία στην Γκάνα. Ο Νίκος Κουλούσιας, ο διακεκριμένος Έλληνας σεφ, που έχουν εμπιστευτεί κάποιοι από τους πιο γνωστούς και ισχυρούς ανθρώπους στον πλανήτη, μιλά στο Newsbomb.gr.
Από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ασχολείται με τη μαγειρική είτε ως παιδί, παίζοντας με τα υλικά είτε μαγειρεύοντας ως διακεκριμένος σεφ, με διεθνή πορεία, σήμερα, για κάποιους από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους του πλανήτη.
Ήταν μεταξύ των σεφ που επελέγησαν, για να ετοιμάσουν το μενού στον γάμο του πρίγκιπα Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ, ενώ από τα χέρια του έχουν φάει ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ντόναλντ Τραμπ. Μεταξύ άλλων...
Για τον Νίκο Κουλούσια, το φαγητό είναι υπόθεση ιερή. Η μαγειρική είναι θέμα μνήμης, αναμνήσεων και αγάπης. Πώς αλλιώς εξηγείται, ότι το πρώτο φαγητό που έφτιαξε με τη γιαγιά του ως παιδί, το φτιάχνει ακόμη και σήμερα στα εστιατόρια, με τα οποία συνεργάζεται ανά τον κόσμο;
Ο Νίκος Κουλούσιας, με καταγωγή από την Κοζάνη, είναι μία ακόμη απόδειξη, πως για να διακριθείς σε αυτό που αγαπάς και κάνεις, δεν χρειάζεσαι άλλα εφόδια, παρά συνέπεια και αγάπη. Έχοντας ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο κι έχοντας συνεργαστεί με κορυφαίους του χώρου του, τα τελευταία χρόνια έχει επιστρέψει και ζει στην Ελλάδα.
Με τις άγραφες σελίδες του βιβλίου της καριέρας του να είναι ακόμη πολλές, ξεδιπλώνει μιλώντας στο Newsbomb.gr κάποιες από τις σημαντικές στιγμές της ζωής του...
Διαβάστε τι είπε ο επιτυχημένος σεφ στο Newsbomb.gr:
Αν σας ζητήσω να κλείσετε τα μάτια και να γυρίσετε στην παιδική σας ηλικία, ποια είναι η πρώτη γευστική ανάμνηση που σας έρχεται στο μυαλό;
Η Παπάρα! Μας την έκανε η γιαγιά μας κάθε πρωί, από φρέσκο βρασμένο κατσικίσιο γάλα, παλαιωμένο ψωμί και ζάχαρη.
Έχετε μιλήσει πολλές φορές για την επιρροή της γιαγιάς σας, ως προς το τι θα γινόσασταν όταν μεγαλώνατε. Θυμάστε το πρώτο φαγητό, που φτιάξατε μαζί; Τι ήταν εκείνο που είχε ή έκανε ή ήταν ως χαρακτήρας η γιαγιά σας, που σας έκανε να θέλετε, να ασχοληθείτε με τη μαγειρική; Και μάλιστα να σας είναι τόσο ξεκάθαρο από τόσο μικρή ηλικία...
Το πρώτο μου φαγητό που έκανα μαζί με την γιαγιά, ήταν η μανέστρα. Μέχρι και τώρα την κρατάω την συνταγή και την έχω διαμορφώσει και στολίσει με βάση τις νέες τεχνικές και την τωρινή μόδα. Ωστόσο, η γεύση παραμένει η ίδια.
Ήξερα από πολύ μικρός ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτό, γιατί το είχα παιχνίδι, όταν την βοηθούσα στην κουζίνα. Αργότερα ασχολήθηκα πιο βαθιά και εν τέλει έκανα επάγγελμα το παιχνίδι αυτό.
Μια συμβουλή της που θυμάστε πάντα;
Η συμβουλή της γιαγιάς ήταν πάντα «να μιλάς και να ακούς τα υλικά». Μια συμβουλή που την κρατάω μέχρι τώρα. Με λίγα λόγια, «γνώριζε το κάθε υλικό πώς αντιδράει, όταν το μαγειρεύεις και κράτησε το ζωντανό στα πιάτα σου».
Στα παιδικά σας χρόνια, επηρεαστήκατε λοιπόν από εκείνη. Στα «επαγγελματικά» χρόνια, ποιες είναι οι αναφορές και ποιες οι επιρροές σας;
Έχω συνεργαστεί από μικρή ηλικία με αρκετούς μεγάλους επαγγελματίες, αλλά παρόλο που η καριέρα μου είναι διεθνής, για μένα, σαν Νίκο Κουλούσια, σημείο αναφοράς στην καριέρα μου είναι κάθε φορά που μπαίνω σε μια κουζίνα, η οποία πραγματεύεται την μεσογειακή κουζίνα και ιδιαίτερα την ελληνική, με ανθρώπους που πρώτα έχουν μεράκι για αυτό που κάνουν και έπειτα πληρώνονται, άνθρωποι όπως είναι ο δικός μας Ηλίας Μαμαλάκης. Γιατί στην δικιά μας κουζίνα το φαγητό δεν σε χορταίνει μόνο. Στην δικιά μας κουζίνα το φαγητό έχει ιστορία, το κάθε φαγητό έχει τόπο και παράδοση.
Στην ταινία «Ρατατούης» το πνεύμα του σεφ Γκουστώ λέει «όλοι μπορούν να μαγειρέψουν». Πόσο απέχει η μυθοπλασία από την πραγματικότητα; Και ποια είναι η διαφορά μεταξύ μάγειρα και σεφ;
Μια από τις αγαπημένες ταινίες, που βλέπουμε μέχρι και σήμερα με τα παιδιά μου. Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καλύτερη ταινία, που εισάγει μια μικρή γεύση, για το τι είναι η μαγειρική και είναι έτσι φτιαγμένη, που βασίζεται στην πραγματικότητα. Σαφώς και όλοι μπορούν να μαγειρεύουν. Εάν πάρουμε την έκφραση και την μελετήσουμε και το ζέσταμα ενός έτοιμου φαγητού είναι μαγείρεμα, δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας για να το κάνεις .
Η διαφορά του μάγειρα με τον σεφ; Καμία… όλοι είμαστε μάγειρες. Η ιεραρχία είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία μιας κουζίνας.
Τι έμεινε ίδιο και τι άλλαξε από το παιδί, που έπαιζε με υλικά για μαγείρεμα αντί για παιχνίδια μέχρι τον σεφ που επελέγη, μεταξύ άλλων, για να μαγειρέψει στον γάμο του πρίγκιπα Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ ή τον πρόεδρο της Ρωσίας και τον Ντόναλντ Τραμπ;
Πιστεύω ο χαρακτήρας μου, αυτό το παιδάκι που ακόμα ψάχνει και παίζει με τα υλικά στην κουζίνα. Η ταπεινότητα και ο ζήλος για ακόμα περισσότερα σκαλοπάτια να ανέβω. Μου αρέσει να παραμένω παιδί, όταν μαγειρεύω.
Μπορεί η μαγειρική να κάνει πολιτική;
Η μαγειρική είναι πολιτική, αλλά και έξυπνη στρατηγική. Όλοι οι άνθρωποι είτε έχουν μια κουβέντα διαπραγμάτευσης είτε μάλωσαν και τα ξανά βρήκαν είτε για έναν ρομαντικό σκοπό, θα πάνε σε ένα εστιατόριο, να γευτούν ένα μενού. Και πέρα από αυτό, θα αντιστρέψω λίγο την ερώτηση, λέγοντας πως η μαγειρική μπορεί να μην κάνει πολιτική, αλλά οι πολιτικοί ξέρουν σίγουρα να «μαγειρεύουν».
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή στην πορεία σας μέχρι τώρα; Και ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε ως σήμερα;
Δεν υπάρχουν χειρότερες ή καλύτερες στιγμές για μένα, παρά μόνο στιγμές. Είναι θέμα ανθρώπου πώς τις αντιμετωπίζεις, αξιολογείς και λες αυτή είναι μια καλή στιγμή ή όχι. Και έτσι προχωράς στην μαγειρική.
Έχετε λοιπόν μαγειρέψει για τον πρίγκιπα Χάρι και τη Μέγκαν και μαγειρεύετε για τα παιδιά στην Αφρική, με άλλα λόγια, για τους πιο πλούσιους και ισχυρούς και για τους πιο φτωχούς και αδύναμους της Γης. Ποια ανάγκη σας καλύπτει καθένα από αυτά; Τι συναισθήματα προκαλεί η επαφή με τόσο αντίθετους κόσμους;
Σωστά, υπήρχαν και υπάρχουν όμορφες εμπειρίες στην καριέρα μου. Ωστόσο στέκομαι πάντα πίσω από την άποψη μου, πως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα για ένα ζεστό φαγητό. Έτσι λοιπόν οργανώσαμε μια τράπεζα φαγητού στην Αφρική, σε συνεργασία με την UNESCO και μαγειρεύουμε για ανθρώπους που είναι όλοι μέρα στους δρόμους να προσφέρουν κάτι, ώστε να πάρουν ένα χατζιλίκι, αλλά δεν τους φτάνει να αγοράσουν μια μερίδα φαγητό. Μόνο που βλέπεις να χαμογελούν και να σου λένε ένα «ευχαριστώ», είναι αρκετή ικανοποίηση για μένα. Όπως και το νερό, έτσι και το φαγητό, για μας είναι αγνό, για αυτό και μας έμαθαν οι αρχές μας σε κάθε τραπέζι, να κάνουμε το σταυρό μας.
Τέσσερα χρόνια στην Γκάνα... πότε και με ποια αφορμή πήγατε; Τι σας έκανε να πάρετε την απόφαση να ζήσετε εκεί, μαγειρεύοντας για τους μη έχοντες;
Είναι αυτό που λένε, πρέπει να ρισκάρεις. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με ένα πολύ γνωστό ξενοδοχείο σε παγκόσμιο επίπεδο και έτσι πήρα την βαλίτσα μου και πήγα, χωρίς να ξέρω τίποτα ιδιαίτερα από την χώρα αυτήν. Ήθελα να εμπλουτίσω τα ταξίδια μου, να μάθω άλλη κουλτούρα, τα φαγητά τους, αλλά και τον τρόπο ζωής τους. Μπορώ να πω, πως ήταν μια από τις ομορφότερες επαγγελματικές εμπειρίες μου. Γύρισα γεμάτος και πιο ήρεμος.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πολλούς - ως επί το πλείστον - νέους επίδοξους σεφ να συμμετέχουν σε ριάλιτι. Ωστόσο, ελάχιστοι από όσους συμμετέχουν, τελικά έχουν την καριέρα που «υπόσχονται» αυτές οι παραγωγές. Αντίθετα, οι άνθρωποι που κάνουν καριέρα στον χώρο σας, έχουν δουλέψει αθόρυβα και χωρίς να έχουν τηλεοπτική έκθεση και προβολή. Τα ριάλιτι βοηθούν ή σκοτώνουν τη μαγειρική;
Αναλόγως... ας πούμε αρχικά, πως τα ριάλιτι δεν έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα. Ελάχιστες παραγωγές έχουν καταφέρει να δείξουν την μαγειρική πραγματικότητα. Πλέον όμως, δεν μπορούμε και χωρίς αυτά, αφόύ όπου και να κοιτάξεις, κάπου μαγειρεύουν. Φυσικά και μπορεί να σε σκοτώσει στην καριέρα σου. Για φανταστείτε, ότι κάποιος που μαγειρεύει χρόνια ή έχει δικό του εστιατόριο πάει να δοκιμαστεί και για κάποιον λόγο δεν φτάνει να προβληθεί στους επόμενους διαγωνισμούς, ο απλός τηλεθεατής ή και πελάτης του θα αποκομίσει μια εικόνα που μπορεί να είναι λανθασμένη. Μπορεί όμως, να συμβεί και το αντίθετο. Ένας πολύ καλός μάγειρας, που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να προβληθεί και να αναδείξει το ταλέντο του και μετά την τηλεοπτική του προβολή να γίνει γνωστός για τις μαγειρικές ικανότητες.
Ποια είναι η συμβουλή σας σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τη μαγερική;
Έχω πάντα μια συμβουλή: δεν έχω να δώσω καμία συμβουλή, αν αγαπάς, μαγειρεύεις.
Μετά από τόσες περιπλανήσεις και ταξίδια, αποφασίζετε να ρίξετε «άγκυρα» στη Λέρο. Γιατί;
Είναι ένας τόπος χαλάρωσης για μένα, ένας τόπος που μπορεί να προσφέρει πολλά και επαγγελματικά, αλλά και μαθήματα ζωής. Άλλωστε για μένα και την οικογένεια μου δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα, από το να αμολάς κυριολεκτικά τα παιδιά σου, χωρίς να έχεις κάτι στο μυαλό σου, όπως λέω και εδώ είναι ένα χωριό με θάλασσα.
Ποιο θεωρείτε το «Έβερεστ» της μαγειρικής για έναν σεφ και ποια είναι η δική σας μαγειρική κορυφή;
Το Έβερεστ είναι διαφορετικό από επαγγελματία σε επαγγελματία και εξαρτάται από τις φιλοδοξίες και τους στόχους, που βάζει κάθε ένας από μας ξεχωριστά. Η δικιά μου μαγειρική κορυφή είναι να γίνω, έστω και για έναν συνάδελφο, το Έβερεστ του.
Τι σα κινητοποίησε να γράψετε βιβλίο; Τι θέλετε να επικοινωνήσετε ή να μοιραστείτε με το βιβλίο;
Είναι κάτι που ήθελα να κάνω πάντα. Να μαζέψω όλες μου τις εμπειρίες και να τις βάλω σε ένα βιβλίο, ώστε και ένας απλός άνθρωπος να ταξιδεύει μαζί μου. Χρωστάω στον κόσμο αυτό το ταξίδι, που πάντα είναι μαζί μου και ταξιδεύει μαζί μου. Έτσι αποφάσισα να γράφω, κάτι που διαρκεί ακόμη, διότι κάθε φορά συμπληρώνεται και κάτι καινούργιο.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.