Κάθε χωριό της Ελλάδας κι ένας θησαυρός: Ο Κωστής Ζαφειράκης ταξιδεύει όπου «κρύβεται» η αληθινή ζωή

Κλείστε τα μάτια… φέρτε εικόνες από τις Κυριακές στο χωριό. Πόσα συναισθήματα και εικόνες κατέκλισαν το μυαλό σας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα;

Αυτό το «feeling» μας μεταφέρει κάθε Κυριακή στις 12:30 από τη συχνότητα της ΕΡΤ3 ο Κωστής Ζαφειράκης, αφού παρουσιάζει το «Κυριακή στο χωριό ξανά».

Ήδη οι πρώτες προβολές ήταν φανταστικές, ο Κωστής έχει πιάσει τον παλμό και μεταφέρει στον τηλεθεατή την αίσθηση της ελληνικής περιφέρειας, αφουγκραζόμενος τον Πολιτισμό, την Ιστορία και την παράδοση.

Αυτό που μας άρεσε πολύ είναι ότι ταυτίζεται με τους κατοίκους και παρουσιάζει το κάθε χωριό σα να είναι το δικό του. Η προσέγγιση του εμπεριέχει πολύ ενσυναίσθηση και το εγχείρημα του μέχρι στιγμής είναι άξιο λόγου.

Ο ίδιος μιλάει στο Newsbomb.gr για τόπους «κοσμήματα», για την συγκίνηση που νιώθει όταν φεύγει από τα χωριά αλλά και για τον πολιτισμικό θησαυρό που κρύβουν αυτά.

Ο Κωστής Ζαφειράκης στην συνέντευξη που ακολουθεί ξετυλίγει με μαεστρία την «μαγεία» που εκπέμπουν τα ελληνικά χωριά, που είναι κοιτίδα ιστορίας και πολιτισμού.

Κωστή Ζαφειράκη νέο εγχείρημα, νέα συνταγή για μια εκπομπή που αγαπήθηκε. Επανάφερες ξανά την Κυριακή στο Χωριό στη μικρή οθόνη, ποιες είναι οι αλλαγές σε σχέση με την προηγούμενη του παραγωγή;

«Είναι μια δημοφιλής, μια ιστορική εκπομπή της ΕΡΤ3, και πάνω σ’ αυτό «κεντάμε» κι εμείς, με την δική μας αισθητική, το κέφι μας, τις γνώσεις μας και την καρδιά μας. Διατηρούμε ατόφια την Κυριακάτικη γιορτή του χωριού και την μπολιάζομε με τις ιστορίες των ανθρώπων, τις απόψεις τους, τα θέματα τους, τις δουλειές τους, την αγωνία τους, την επιμονή τους, το όνειρο τους. Δεν μου αρέσει να μπαίνω ως επισκέπτης στο χωριό, θέλω να γίνομαι ντόπιος, να μαθαίνω από τους κατοίκους τα πάντα, την παράδοση τους, τις συνήθειες τους, την ιδιαίτερη τους ντοπιολαλιά, την καθημερινότητα τους. Θέλω να μπαίνω στον δικό τους χρόνο».

«Σε κάθε εκπομπή υπάρχουν ενότητες, για παράδειγμα στο «δύο άνθρωποι, δύο εποχές» κουβεντιάζω με δυο διαφορετικά πρόσωπα, που έχουν ανάμεσα τους το χάσμα του χρόνου, κάποτε και τώρα. Στην ενότητα «Πες μου πώς γίνεται» μπαίνουμε στο σπίτι τους ή στη δουλειά τους, μαθαίνουμε τα μυστικά της ζωής και του επαγγέλματος τους. Με τον ίδιο τρόπο παρουσιάζουμε την κουζίνα του κάθε τόπου, το γεωγραφικό του στίγμα, την ομορφιά του, τις αθέατες πλευρές του, τη διαδρομή του μέσα στον χρόνο, τις αντιξοότητες, τις ένδοξες και τις άδοξες μέρες, την ηθογραφία του. Αλιεύω από τον κάθε άνθρωπο, το «μέλι» από την ψυχή του και την φιλοσοφία του. Με συγκινούν πολύ οι εξομολογήσεις, μου αρέσει να ακούω ιστορίες. Κι όλα αυτά μέσα από μια ευγενική, τρυφερή προσέγγιση, με μπόλικο χιούμορ, με αλήθεια. Με μια κινηματογράφηση που θυμίζει σινεμά και μ’ ένα σενάριο. Κάθε επεισόδιο έχει το δικό του σενάριο, το οποίο φροντίζω να αναδεικνύει, όλα όσα σου έχω αναφέρει παραπάνω. Είναι εξαιρετικά απαιτητικά τα γυρίσματα, άπειρες ώρες στους δρόμους, σε βουνά, ποτάμια, θάλασσες, σε δύσβατα μέρη. Είναι λες και κάνουμε εντατική γυμναστική μυαλού, σώματος και ψυχής».

Στα χωριά της Ελλάδας μας θεωρείς πως κρύβονται πολιτισμικοί θησαυροί που θα τους ανασύρεις στις οθόνες των τηλεθεατών;

«Το λες πολύ σωστά. Κάθε χωριό είναι ένας πολιτισμικός θησαυρός. Αυτό ανιχνεύουμε, αυτό θέλουμε να αναδείξουμε, με απόλυτο σεβασμό στην ξεχωριστή φυσιογνωμία του κάθε τόπου. Ακόμα και οι παραδοσιακές φορεσιές έχουν μυστικά που αξίζει τον κόπο να τα μάθουμε. Πέρα φυσικά από τις μουσικές, τους χορούς, τα φαγητά, τα επαγγέλματα, την καθημερινότητα, την ιστορία και την λαογραφία της κάθε περιοχής».

Ποια χωριά έχεις επισκεφτεί μέχρι στιγμής;

«Μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχουμε ταξιδέψει στην Απείρανθο της Νάξου, στο Πύθιο του Έβρου, στο Νεστόριο της Καστοριάς, στον Άγιο Ματθαίο της Κέρκυρας, στο Γιρομέρι της Θεσπρωτίας, στο Λιβάδι του Ολύμπου, στην Σκόπελο, στην Σέττα της Εύβοιας, στο Βουργαρέλι της Άρτας, στο Πετρίλο της Αργιθέας, στον Λιθότοπο Σερρών και στον Προυσό της Ευρυτανίας. Μιλάμε για χιλιόμετρα, όχι αστεία. Και το πρόγραμμα είναι ανεξάντλητο. Τα γυρίσματα συνεχίζονται και το ταξίδι μας είναι μεγάλο, από την Ξάνθη ως την Κρήτη κι από την Πελοπόννησο ως την Σάμο. Στόχος μας είναι όλη η Ελλάδα».

Πώς γίνεται η επιλογή του χωριού που επισκέπτεσαι;, έχει προηγηθεί έρευνα;

«Σκαλίζω τα πάντα, βιβλία, sites, τις σχέσεις που έχω δημιουργήσει με ανθρώπους σε ολόκληρη την Ελλάδα- μην ξεχνάς ότι κάνω ταξιδιωτικές εκπομπές άπειρα χρόνια. Ρίχνω λοιπόν την πρώτη ιδέα και μετά αρχίζουν οι ατελείωτες συζητήσεις με την δημιουργική μου ομάδα και φυσικά με τους κατοίκους του κάθε χωριού. Πέφτει πολύ ψάξιμο, πολλή έρευνα προτού επισκεφτούμε έναν τόπο. Τις πιο ζουμερές πληροφορίες πάντως τις βρίσκω μιλώντας με τους κατοίκους του κάθε χωριού- αυτήν την επικοινωνία, κανένα ίντερνετ και κανένα βιβλίο δεν μπορεί να την συναγωνιστεί».

Τα social media θα αξιοποιηθούν για να προβάλεις τα ελληνικά χωριά μας;

«Γίνεται χωρίς αυτά; Τα χρησιμοποιώ, ήπια όμως, λάου- λάου που λένε».

Θεωρείς πως κάποια από τα χωριά της χώρας μας, κινδυνεύουν να «σβήσουν» από το χάρτη;

«Δεν το θεωρώ απλώς, το βλέπω να συμβαίνει. Και είναι πάντα ένας κόμπος στο λαιμό. Δεν ξέρω ποιά καινούργια συνθήκη ή ποιά πολιτική απόφαση μπορεί να ξαναζωντανέψει αυτά τα χωριά, θέλω όμως όλοι μας να το παλέψουμε, να μην παραιτηθούμε, όσο δονκιχωτικό κι αν ακούγεται αυτό. Το χωριό για μένα είναι ακόμα ένα ολοζώντανο κύτταρο, μια παλιά αλλά και τόσο αυριανή «κοινωνία»».

Η παρουσία η δικιά σου και της ομάδας σου, εμψυχώνουν τους κατοίκους των χωριών που επισκέπτεσαι;

«Το πιστεύεις ότι φεύγω από κάθε χωριό με μια συγκίνηση; Όλοι μας. Έχουμε πετύχει κάτι πολύ ουσιαστικό, δημιουργούμε σχέσεις με τους ανθρώπους του κάθε τόπου, περνάμε χρόνο μαζί τους κι όχι μόνο για τις ανάγκες των γυρισμάτων. Στο λέω με το χέρι στην καρδιά, δημιουργούμε φίλους παντού, νέους φίλους σε όλη την Ελλάδα, κι αυτό είναι κάτι μαγικό».

Τέλος, ποιες είναι οι προσδοκίες σου για την φετινή «Κυριακή στο χωριό»;

«Κατ’ αρχάς να το χαιρόμαστε όλοι, κι εμείς και όλοι όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή τη γιορτή και φυσικά όλοι όσοι το βλέπουν από τα σπίτια τους. Να μην αφήσουμε χωριό για χωριό, γνωστά και άγνωστα μέρη, ξεχασμένα χωριά και τόπους μαγικούς που παραμένουν κοσμήματα πάνω στον χάρτη αλλά και περιοχές που σπαράσσονται από τον χρόνο και την εγκατάλειψη. Να ξαναθυμηθούμε πως είναι η «αληθινή ζωή», αυτή δηλαδή που όλοι, μα όλοι , μέσα στον θόρυβο της πόλης, την θυμόμαστε για λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα και μετά την ξεχνάμε. Στο χωριό η ζωή, η αληθινή ζωή βλέπεται, ακούγεται, μας φωνάζει. Και μόνο μ’ αυτήν την «φωνή» στ’ αυτιά μου, επιστρέφω στην πόλη καινούργιος, τσίλικος που λένε, κουρασμένος ναι, αλλά τσίλικος».

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.